[1] |
z roku 1606, 7. kvétna—2. června. 281
|
---|
[2] |
vitae et victus et morum non exigua communicatio antecessit, eo per litteras evo-
|
---|
[3] |
cetur, quamvis alicuius sit momenti, non tamen tanti aestimanda mihi videtur, ut
|
---|
[4] |
interim filio tuo absque fructu anni abeant. Nam cum citra dubitationem non alia
|
---|
[5] |
te causa impellat, ut ei Galliae. perlustrandae potestatem facias, quam са, qua pleri-
|
---|
[6] |
que ducimur, ut linguae eius regionis cognitionem assequatur, certe ca alibi hau-
|
---|
[7] |
rienda. erit quam in Gallia Narbonensi, euius provinciae Monspessulus non postrema
|
---|
[8] |
urbs est. Notissimum enim est incolas eius urbis et totius provinciae non dialecto
|
---|
[9] |
tantum et accentu, sed universo loquendi genere ita à reliquis Gallis differe, ut alio
|
---|
[10] |
propemodum sermone uti videantur. Liect autem politiores et ii praesertim, qui in
|
---|
[11] |
aula versati sunt, accommodent se, quantun possint, ut quam proxime ad elegantiam
|
---|
[12] |
et puritatem linguae Gallicae accedant: retinent tamen semper nativum quiddam,
|
---|
[13] |
quod etsi maxime conentur exuere, tamen nuuquam possunt, cuius rei experimenta
|
---|
[14] |
et in ipsa regione, cum cam peragrarem, et apud regem cum essem, multa habui.
|
---|
[15] |
Jam si filius tuus in primis initiis eos loquendi modos et sonum et voces imbuat,
|
---|
[16] |
ut adolescentum ingenia sunt tenacia, nunquam dimittet. Quod si acciderit, nunquam
|
---|
[17] |
Gallicum idioma ita addiscet, ut cum laude aliqua eo uti possit. Consulerem itaque
|
---|
[18] |
Diturigos potius vel Aurelias ablegandum, quibus in locis, si uspiam alibi, mundicia
|
---|
[19] |
et subtilitas orationis Gallicae viget. Porro quamvis utraque urbs pontificiae super-
|
---|
[20] |
stitioni addita sit, cum ex adverso apud Montepessulanos religio orthodoxa floreat,
|
---|
[21] |
tamen cum in hac libertate conscientiarum, quae per universum istud regnum cst
|
---|
[22] |
maxima, nulla urbs, nullum oppidum exercitiis pietatis careat, sufficere id mihi vidc-
|
---|
[23] |
tur illi. qui ita in doctrina fidei institutus est, ut non sit metuendum, eum pravis
|
---|
[24] |
exemplis, quae tamen nec in patria ipsa effugere poterit, ab ea facile dimoveri possc.
|
---|
[25] |
De progressu in studiis, ubi ille firmior, ubi uberior futurus esset, iudicium
|
---|
[26] |
non facio, eum sciam iuvetutem nostram deliciis et licentia regionis illius plerumque
|
---|
[27] |
ita occupari ut, si non penitus animum a discendo abducat, multum tamen de dili-
|
---|
[28] |
gentia priore remittat. Et praeterea scholae Gallicae, ut fere alibi idem accidere
|
---|
[29] |
solet, nune sua incrementa accipiunt, nunc diminutiones patiuntur. Olim vivente
|
---|
[30] |
Cuiacio Bituricensis academia, nunc, postquam Julius Paccius Montempessulum mi-
|
---|
[31] |
gravit, haec claret. Sed sive hanc sive illam accedat, nisi privati et. domestici
|
---|
[32] |
labores potissimam operam praestant, publici doctores quamvis celeberrimi non
|
---|
[33] |
multum proficiunt; ita ut hinc quoque colligere quodammodo liceat, non magnopere
|
---|
[34] |
interesse, quo mittatur, vel ut potius dicam, parum momenti adferre, ut Montem-
|
---|
[35] |
pessulum mittatur. "luum imn erit statuere, ubi filium tuum esse velis; ego autem
|
---|
[36] |
ob amicitiam nostram silentio haec praeterire non potui.
|
---|
[37] |
De tempore quod quaeris, si co solum respicerem, quo tu mihi mentem in-
|
---|
[38] |
tendisse videris, maturandum suaderem iter, ut quam primum ab exspectatione peri-
|
---|
[39] |
culorum, quae multa nobis minantur, amoveretur et quam longissime a conspectu
|
---|
[40] |
Archiv Cesky XXVII. 36
|
---|