| [1] |
|
|---|
| [2] |
est. Nam et Plato ideo Cyrenaeis leges tradere recusavit, quod eos adeo malis
|
|---|
| [3] |
moribus depravatos existimaret, ut nunquam sub legibus victuri viderentur.
|
|---|
| [4] |
Et Zeno stoicus, si quid impedierit, non putat ad rempublicam accedendum.
|
|---|
| [5] |
Neque desunt, qui Christum quoque dominum ideo nonnunquam a miraculis
|
|---|
| [6] |
prodigiisque cessare affirmant, quod nihil utilitatis allatura essent. Dicet nunc
|
|---|
| [7] |
aliquis: tune statum eiusmodi et episcopos reprehendere et tanto parricidio te
|
|---|
| [8] |
inquinare audes? Minime, sed omni cultu atque veneratione dignissimos iudico,
|
|---|
| [9] |
nempe quos pastores animarum nostrarum esse et apostolorum locum tenere
|
|---|
| [10] |
Scio; nam et Paulus episcopatum bonum opus vocat. Ceterum si quis, quae
|
|---|
| [11] |
idem in episcopo exigit, in se sentit, non modo dissuadente me sed plane
|
|---|
| [12] |
hortante atque admonente tantam provinciam multis saluti futurus suscipiat:
|
|---|
| [13] |
ego vero, qui imbecillitatis michi imprimis conscius sum, humillima quaeque
|
|---|
| [14] |
michi tutissima existimo non immemor illius iuvenis, qui, ut est apud Hiero-
|
|---|
| [15] |
nymnum, seni cuidam, cuius auctoritate ab episcopatu deterritus est, post
|
|---|
| [16] |
mortem apparuit gratias agens et se asseverans omnino damnandum fuisse,
|
|---|
| [17] |
nisi a pontificio honore abtinuisset. Si quis autem a me quaerit, cur ab initio
|
|---|
| [18] |
periculosissimum hoc culmen non abnuerim, sciat is ita me hoc universum
|
|---|
| [19] |
tempus traduxisse, ut nullum in me cupiditatis et ambitionis indicium depre-
|
|---|
| [20] |
hendi potuerit, cuius rei omnes testes habeo, qui mecum familiariter vixerunt,
|
|---|
| [21] |
pariturum tamen fuisse maiorum praeceptis, quando Esaias quoque a domino
|
|---|
| [22] |
vocatus non dubitavit dicere: »Ecce ego: mitte me«; et Jonas ideo poenas
|
|---|
| [23] |
dedit, quod ad Ninivitas, ut iussus erat, profisisci nollet. Neque me ulla prop-
|
|---|
| [24] |
terea ignominia et labe aspersum reor, cum et Cathonis repulsas legerim et
|
|---|
| [25] |
nostra etiam aetate multorum regum atque principum ad maius imperium
|
|---|
| [26] |
aspirantium spes elusa est; neque in meam contumeliam factum arbitror, quod
|
|---|
| [27] |
ecclesia Olomucensis alii commissa est. Male enim se res haberet, si michi uni
|
|---|
| [28] |
Moravia inniteretur; sed gaudeo laetorque inventum esse gubernatorem, qui
|
|---|
| [29] |
tantis fluctibus atque procellis, quibus illa natio quatitur, obiici possit. Nam
|
|---|
| [30] |
et Pedaretus gaudebat patriam trecentos se meliores habere. Quodsi libere
|
|---|
| [31] |
loqui fas est, malo, ut mirentur posteri, cur Bohuslaus non sit factus episcopus,
|
|---|
| [32] |
quam cur plerique sint. Vale.
|
|---|
| [33] |
List patrně psán r. 1497, kdy na stolici biskupskou v Olomouci konečně dosedl
|
|---|
| [34] |
Stanislav Turzo. Jednáno o dosazení jeho bylo v Římě již r. 1496, jak dokazuje list krá-
|
|---|
| [35] |
lovský ze dne 10. ledna 1497 ku kapitole (nyní v kap. arch. Olom.), v němž stojí, že nový
|
|---|
| [36] |
biskup vyrovnal se již s kardinálem Borgiou, a že v příčině té není žádné překážky více.
|
|---|
| [37] |
I z listu toho královského i z listu našeho vysvítá, ačkoliv Bohuslav o tom mluví velice
|
|---|
| [38] |
opatrně, že peníze bohatého otce Stanislavova v příčině té zmohly nejvíce.
|
|---|
| [39] |
64.
|
|---|
| [40] |
Bohuslav Petrovi z RoZmberka.
|
|---|
| [41] |
(1497 — na sklonku.) Posilà v podobé listu naučení o tom, kterak jakoZto nejvyssi
|
|---|
| [42] |
hejtman království českého úřad svůj konati by měl. (Rkp. Klement. XVII. D. 36. fol. 57— 81.)
|
|---|
| [43] |
Bohuflaw z Lobkowicz a z Hafenfteynu welikomocznému muzy panu
|
|---|
| [44] |
Petrowi z Rozenberka králowftwije Czefkeho haytmanu pozdrawenije wzkazuge.
|
|---|
| [45] |
Jakż geft nayprw tobie o zemi tuto peecze porucZena, chtiel (em nietczo
|
|---|
