[1] |
392 A. XXXIII. Dopisy Karla ze Žerotína
|
---|
[2] |
rebus agendis successum ex animo precor. Quando consultius IDV? videtur. ut epi-
|
---|
[3] |
stolae nostrae quo facilius et evlerius inter nos commutentur, deferantur ad castrum
|
---|
[4] |
Geding, quamvis expeditior mihi videatur quae recta ducit Posonium via: malui
|
---|
[5] |
tamen IDV** obsequi quam priori instituti meo inhaerere. Accipiet itaque has TDV*
|
---|
[6] |
per praefectum suum et intelliget, ni prius iam id aliunde illi innotuerit, rediisse
|
---|
[7] |
me ex profectione Austriaca, quae etsi alioquin non iniucunda ob tantae nobili-
|
---|
[8] |
tatis. conspectum. nec plane inutilis ob uberiorem rerum, quae controvertuntur.
|
---|
[9] |
acquisitam cognitionem, hae tamen in parte minus felix fuit, quod dispositis iau
|
---|
[10] |
procerum. istorum animis ad concordiam, si eommodae offerantur condiciones, parum
|
---|
[11] |
forsitan possit necesaria aestimari; feci tamen, quod meum crat, ct si inclinationem
|
---|
[12] |
illam ad obsequium principis promovi nihil, quod sane dicere non ausim. non tamen
|
---|
[13] |
certe retinui. vel repressi.
|
---|
[14] |
Erant tum in co, ut legatos Viennam mitterent, sane magnae autoritatis.
|
---|
[15] |
viros et multae experientiae ac doctrinae; quam ego deliberationem per amicos, quos
|
---|
[16] |
ilie reperi, iuvi diligenter ea spe potissimum, quod a moderatissimo ingenio archi-
|
---|
[17] |
ducis Maximiliani et a prudentia tot clarissimorum virorum nihil non temperatum,
|
---|
[18] |
conveniens et salutare mihi pollieerer. Nune in expectatione. sum, quem exitu
|
---|
[19] |
consultatio illa sit habitura, quem eo maris feliciter cadere opto, quod valde vereor,
|
---|
[20] |
ne, si aliter eveniat, longius absimus a pace. quam e re nostra sit. Ne itaque novis
|
---|
[21] |
calamitatibus implieemur, a Deo id primum erit impetrandum, procurandum deinde
|
---|
[22] |
quantum in nobis est, ut reconcilientur subditorum animi principi, et princeps cum
|
---|
[23] |
subditis in gratiam redeat; quam ad rem IDV* tum ob authoritatem, qua pollet. tun
|
---|
[24] |
quod negotio propemodum adsit, plurimum emolumenti adferre potest: ego quia
|
---|
[25] |
longius absum, si maxime velim, parum tamen praestare queo, eum non, aliter quam
|
---|
[26] |
per litteras agere mihi liceat. Sed sufficit, dummodo IDV* rem sibi curae esse pa-
|
---|
[27] |
tiatur. Scio enim, quantum possit, ubi inteusius in cogitationem aliquam. incumbit.
|
---|
[28] |
Comitia Dohemica ad 27. Januarii prorogata sunt, interim singulis distric-
|
---|
[29] |
tibus, in quos divisum est regnum, peculiares conventus indixit caesar. Legati Silesii
|
---|
[30] |
adhuc Pragae detinentur et complures in ea sunt sententia, re infecta dimissos iri.
|
---|
[31] |
Bavarus ad fines Bohemiae exercitum habere fertur. nisi iam reduxerit, postquam
|
---|
[32] |
timor comitiorum evanuit. Hungarica ab IDV* expecto et me benevolentiae ipsius
|
---|
[33] |
commendo. Rossiczio VI Idus Nov. 1608.
|
---|
[34] |
Opis v knih. Dludov. VI—3881 fol. 130v 6. 57.
|
---|
[35] |
1524. Eliáši Bergerovi: děkuje za podané zprávy a oznamuje, že asi v deseti (dnech
|
---|
[36] |
bude ve Strážnici. — Na Rosicích 9. listopadu 1608. (Opis lat. v knih. Blud. VI— 3881 f. 137.
|
---|
[37] |
č. 58.)
|
---|