EN | ES |

Facsimile Lines

1127


< Page >

[1]
z roku 1610, 16.—19. července. 521

[2]
1683.
[3]
Starhembergovi: omlouvá se, že nemohl synům jeho věnovati dosti péče; doufá, že bude Star-
[4]
hemberg spokojen s Fabriciem, jenz mu byl seniorem doporučen: za vychovatele jeho synů;
[5]
jednání o mír Zerotínovi se nelíbí, protože zdá se mu býti plno nástrah. V Němčicích,
[6]
19. července 1610.

[7]
(D" Riccardo Baroni Starrembergio.) Utinam filiis tuis pracstitum a me fuisset
[8]
aliquid, ill"* DB. quo non tam gratiam tuam demereri, licet eam longe maximi faciam,
[9]
quam ipsi milii satisfacere. potuissem; verum quam leviter defunctus fuerim officio,
[10]
nemini melius constat me ipso, qui norim, quam rarus fuerim in iis conveniendis
[11]
et visendis, quam nullus fere in fovendis, curandis, promovendis, sic equidem, ut
[12]
dum mihi a te gratias dici video, nihil aliud quam indiligentiam meam et officii
[13]
praeteriti culpam re ipsa mihi objici, et quamvis non arte quadam, merito tamen exprobrari
[14]
animadvertam. At vero, utut nonu illibenter aguosco, multa a me neglecta, quae con-
[15]
ferri in illos uti debuissent pro amicitia nostra, ita potuissent etiam, sic voluntate
[16]
et consilio. peccasse. me nunquam concedam, optime mihi conscius, tum. demum me
[17]
defuisse debitae de illis sollicitudini, quum mens per negociorum varietatem multi-
[18]
tudinemque alio avocata à cogitationibus, quibus obversari illi perpetuo solebant.
[19]
discederet. Sed frustra exeuso, quod corrigi non potest, abeuntibus illis et mihi
[20]
simul occasionem. compensandae. inceuriae / praeteritae praeripientibus: ita ut nihil
[21]
mihi reliquum. sit, quam votis et desideriis comitari absentes, quos praesentes dese-
[22]
ruisse me fere, fateri necesse habeo. Tibi vero. mi domine, cum error agnitus et
[23]
confessus. veniam impetret facile, me totum permitto, ut pro jure tuo in me decer-
[24]
nas, dummodo de benevolentia erga me tua, quam et ego filiis. tuis etsi infructuo-
[25]
sam, integram tamen conservavi, imminuas nihil. Qui illos huc a te, ut ante dis-
[26]
cessum valedicerent mihi, adduxit, prolixe etiam nomine tuo gratias egit, ita ut
[27]
cumulatum gratiis habitis reliqueriut, cum nullam accepissent. lógit mecum praeterea
[28]
de Fabricio; sed ego, qui hominem nisi ex aliorum. testimonio non novi, ad seni-
[29]
orem eum remisi, eui ita pueros curae esse scio, ut nullius operam tibi commenda-
[30]
turus fuerit, quem simul non nosset utilem et idoneum aetatulae isti fore: apud te
[31]
tamen stabit, vel retinere illum. si non. ineptum obeundo muneri isti animadvertes,
[32]
sin minus, remittere ; quod tamen, eum sciam, quid educatio nostratium possit, non
[33]
timeo, ut eveniat, in moribus et pietate nihil te desideraturum persuasus; quod si
[34]
eruditionem majorem requiras, ea in informando Gaspere non adeo exquisita opus
[35]
adhue esse existimem, praesertim. eum Erasmo aliter a te sit prospectum. Et haec
[36]
quidem quoad illos.

[37]
Ad alia quod spectat, speeto et ego, quae seruntur, et expecto meliora, sed
[38]
frustra. Mihi euim, ut ingenue fatear, actio ista pacis non probatur, quam pleuam
[39]
insidiarum esse ut non credam, adducar nunquam. Sic Sennacherib cum Kzechia,

[40]
Archiv Cesky XXVII. 66


Text viewFacsimile