| [1] |
z roku 1608, 29. ledna. 339
|
|---|
| [2] |
(rermanus, Hungaros, si Hungarus, Germanos suspiciosos et sollicitos reddet; atque
|
|---|
| [3] |
utut simulata fiducia omissum religionis et gentis crimen contegatur, alio praetextu
|
|---|
| [4] |
tamen tanto muneri obeundo ineptus proclamabitur. Meliore in spe essem, si sopitis
|
|---|
| [5] |
domesticis dissidiis, obliteratis externis offensionibus, unam omnibus mentem, unam
|
|---|
| [6] |
voluntatem, unum et eundem scopum agnoscerem: at:cum omnia odiis, invidia, àc-
|
|---|
| [7] |
mulatione, ut taceam alia, videam misceri, qui, quaeso, bene mihi de eventu pollice-
|
|---|
| [8] |
bitur? Minus iam, ut puto, mirum videbitur, quod [sic] me animo angi, quamvis vale-
|
|---|
| [9] |
tudine uteunque constante, principio epistolae fassus sum; nam qui haec accuratius
|
|---|
| [10] |
expendit, quae ego primis tantum lineis designare sat habui, firmo sit necesse et
|
|---|
| [11] |
valido animo, ne concutiatur. At navigandum tamen esse etiam inter hos scopulos,
|
|---|
| [12] |
non nego, sed vestrum erit rectum tenere navem, qui ad clavum sedetis; cgo
|
|---|
| [13] |
venientes a longe spectabo et expectabo. Nihil porro opus fuit in excusando
|
|---|
| [14] |
liberatae urbis Tonauertanae ***) nuncio tam prolixa diligentia, cum nemo sit ab
|
|---|
| [15] |
erroribus immunis; impingunt etiam curiosissimi et diligentissimi rerum novarum
|
|---|
| [16] |
investigatores, quod in aulis principum accidere non rare videmus. Ego autem quamvis
|
|---|
| [17] |
nihil propemodum, «quod hine scribam, habeo, si tamen alicujus ponderis haec
|
|---|
| [18] |
esse videntur, nolo apud te dissimulare, legisse me, cum Olomucii essem, literas
|
|---|
| [19] |
caesaris ad cardinalem nostrum, ex quibus apparet. Moravios in suspicionem illi
|
|---|
| [20] |
venisse occultae. cum. Hungaris conjunctionis; intelexisse me etiam de mandatis
|
|---|
| [21] |
quibusdam Tillio, equitum magistro, cum ab aula discederet, secrete datis, sane
|
|---|
| [22] |
perniciosis ct nihil minus quam priscam fidem redolentibus, ita quidem, ut nec
|
|---|
| [23] |
exprimere ea audeam, quia vereor, ne in ipsius caput recidant, si in lucem pro-
|
|---|
| [24] |
ferri contigerit. — Filii tui valent, quamvis Erasmus non ita pridem in periculum
|
|---|
| [25] |
adiit oculi amittendi, cum inscio praeceptore in areum domus descendisset ct per
|
|---|
| [26] |
tenebras iniens in temonem rhedae incurrisset. Vale ill. D^* et meo erga te amori
|
|---|
| [27] |
summo respondere perge. Ross.
|
|---|
| [28] |
Konc. v knih. Bludov. 3881 fol. 126 6. 1. — *) Püvodné: ,Quas per fratrem meu 'misisti, Olomucii
|
|---|
| [29] |
accepi.* — **) Dvě nebo tři slůvka nećitelni. — ***) Donauwórth.
|
|---|
| [30] |
|
|---|
| [31] |
Jiřímu Erasmovi svob. pinu Tschernemblovi, toho času v Preśpurce: děkuje, že pro něho
|
|---|
| [32] |
získal služby Martina Noldla, i prosi ho, aby mu zprávu podal o.tom, co stavové rakouští
|
|---|
| [33] |
s uherskými vyjednali; jenom Richard ze Starhemberka listem z Vídně jemu několika slovy
|
|---|
| [34] |
naznačil úmysly arciknížete a stavů. Má mnohé obavy, a nedůvěřuje ani arciknížeti (Matyášovi).
|
|---|
| [35] |
— Na Rosicích 29. ledna 1608.
|
|---|
| [36] |
(Domino Georgio Erasmo baroni à Tschernemmel.) Illustrissime baro. 5i frater
|
|---|
| [37] |
meus, qui non ita pridem ab archiduce ad sua reversus est, non me fefellit, vel
|
|---|
| [38] |
potius non ipse falsus est, conicio meas Posonii te adhuc morantem offensuras, quod
|
|---|
| [39] |
sane tum multis aliis tum hoc potissimum nomine optarim, ut eo citius ad manus
|
|---|
| [40] |
43*
|
|---|
