[1] |
|
---|
[2] |
syllabam in »fave« contra omnium po&tarum sententiam corripuit. Id vehe-
|
---|
[3] |
menter miror, quo spiritu percitus impedire cupiat, quae rex, quae proceres
|
---|
[4] |
totaque nobilitas, quae denique omnium urbium primores summo studio atque
|
---|
[5] |
affectu expetunt. An prudentior, religiosior amantiorque patriae omnibus aliis est?
|
---|
[6] |
Quod profecto de se sentire et superbi et arrogantis est. An fortasse non putat
|
---|
[7] |
se tanti, quanti nunc est, nominis authoritatisque in pacata tranquillaque et
|
---|
[8] |
bene instituta republica futurum? Hoc nimirum est, quod amicum nostrum
|
---|
[9] |
movet: non enim licebit passim de religione susurrare, non obtrectare ecclesiae,
|
---|
[10] |
non spargere semina discordiarum, non denique pestiferis his sermonibus !*)
|
---|
[11] |
imperitum vulgus ad res novas incitare. Neque enim homines priscis calami-
|
---|
[12] |
tatibus edocti tolerabunt, si quid ad evertendam rempublicam et ad quietem
|
---|
[13] |
provinciae perturbandam fieri dicique videbitur. Sequitur:
|
---|
[14] |
»Quae gens Pragensis opera molitur inani,
|
---|
[15] |
Et quae perficere musca culexque potest.«
|
---|
[16] |
Perstringit me scommate novus iste Tymon, quoniam in quodam epigrammate
|
---|
[17] |
|
---|
[18] |
»Magna parant homines, quorum tu nomina nosti,
|
---|
[19] |
Et vix mortali perficienda manu.«
|
---|
[20] |
Potestatem, quam ego hominibus ademi, is etiam culicibus muscisque tribuit :
|
---|
[21] |
sed quam sibi constet, ipse viderit.'^) Si enim facilia sunt, quae aguntur, cur
|
---|
[22] |
Pragensium operam inanem putat? Sin autem difficilia, cur, quae homines non
|
---|
[23] |
possunt, muscas culicesque posse ait? Cur a minimis animalibus perfici posse
|
---|
[24] |
censet, quae neque Sigismundus, Albertus, Ladislaus reges, neque Martinus,
|
---|
[25] |
Eugenius, Nicolaus, Calixtus, Pius, Paulus pontifices Romani, quanquam ad id
|
---|
[26] |
omni conatu incumberent, perficere potuerunt? Demus ei veniam, qui innata
|
---|
[27] |
quadam maledicendi libidine ita vehitur, ut nihil eorum, quae dicit, consideret.
|
---|
[28] |
Forsan etiam hyperbole usus, figura, ut inquit Fabius, amica poétis: tametsi
|
---|
[29] |
ectasin et systolen inprimis amplecti videtur. Nam et breves syllabas, quoties
|
---|
[30] |
libet, producit et longas corripit. Sed non est mirum humana eum pro suo
|
---|
[31] |
sensu immutare, cuius animus adeo fastu plenus est, ut divina quoque et versare
|
---|
[32] |
et in diversum torquere audeat. Ita enim ait:
|
---|
[33] |
»Sed tu contrarias mentes animosque viriles
|
---|
[34] |
Spiritus et valida flamina mitte tui:
|
---|
[35] |
Romani coeca possint effugere monstri
|
---|
[36] |
Vincula, cui mentis lumen abesse vident.
|
---|
[37] |
Nam primi e populis atras sensere tenebras
|
---|
[38] |
Papalis monstri pestiferumque nefas,
|
---|
[39] |
Quo gentes late vacuas infecit et urbes
|
---|
[40] |
lura sua statuens praecipitansque Dei.
|
---|
[41] |
Ille iugis gravibus onerat populos et iniquas
|
---|
[42] |
Constituit leges abrogitatque bonas.«
|
---|
[43] |
'5) M literis sermonibusve.
|
---|
[44] |
") K tuto vétu vynechal.
|
---|