EN | ES |

Facsimile Lines

1127


< Page >

[1]
bo
[2]
i
[3]
-t

[4]
z roku 1603, 1.—31. října.

[5]
625.

[6]
Ottoví Casmanovi vykládá náboženské pochybnosti o spasení svém, o jsoucnosti Boží, o Trojici
[7]
Boží, o Duchu svatém a j. v., které ho trápily, a nad nimiž konečně ostal vítězem. Zádá ho,
[8]
aby námitky, jež mu byl uvedl, ku prospěchu jiných pochybovačů spisem vyvrátil.
[9]
Na Rosicích 31. října 10603.

[10]
(Ottoni Casmanno.) Ka est utriusque nostrum, eximie Casmanne, et vitae
[11]
condicio et occupationum ratio. ut quamvis rarior intercedat inter nos litterarum
[12]
usus, satius tamen sit mutua condonatione id obtegere quam acuere expostulatione.
[13]
Neque enin tibi a muneris tui, quo ecclesiae Dei et rei litterariae utilem operam
[14]
impendis, necessariis funetionibus tantum otii esse arbitror, ut officio huic litterarum
[15]
et semper ct ubique vacare possis, et cgo multo lam a tempore variis curis et
[16]
negotiis implicatus dudum mihi permisi, ut, quoties res postularet. possem ab eo
[17]
sine noxa discedere. Utamur ergo earum bono et beneficio, cum licuerit et oppor-
[18]
tunum fuerit, nullis necessitatis vinculis constricti. sed conservandae tantum ct alendae
[19]
amicitiae inchoatae intenti, ita sane, ut inter nos constet, nutrimentum tantuni illas
[20]
et escam coniunctioni nostrae praebere. non vitam, quam a spiritu Dei illa ut hausit,
[21]
ita per illum habet et colit. Me certe ita in te animatum esse scito, ut, quanvis
[22]
per omnem vitam tacitus silentio me praetereas, nunquam tamen patiar nomen tuuni
[23]
e corde meo expungi nec bencficii memoriam obliterari nec deleri, quem semel con-
[24]
secravi tibi, amorem; quin neque dubium mihi est et te eodem modo erga me
[25]
affectum) esse, cum binae litterae tuae, quas sub finem anni superioris accepi, lucu-
[26]
lenter eius fidem faciant. Porro quoniam primis meis acervatim tantum et strictim,
[27]
ne epistola praeter modum excresceret, acerrimarum tentationum mearum et con-
[28]
flictus spiritualis, quem diu et magno cum labore sustinui, narrationem complexus
[29]
sum, fortasse iam non abs re erit, si minus universas, aliquas saltem luctae istius
[30]
partes membratim excutere, non tam cquidem, ut in maiorem earum, quae animo
[31]
meo obversatae sunt monstruosae diabolicarum machinationum species. cognitionem
[32]
venias, quam ut occasionem inde arripias et mihi privatim per epistolam ct publice
[33]
alis, si opus fuerit, doctissimis tuis laboribus subveniendi.

[34]
Et quidem non ingratum tibi facturum me colligo ex ipsis litteris tuis, quae
[35]
praesentiam meam quodammodo desiderare prae se ferunt, ut e mutuis sermonibus
[36]
clarior animis nostris lux oboriatur, qua deinceps alii illustrandi essent. Sed quia
[37]
illis nullus datur locus, succedat iis epistola, non ut lucem novàm tibi adferat, sed
[38]
ut eam, quae in te est, aliis etiam aspiciendam in publicum producat. Quamvis autem
[39]
multa sint, imo innumera fere, quibus hostis ille generis humani in adoriendo me
[40]
partim vi aperta partim dolo et astu ad perniciem meam abusus est, ad unum
[41]
tamen caput, in quo officinam quasi armorum et castrorum sedem constituerit,
[42]
pleraque referri possunt.

[43]
Archiv Cesky XXVII 28


Text viewFacsimile