[1] |
314 A. XXXIII. Dopisy Karla ze Žerotína
|
---|
[2] |
ex errore commisso concitatam exhalabam. Remitto illam nihilominus hanc potis-
|
---|
[3] |
simum ob causam, quod in ca mentio facta quorundam nostratium, quos consilio
|
---|
[4] |
tuo promovendo idoneos esse iudicavi et quod ex oblivione practermisi cam rem
|
---|
[5] |
tibi indicare. Tabellarium in vicinam Silesiam ablegavi, qui de venditione Jaispicii
|
---|
[6] |
certi aliquid cognosceret; nunc id suppleo et ubi reversus fuerit, nulla interposita
|
---|
[7] |
mora de voluntate ducis, eius dicionis domini, plenius te edocebo.
|
---|
[8] |
Porro ut ad tuas veniam, ipse tibi, mi domine, iniurias facis, qui missis ad
|
---|
[9] |
me liberis tuis et cura eorum quodammodo mihi concredita onus mihi imposuisse
|
---|
[10] |
existimas. At tantum abest, ut tibi assentiar, ut ex adverso maximi muneris loco
|
---|
[11] |
illos acceperim laetus liberalitate tua tantum ad me delatum pignus tuae erga me
|
---|
[12] |
minime simulatae benevolentiae; nec ergo id negligenter sum habiturus, sed conser-
|
---|
[13] |
vaturus eo studio, ea diligentia, qua par est et quam res tanti pretii meretur. leri
|
---|
[14] |
et hodie ad meridiem usque apud me retenti dum interea, quae ad excipiendos
|
---|
[15] |
novos hospites necessaria Evancicii appararentur, a prandio isthuc a me deducti et
|
---|
[16] |
tum seniori tum illi, qui eorum. peculiarem curam habiturus est, commendati. Dono
|
---|
[17] |
animo esto, inter bonos bene illis erit, et qui solus vere bonus est Deus, pro boni-
|
---|
[18] |
tate sua adlargietur, ut, cum eos revocaveris, ad te quam optimi, quatenus enin
|
---|
[19] |
nostra humana infirmitas patitur, revertantur.
|
---|
[20] |
De ceteris ex Veneto plenius cognosces. ad quem te remitto, quia cras
|
---|
[21] |
summe mane Brunam ad conventum iussu caesaris nostris ordinibus indictum pro-
|
---|
[22] |
fecturo prolixiori esse non licet. Compensabo id inter breve tempus et de statu
|
---|
[23] |
rerum nostrarum ad te perscribam. Nunc hoc tantum scire te volo, Carolum
|
---|
[24] |
Liechtensteinium ab aula reducem nobiscum aliquamdiu, ut aiunt, mansurum et
|
---|
[25] |
pertaesum honorum et splendoris aulae, privatam fortassis acturum vitam; de reliquis
|
---|
[26] |
tuum opto iudicium. Libros, quos misisti, coepi legere; ubi absolvero, remittam. De
|
---|
[27] |
Philippo Nicolai nihil Adhuc pronuncio, ne cum praeiudicio ad lectionem videar
|
---|
[28] |
accessisse. Nostris ostendam, quia ita vis, sed scias, non tantum illis esse otii, ut
|
---|
[29] |
de eiusmodi scriptis iudicium suum interponant, nec id illis privatim licet nisi re
|
---|
[30] |
prius in senatu ecclesiastico deliberata.
|
---|
[31] |
Conjunx Althimii unice opem tuam implorat et chirurgum desiderat; cum
|
---|
[32] |
si miseris, maximo bonam feminam beneficio afficies. escribo salutem quam plu-
|
---|
[33] |
rimam et officiosissimam illustrissimae et lectissimae feminae coniugi tuae, utque
|
---|
[34] |
omnem de filiis sollicitudinem deponat, oro. 'Te quoque, illustrissime domine, cum
|
---|
[35] |
tota familia divinae custodiae dilimenter commendo, et quod nunc domino Henrico
|
---|
[36] |
respondere non vacat, ut in bonam partem accipias, rogo. Vale. Rossicio ХПИ.
|
---|
[37] |
Sept. Tui observantissimus simul et amantissimus.
|
---|
[38] |
Konc. v knih. Bludov. 3881 fol. 118.5 č. 41.
|
---|