EN | ES |

Facsimile Lines

946


< Page >

[1]
1489. 25

[2]
corruptum; neque enim ex tot milibus artificum, guos mechanicos appellamus,
[3]
aliquem invenies, qui singulari artis suae peritia ceteris antecellat. Qui tamen
[4]
foro vacant, et eloquentes et in dicendo graves atque copiosi habentur. Ve-
[5]
stitus, quo prisci Pragenses utebantur, penitus in disuetudinem abiit, hoc autem
[6]
tempore inter Germanos Pannoniosque medius est, nam in utrisque harum
[7]
gentium aliquid imitatur. Ceterum minime perpetuus est, et quolibet ferme
[8]
anno (tanta est hominum inconstantia!) mutatur; habitus tamen persici, quos
[9]
ssubas appellant, pristinam formam retinent, quum lineis vestibus, quarum nunc
[10]
frequentissimus usus est, maxime congruit. Quamquam enim maiores eorum
[11]
frigoris, caloris, sitis et inediae patientissimi fuerunt et corporibus ad labores
[12]
sustinendos firmissimis, hos tamen epulae quotidianae, scorta et otium ita ener-
[13]
vant, ut eis iam non solum arma sed etiam vestimenta oneri sint. Nocentem
[14]
supplicium luere in hac urbe perquam rarum est, persuaserunt enim sibi pres-
[15]
byteris suae sectae huius sententiae auctoribus nephas esse et legi divinae
[16]
penitus adversum hominem, etiamsi scelestissimus sit, interfici, tamquam do-
[17]
minus non praecepisset Moysi, ne maleficos super terram vivere patiatur.
[18]
Quicquid enim christianae consuetudini contrarium est, id si aliquo divinae
[19]
scripturae testimonio tametsi male intellecto confirmare et confutare paululum
[20]
possunt, mox exultant gaudio, tamquam nos omnes orthodoxae fidei cultores
[21]
et doctrina et sanctimonia vincerent, idque pro scuto firmissimo sui scismatis
[22]
arripiunt gestientes magno gaudio, quod aliquid nacti essent, quo Romanae
[23]
ecclesiae imperitiam et negligentiam coarguere et reprehendere possint. Quo
[24]
fit, ut dum famam sanctitatis assequi cupiunt, pleraque, quae apud nos levia
[25]
videntur, apud cos intollerabilia sint, et quae nos gravia iudicamus, ea ipsi ne
[26]
leviter quidem punienda censeant. Nam ecclesias destruere, delere imagines
[27]
sanctorum, die nocteque in cauponiis versari quottidianum apud eos est; at
[28]
calceo rostrato uti, redimiri sertis et pleraque id genus nepharia putantur. ?)

[29]
Karolo regnante nobilissimum Germaniae emporium Praga fuit et nomen
[30]
eius in omni Europa celebrabatur. Florebat liberalium artium scola in ea,
[31]
coenobia virginum monachorumque erigebantur, omnium ordinum atque reli-
[32]
gionum fratres sua loca habebant, quam civi tam peregrino ius suum redde-
[33]
batur. Karolo autem mortuo cum Venceslaus filius regno praeesset, non solum
[34]
Pragenses sed totius provinciae status mutatus et conturbatus est. Pullulaverunt
[35]
innumerae superstitiones, quarum maxima vestigia adhuc exstant. ZyZka, cuius
[36]
supra mentionem fecimus, passim praedas agitabat; Thaboritarum, Orpha-
[37]
norum Orebitarumque exercitus omnia ferro atque igne vastabant; sacerdotes
[38]
magni Dei partim agebantur in exilium, partim exquisitis suppliciis necabantur.
[39]
Diripiebantur 5) praedia ecclesiastica et ab unoquoque, tamquam in nullius
[40]
bonis essent, occupabantur. Regiae quoque possesiones et vectigalia eodem
[41]
furore ad privatas manus devenerunt. Multa adversus haec mala Sigismundus
[42]
Albertusque reges nostri tentaverunt, sed eorum omnes conatus irriti fuerunt.
[43]
Neque Ladislaus Alberti filius orthodoxae fidei defuturus credebatur, nisi in
[44]
ipso aetatis flore veneno, ut perhibent, extinctus esset. Regnum deinde ad

[45]
5) Pr. permittuntur.
[46]
5) Pr. Diripiebant.


Text viewFacsimile