[1] |
z roku 1610, 16.—19. července. 521
|
---|
[2] |
1683.
|
---|
[3] |
Starhembergovi: omlouvá se, že nemohl synům jeho věnovati dosti péče; doufá, že bude Star-
|
---|
[4] |
hemberg spokojen s Fabriciem, jenz mu byl seniorem doporučen: za vychovatele jeho synů;
|
---|
[5] |
jednání o mír Zerotínovi se nelíbí, protože zdá se mu býti plno nástrah. — V Němčicích,
|
---|
[6] |
|
---|
[7] |
(D"” Riccardo Baroni Starrembergio.) Utinam filiis tuis pracstitum a me fuisset
|
---|
[8] |
aliquid, ill"* DB. quo non tam gratiam tuam demereri, licet eam longe maximi faciam,
|
---|
[9] |
quam ipsi milii satisfacere. potuissem; verum quam leviter defunctus fuerim officio,
|
---|
[10] |
nemini melius constat me ipso, qui norim, quam rarus fuerim in iis conveniendis
|
---|
[11] |
et visendis, quam nullus fere in fovendis, curandis, promovendis, sic equidem, ut
|
---|
[12] |
dum mihi a te gratias dici video, nihil aliud quam indiligentiam meam et officii
|
---|
[13] |
praeteriti culpam re ipsa mihi objici, et quamvis non arte quadam, merito tamen exprobrari
|
---|
[14] |
animadvertam. At vero, utut nonu illibenter aguosco, multa a me neglecta, quae con-
|
---|
[15] |
ferri in illos uti debuissent pro amicitia nostra, ita potuissent etiam, sic voluntate
|
---|
[16] |
et consilio. peccasse. me nunquam concedam, optime mihi conscius, tum. demum me
|
---|
[17] |
defuisse debitae de illis sollicitudini, quum mens per negociorum varietatem multi-
|
---|
[18] |
tudinemque alio avocata à cogitationibus, quibus obversari illi perpetuo solebant.
|
---|
[19] |
discederet. Sed frustra exeuso, quod corrigi non potest, abeuntibus illis et mihi
|
---|
[20] |
simul occasionem. compensandae. inceuriae / praeteritae praeripientibus: ita ut nihil
|
---|
[21] |
mihi reliquum. sit, quam votis et desideriis comitari absentes, quos praesentes dese-
|
---|
[22] |
ruisse me fere, fateri necesse habeo. Tibi vero. mi domine, cum error agnitus et
|
---|
[23] |
confessus. veniam impetret facile, me totum permitto, ut pro jure tuo in me decer-
|
---|
[24] |
nas, dummodo de benevolentia erga me tua, quam et ego filiis. tuis etsi infructuo-
|
---|
[25] |
sam, integram tamen conservavi, imminuas nihil. — Qui illos huc a te, ut ante dis-
|
---|
[26] |
cessum valedicerent mihi, adduxit, prolixe etiam nomine tuo gratias egit, ita ut
|
---|
[27] |
cumulatum gratiis habitis reliqueriut, cum nullam accepissent. lógit mecum praeterea
|
---|
[28] |
de Fabricio; sed ego, qui hominem nisi ex aliorum. testimonio non novi, ad seni-
|
---|
[29] |
orem eum remisi, eui ita pueros curae esse scio, ut nullius operam tibi commenda-
|
---|
[30] |
turus fuerit, quem simul non nosset utilem et idoneum aetatulae isti fore: apud te
|
---|
[31] |
tamen stabit, vel retinere illum. si non. ineptum obeundo muneri isti animadvertes,
|
---|
[32] |
sin minus, remittere ; quod tamen, eum sciam, quid educatio nostratium possit, non
|
---|
[33] |
timeo, ut eveniat, in moribus et pietate nihil te desideraturum persuasus; quod si
|
---|
[34] |
eruditionem majorem requiras, ea in informando Gaspere non adeo exquisita opus
|
---|
[35] |
adhue esse existimem, praesertim. eum Erasmo aliter a te sit prospectum. Et haec
|
---|
[36] |
|
---|
[37] |
Ad alia quod spectat, speeto et ego, quae seruntur, et expecto meliora, sed
|
---|
[38] |
frustra. Mihi euim, ut ingenue fatear, actio ista pacis non probatur, quam pleuam
|
---|
[39] |
insidiarum esse ut non credam, adducar nunquam. Sic Sennacherib cum Kzechia,
|
---|
[40] |
Archiv Cesky XXVII. 66
|
---|