EN | ES |

Facsimile Lines

1127


< Page >

[1]
58 A. XXXIII. Dopisy Karla ze Žerotína 1597.

[2]
fructu nostro, aliorum. esto iudicium. Vale, illustris vir, et me ama. Quaeso, bea me
[3]
et, quod iam non semel petii, de Rimaio aliquid indica. Vale iterum. "Tuus filius
[4]
amore et obsequio. C. 7. Drunae, 10. Martii 97. Biblioteka, Bludovski 3863-11

[5]
170.

[6]
Emerichovi Forgatovi: vykládá si, že Forgač proto uzavřel nepříznivou sinlouvu s Tikovskou,
[7]
poněvadž chvátá do Uher: vzdává povaze Forgačově nejvyšší chválu. Ze mu posud nepsal,
[8]
omlouvá svou cestou do Prahy a nemocí svou i manželčinou. Na Dřevohosticích 5. září 1597.

[9]
Eidem. (Domino Emerico Forgatseh baroni de Guimes.) Illustris domine, vene-
[10]
rande pater. Legi contractum cum "Tikovia initum, exiguo tuo commodo imo damno,
[11]
ut ego conicio. non mediocri. Quicunque tibi huius consilii autor fuit, non bene
[12]
rebus tuis consuluit. Me autore certe nunquam tantae pecuniae tantam iacturam
[13]
fecisses. Sed tu ita opinor in patriam festinas, ita Moraviam fastidis, ut etiam quam-
[14]
vis excipere fortunam, quodvis subire detrimentum malueris, quam diutius nobiscum
[15]
esse. Utinam patriam experiaris benigniorem et consiliis tuis atque institutis magis
[16]
propitiam. Moravia, sane non negavero, fortunae tuae invidit, sed non omnino (ignosce
[17]
libertati) absque tua culpa. Mihi autem non est, quod gratias agas, meum certe est
[18]
gratias agere et habere eum Deo inprimis, qui tuam mihi conciliavit. benevolentiam,
[19]
tum etiam tibi, qui me illa tam arcte. tam ardenter complecti volueris. Em ego et
[20]
feci semper maximi et faciam, dum vixero, neque tuam laudare, efferre. desinam
[21]
comitatem, hunanitatem, urbanitatem, ipse has expertus saepius, sapientia, prudentia,
[22]
pietate, eruditione ac ceteris clarissimis dotibus et virtutibus tuis pridem omnibus
[23]
etiam absque laudibus meis cognitis et perspectis. Atque haec mens, quamvis absente
[24]
te et in patriam reverso, mihi semper erit, certus eundem tibi erga me esse et fore
[25]
animum, quod et epistola tua ante paucas horas mihi reddita spondet prolixe et
[26]
candor sinceritasque naturae tuae id maxime pollicetur. Si dabitur occasio. unquam
[27]
officiis ullis meis vel studii vel operis te demerendi et voluntatis meae ad commoda
[28]
tua propensissimae declarandae, non illum praetermittam: sin minus, saltem. epistolis
[29]
et litterarum officio te prosequi conabor ad demoustrandam memoriae meae hac in
[30]
parte nunquam interiturae viriditatem. Et quidem hactenus quod nihil à me accepe-
[31]
ris, in causa. praecipue fuit iter, quod mihi Pragam a consensu ordiuum fuit. susci-
[32]
piendum, et morbus difficilis cum meus tum uxoris, a quo necdum omnino sumus
[33]
liberi, qui etium in scribendis his aliena me manu uti cogit. Postquam autem
[34]
omnino tibi constitutum est patriam revisere, nihil aliud habeo. quam Deum precari,
[35]
ut id tibi feliciter cedat, et quidquid tecum ipse deliberasti, ut id tibi eveniat ex
[36]
animi sententia. Ego, ubicunque locorum fueris, te revereri colere et amare nun-
[37]
quam intermittam. Vale, illustris vir, et si cum Rimaio dabitur convenire, officiose
[38]
et amanter ilm nomine meo saluta. Vale iterum. Dífevohosticii V. Sept. anni 97.

[39]
Biblioteka Bludovská 3883-II.


Text viewFacsimile