| [1] |
z roku 1601, 18. prosince. 181
|
|---|
| [2] |
[narravi]. In religione non quidem professio improbabatur, sed quod tempore iudi-
|
|---|
| [3] |
ciorum ct comitiorum per urbes caesaris conciones in aedibus meis privatae et clan-
|
|---|
| [4] |
destinae haberentur a ministris haereticis, et quidem, quod ad aggravandam invidiam
|
|---|
| [5] |
faciebat, sectae Calvinianae, prolatis etiam litteris imperatoris, quibus Dietrich-
|
|---|
| [6] |
steinium officii commoncfaciebat et, quod ipso connivente tales coetus inirentur,
|
|---|
| [7] |
obiurgabat, conditione tamen adhibita, si vera essent, quae ad aures ipsius fuissent
|
|---|
| [8] |
delata. Producti deinceps testes, quorum alii interfuisse se concionibus, alii concio-
|
|---|
| [9] |
natores à se visos, alii cantus auditos affirmarunt, omnes tamen praeterito nomine
|
|---|
| [10] |
Jalvini, et quidem vel pietatem commendantes, vel citra odium et benevolentiam
|
|---|
| [11] |
simpliciter, ut se res haberet, referentes; unus tantum apostata, in quem a me non
|
|---|
| [12] |
exigua, à patre autem meo innumera et maxima beneficia redundarunt, Piecardorum
|
|---|
| [13] |
nomine odioso nos perstrinxit.
|
|---|
| [14] |
Ubi ad iter Gallieum deventum est, prolatum edictum caesaris anno 91.
|
|---|
| [15] |
publicatum, quo prohibebantur subditi regni Bohemiae exteris principibus militare;
|
|---|
| [16] |
lectae etiam literae meae, missae etiam ex Gallia ad viduam quaudam nobilem et
|
|---|
| [17] |
anum, genero tuo notam, Vaneciam nomine, quae tum filiae meae et administrationi
|
|---|
| [18] |
bonorum meorum praeerat, familiariter scriptae; at illae praeter domestica nihil
|
|---|
| [19] |
continebant. Admirationem omnibus movit, quod litterae istae post totos annos de-
|
|---|
| [20] |
cem in manus ipsius devenissent, sed mihi, cui non fuit difficile coniicere, unde illas
|
|---|
| [21] |
fuerit adeptus, hoc fuit stupori propemodum, quod Deus eo quoque tempore ita
|
|---|
| [22] |
mentem et manum meam gubernarit, ne quidpiam familiari illi scriptioni admisce-
|
|---|
| [23] |
retur, quod hoc tam periculoso tempore detrimentum rebus mois adferre potuisset.
|
|---|
| [24] |
In negotio tutelae litterae caesaris ad me acriter scriptae et contumaciam
|
|---|
| [25] |
exprobrantes publice lectae, quibus absolutis nihil nisi nugas, nihil nisi verba pro-
|
|---|
| [26] |
tulit, ita ut etiam ante defensionem auditam omnium iudicio damnaretur. Sed ubi
|
|---|
| [27] |
ad purgandas calumnias accessi, Deus bone, quanta omnium 'attentio, quanta appro-
|
|---|
| [28] |
hatio! Vix coepi diluere quaedam, cum iam omnes victoriam pollicerentur; postquam
|
|---|
| [29] |
auteni argumentis validis et certis innocentiam meam probavi, nemo fuit, qui non
|
|---|
| [30] |
summa me iniuria affectum palam affirmaret, et quamvis nondum votis iudicum et
|
|---|
| [31] |
sententia sum absolutus, constans tamen et perpetua omnium consensio omni me
|
|---|
| [32] |
crimine liberavit. Hostes ipsi obmutuerunt et adhuc eo solatio še sustentant, quod
|
|---|
| [33] |
controversia, quam cum Italo habeo, in qua plus est periculi, plus difficultatis, non-
|
|---|
| [34] |
dum sit terminata; sed mihi spes est in Domino, cui invia nulla est via.
|
|---|
| [35] |
Haec pluribus quidem quam proposueram, summatim tamen comprehensa
|
|---|
| [36] |
accipies et gratiis actis una mecum Deum precaberis, ut laetis principiis laetiorem
|
|---|
| [37] |
exitum largiatur. Ad litteras ante duos menses scriptas, quas haud dubie Carolus
|
|---|
| [38] |
tibi tradidit, nihil adhuc responsi accepi, expecto tamen in dies, et quod adolescen-
|
|---|
