EN | ES |

Facsimile Lines

1127


< Page >

[1]
z roku 1599, 2. a 3. února. 115

[2]
quin fortuna blandius quam mihi arridet, non invideo, nam et hoc ex beneficiis,
[3]
quibus me indignum cumulavit Dominus, inter cetera habeo, ut opes et dignitates
[4]
huius seculi non magni faciam. Attamen quia non tantum homo sum, sed in dies
[5]
singulos humanae fragilitatis incertos eventus cum in me tum in aliis experior,
[6]
non tantum de constantia mea mihi polliceor, ut non me agnoscam summopere indi-
[7]
gere divini auxilii piarum precum, quas proinde cum ab aliis servis Dei soleo
[8]
exposcere, tum a te quoque, ut mei, dum eas ad Deum explicas, memor sis, ct petii
[9]
antehac et nunc quoque maxime peto, eaque fiducia porro in his castris militiae
[10]
Christianae arma ferre non desistam. Vale, mi Grynaee, et me redama. dossicii
[11]
2. l'ebr. 99.
[12]
Копс. v knih. Bludov. 3881—VI. fol. 15b . 7.

[13]
393.
[14]
pni Amandu Polanovi do Basileje: dává zprávu o moru na Moravě, jímž zemřel církevní
[15]
správce Slavkovský Adam Felinus; válku príli$ nepocitují, a jenom platí na výpravy válečné,
[16]
ale nepřítele domácího mnohem hroznějšího v útrobách svých živíme. Nastává mu pře pro
[17]
obhájení pozůstalosti Fridricha z Zerotina, o níž, zejména o město Přerov, nepřátelé rádi by
[18]
ho připravili; nazývajíce je sídlem kacířství; žádá bližší zprávy o škole, založené kupci.
[19]
Na Rosicich 5. února 1599,

[20]
(Doctori Amando Polano.) Lavinus, cum Pragam hinc rediisset, tuas et soceri
[21]
tui litteras cum. condicionibus aeceptae a Genevensibus disputationis et istorii ad
[22]
Tigunnum pastorem epistola ante non multos dies ad me commisit. Gaudeo utrumque
[23]
vestrum. divino beneficio vivere et valere, ego quoque cum uxore et duabus filiabus
[24]
universaque. familia domestica mediocriter habeo. Sed per provinciam pestis, quae
[25]
sacvius quam anno praeterito grassata est, multos absumpsit, inter quos etiam Adamum
[26]
Felinum, Slavkoviensis ecclesiae pastorem, virum pium et eruditum. Bellum non ad-
[27]
modum sentimus, sumptu tantum praesentes expeditionibus, alioquin a laboribus militiae
[28]
exempti. lta nos prae socordia et ignavia nostra, dum hostem externum a finibus
[29]
nostris pecunia nostra arcemus, domesticum atque longe, si vires exer[c]ere auderet,
[30]
atrociorem inter viscera nostra alimus. Eo nos adduxit autoritas quorundam, quorunr
[31]
consilia, quamvis plausibilia in vulgus, non tamen semper salutaria patriae nostrae
[32]
fucrunt. Sed medebimur huic malo proximo, nisi me spes fallit, vere.

[33]
In reliquis quiete fruimur, nec adhuc morte l'riderici Zerotini in statu publico
[34]
quidquam magnopere variatum est. Privatim autem haud dubie hereditas ipsius magnas
[35]
dabit turbas, quandoquidem mater et tutores neptis eius ex fratre litem nobis movere
[36]
constituerunt, faventibus et tacite applaudentibus omnibus inimicis religionis orthodoxae
[37]
et nominis Zerotini Spero tamen, si iustitiae locus aliquis futurus est, nos causa
[38]
nostra non casuros, testamento integro, in tabulas publicas relato et cum voluntate
[39]
' testatoris, quae, dum adhuc in vivis esset, plerisque cognita erat, plane conveniente ;

[40]
15*


Text viewFacsimile