| [1] |
z roku 1610, 3.—15. prosince. 557
|
|---|
| [2] |
et per eam res suas augere ct stabilire in more ut plurimum habuerit; autoritas
|
|---|
| [3] |
deinde adducta electorum et tot aliorum. summae. existimationis principum, qui ma-
|
|---|
| [4] |
nibus et pedibus in hanc ierint sententium; nee praeterita tandem salus et con-
|
|---|
| [5] |
servatio provinciarum, quibus e diutino bello interitus, beneficio pacis certa inco-
|
|---|
| [6] |
lumitas promittebatur. His praemissis mandatum appositum. de dimittendis copiis
|
|---|
| [7] |
nostris, exemplo tum regis ipsius tum conjunctarum nobiscum Hungariae et. Austriae
|
|---|
| [8] |
provinciarum, quae pacem amplexae militem missum fecissent. Quod vero ad ipsas
|
|---|
| [9] |
pacis conditiones attincret, res partim in me, ad quem articuli scripto. comprehensi
|
|---|
| [10] |
missi fuissent, partim in legatos, qui secum eos Vienna apportassent, rejecta, quod
|
|---|
| [11] |
post absolutam literarum lectionem audiendis legatis et articulis illis percurrendis
|
|---|
| [12] |
et examinandis occasionem dedit. Et quidem ad explicationem eorum cum ventum
|
|---|
| [13] |
fuisset, multique essent detecti recessus, in quibus non pauca laterent, quae in
|
|---|
| [14] |
damnum potius nostrum redundare, quam beneficium adferre rebus nostris censeri
|
|---|
| [15] |
possent, decreta est ad regem legatio, quae expositionem eorum peteret, quae animos
|
|---|
| [16] |
nostros tenerent ancipites. Et illa quidem adiit jam regem, nondum tamen responso
|
|---|
| [17] |
accepto dimissa est. Interim vero constitutum, ut copiae nostrae militares sacra-
|
|---|
| [18] |
mento solverentur, non quod periculo nos arbitraremur exemptos, aut quod nobis
|
|---|
| [19] |
pace illa satisfactum esset, sed ne videremus non caesari, non regi, non principibus
|
|---|
| [20] |
iliis viris habuisse fidem, et iis omuibus aliis, qui caesari ct regi morem gessissent,
|
|---|
| [21] |
sapere altius voluisse; imo ne occasionem abrumpendi istius qualiscunque contractus,
|
|---|
| [22] |
quod multos expetere minime dubium est, dedisse existimaremur, atque adeo non
|
|---|
| [23] |
necessaria prudentia certo nos objecisse periculo. Hoc igitur consilium secuti, parte
|
|---|
| [24] |
jam militum exoluta, reliquam paulatim dimittimus eo animo, ut ante ferias nata-
|
|---|
| [25] |
licias, si ullo modo fieri posset, omnes stipendio nostro eximamus. Kt ita quidem
|
|---|
| [26] |
|
|---|
| [27] |
Interim militem Passaviensem, quod ex pacis formula fieri oportuerat, non
|
|---|
| [28] |
tantum non missum ficri, sed augeri audimus; nec ignoramus, quo animo, quo in-
|
|---|
| [29] |
stituto id fiat; quanto porro in discrimine nobiscum eam ob rem versemur, intel-
|
|---|
| [30] |
ligimus plus satis. Quid ergo? hoc unum agimus, ut, quando quidem omnes consilia
|
|---|
| [31] |
nostra respuere, a sententia alienos. videmus, culpa a nobis remota, in cos, qui illam
|
|---|
| [32] |
vero sustinere debent, transferamus, ut qui nobis necessitatem hanc credendi, quae
|
|---|
| [33] |
non credimus, volendi, quae nolumus, imposuissent; Deum oramus interim, ut ni
|
|---|
| [34] |
utrorumque misereri constituerit, nostri saltem, quibus pernicioso aliorum exemplo
|
|---|
| [35] |
vis allata, rationem habeat. Plura adderem, scd narrationem. cum instituerim tantum,
|
|---|
| [36] |
in ca subsisto. Tu tecum ipsemet ista perpende, et quam vana fuerit credulitas
|
|---|
| [37] |
vestra, intellige. Aulae vestrac administrationem archiduci Leopoldo commissam, hic
|
|---|
| [38] |
certis propemodum rumoribus spargitur. Caesarem vero alii ad pontificiorum partes
|
|---|
| [39] |
inclinare, alii ad evangelicos propendere referunt; mihi quid vidcatur, taceo, et
|
|---|
