| [1] |
|
|---|
| [2] |
14.
|
|---|
| [3] |
Bohuslav Bernhardu Adelmannovi.
|
|---|
| [4] |
(1486 — na sklonku.) Vzdává chválu, že za příčinou studií do Gallie se vydal; ale
|
|---|
| [5] |
hledě k prospěchu svému, odchodu jeho lituje. Nalézá ostatně útěchu v ochotě, již mu
|
|---|
| [6] |
osvědčil přátelským listem bratr Konrad. Konečně prosí, aby mu opatřil dějepisná díla
|
|---|
| [7] |
hodnovérná o národech západních, jichż by se dopidil. (Luc. 60.)
|
|---|
| [8] |
Bernhardo Adelmanno s. p. d. Audio te in Galliam amore literarum pro-
|
|---|
| [9] |
fectum esse, ideo consilium tuum vehementer probo; neque hoc exiguum
|
|---|
| [10] |
aetatis, quod nobis a natura datum est, melius impendi potest. Si enim nego-
|
|---|
| [11] |
tiatores, quoties eis aliqua spes lucri proponitur, non solum ultima quaeque
|
|---|
| [12] |
terrarum loca lustrant, sed etiam omnes labores atque pericula sponte subeunt,
|
|---|
| [13] |
quid est, quod nos ab inquisitione huius preciosissimi humanarum rerum the-
|
|---|
| [14] |
sauri deterrere queat, praesertim cum non desint nobis maximorum virorum
|
|---|
| [15] |
exempla, qui amore sapientiae omnes gentes atque nationes (quoties eos ali-
|
|---|
| [16] |
cuius doctrinae fama ducebat) pervagati sunt. Neque senibus turpe putabant
|
|---|
| [17] |
ea discere, quae iuvenes neglexerunt; quin etiam quidam ex eo numero in
|
|---|
| [18] |
extrema senectute magistro ad lyram usus dicitur, et alius gloriatus est se
|
|---|
| [19] |
quotidie aliquid discentem senescere. Tibi vero in ipso aetatis flore si quis hoc
|
|---|
| [20] |
tantum bonarum artium studium vitio daret, nonne desipere, delirare et plane
|
|---|
| [21] |
furere videretur? Mecum tamen aliquanto deterius agitur, quoniam procul abes,
|
|---|
| [22] |
et neque tam frequentes literas ad me dare neque tanta diligentia ea, quae
|
|---|
| [23] |
ad me pertinent, curare potes. Fero tamen desiderium tui, quoniam te pro-
|
|---|
| [24] |
pediem plenum Gallicarum mercium, hoc est omni literarum genere ad nos
|
|---|
| [25] |
rediturum spero. Solatur me etiam fratris tui, optimi viri, humanitas, qui nuper
|
|---|
| [26] |
omnem mihi suam operam per literas pollicitus est: quod eo gratius fuit,
|
|---|
| [27] |
quoniam minime tanta cum eo familiaritas Ferrariae erat, ut aliquid huius
|
|---|
| [28] |
modi ab eo expectare debuerim. Caeterum ne te apud Gallos a servitute mea
|
|---|
| [29] |
liberum existimes, pro nostra mutua benevolentia te etiam atque etiam rogo,
|
|---|
| [30] |
si quae historiae Galliae, Britanniae etc. omnium denique illarum gentium, quae
|
|---|
| [31] |
Rheno, Rhodano etc. internoque mari ambiuntur, in manibus sunt, ut me
|
|---|
| [32] |
earum participem facias: neque ego in his eloquentiam sed fidem rerum ge-
|
|---|
| [33] |
starum requiro. Hac in re si mihi morem gesseris, magnus ad tua in me
|
|---|
| [34] |
merita, quod iam non arbitrabar fieri posse, cumulus accedet. Vale.
|
|---|
| [35] |
List tento napsán zajisté současně s předešlým, i odeslán po Konradovi adressátu.
|
|---|
| [36] |
15.
|
|---|
| [37] |
Bohuslav Oldřichovi biskupu Tridentskému.
|
|---|
| [38] |
(1486 — na sklonku nebo 1487 na počátku.) Blahopřání k hodnosti nedávno nabyté.
|
|---|
| [39] |
|
|---|
| [40] |
Hulrico archiepiscopo Tridentino s. p. d. Etsi tardius fortasse, quam
|
|---|
| [41] |
oportebat, honori tuo gratulor, pater optime, gratulor tamen, et ut tibi ponti-
|
|---|
| [42] |
ficatus iste sempiternae laudi gloriaeque sit, magnopere opto. Jam pridem enim
|
|---|
| [43] |
virtuti tuae debebatur huiusmodi locus, in quo non solum lumen animi, ingenii,
|
|---|
