| [1] |
368 A. XXXIII. Dopisy Karla ze Zerotína
|
|---|
| [2] |
Interea tamen eos, qui ex nostris sunt, amice monui, ut intra fines modera-
|
|---|
| [3] |
tionis se continerent: fateor enim me omnes turbas atque eas maxime, quae non-
|
|---|
| [4] |
nihil affinitatis cum seditione habent, odisse et nunquam ad arma accedere, ubi
|
|---|
| [5] |
aliquis est consilio locus; et certe si ulla spes fuisset de imperatore ad meliorem
|
|---|
| [6] |
mentem reducendo, nunquam me ab obsequio ipsius abduci passus fuissem, sed des-
|
|---|
| [7] |
peratis rebus desperata remedia adhibenda fuerant.
|
|---|
| [8] |
Haec ideo ad IDV*" copiosius, ut intelligeret, quam lubrico in statu res Au-
|
|---|
| [9] |
striae essent positae, utque pro prudentia sua serenissimo domino nostro autor et
|
|---|
| [10] |
hortator esse vellet, ne Austriacos suos, quibus pro officiis praestitis debet plurimum,
|
|---|
| [11] |
minore indulgentia complecteretur, quam regni Hungariae incolis spem fecisset et
|
|---|
| [12] |
.Moravos fuisset prosecutus; nam nos certe nihil non impetravimus, modo ea nobis
|
|---|
| [13] |
praestentur et serventur, quae accepimus in promissis. Certe erit hoc ex re ipsius
|
|---|
| [14] |
principis, quem non dubitarem sanioribus consiliis facile obtemperaturum, si ab iis,
|
|---|
| [15] |
quos cireum se habet, non obsideretur quodam modo; quibus pro virili, citra vim
|
|---|
| [16] |
tamen ‘est resistendum, ne in nos quandoque dominatum sibi vindicent.
|
|---|
| [17] |
Legatus, qui a pontifice adest, eiusmodi consilia vel ipsis suygerere vel ab
|
|---|
| [18] |
alis subministrata autoritate sua fulcire mihi videtur; nec mirum: sua enim agit,
|
|---|
| [19] |
cum haec agit. Heri ex litteris serenissimi ad me datis intellexi, quod circa finem
|
|---|
| [20] |
huius mensis Posonium esset iturus. Quam vellem posse ipsum comitari! Sed non
|
|---|
| [21] |
permittunt res nostrae, ut provincia nunc egrediar. Perit mihi hoc modo occasio
|
|---|
| [22] |
conveniendi Illustrem DV?", perit etiam spes, quae non exigua mihi de recipiendo
|
|---|
| [23] |
me in civem et incolam regni Hungariae facta est. Verum quia patriae omnia debeo,
|
|---|
| [24] |
etiam commoda mea in illius gratiam postponenda mihi agnosco. Forsan aliquando
|
|---|
| [25] |
oportunius poterit recuperari, quae nunc elabitur occasio. Finem facio et IDV**,
|
|---|
| [26] |
quam ex animo amo, diligentissime me commendo. Rossieii XII. Kal. Oct.
|
|---|
| [27] |
Konc. v knih. Blud. VI—3$881 fol. 132. 6. 39.
|
|---|
| [28] |
1503.
|
|---|
| [29] |
tich. Starhenbergovi: táže se ho, zda pravdivy jsou zprávy o dobytí Lince od Rakušanů
|
|---|
| [30] |
a o neuctivém jich zacházení s arcivévodou Maximiliánem; obává se, Ze se snad přílišnou
|
|---|
| [31] |
horlivostí o obnovu náboženství dali svésti ke skutkům nerozvážným, jež náboženství samému
|
|---|
| [32] |
odporují; žádá, aby Starhenberg spolu s Tschernemblem poučili jej o příčinách takového je-
|
|---|
| [33] |
dnání i o pravém stavu věcí. — Na Rosicích 22. září 1608.
|
|---|
| [34] |
(D"* Riccardo Baroni Starrhenbergio) Multa hic et gravia de vobis, ill"*
|
|---|
| [35] |
Baro, quam certa, nescio: arcem Linczii occupatam, praesidium impositum, oppi-
|
|---|
| [36] |
danis ademptas claves, magistratibus jurisdictionem, conspirationem cum civibus rate [?]
|
|---|
| [37] |
initam; archiducem Maximilianum, cum isthaec transiret, parum reverenter, nec pro
|
|---|
| [38] |
more, nec pro dignitate habitum, et quae alia sunt hujus generis: et quod gravis-
|
|---|
