442 A. XXXIII. Dopisy Karla ze Žerotína
aby mu nakoupil zeleniny, ovoce, šunek, jazyků nasolených a j. — Na Rosicích, 18. srpna
1609. (Konc. vlasskÿ v knih. Blud. I—3883.)
1594.
Jiřímu Erasmovi Tschernemblovi: posili mu po baronovi Ungnadovi opětné naléhavé pozvání
k svatbě své dcery ; při té příležitosti mohlo by jednáno býti s Budovcem o spojení s Cechy,
byl ve Vídni, kde se mu smýšlení při dvoře nelíbilo. (Ch.) — Na Rosicích 18. srpna 1609.
(Domino Georgio Erasmo Baroni a Tschernemmel.) Retulit ante biduum
respousum a tc tabellarius non ita pridem ad te et Starrhenbergios nostros cum
litteris meis missus; quod sane, ut par est, acceptissimum mihi fuit, quamvis non
plena spe adventus tui facta, moestitiae inde nonnihil et timoris attraxerit. Itaque
cum occasio liec repetendae meae petitionis per Andream Ungnadium baronem,
vicinum tuum et, ut intelligo, amicum, oblata sit, rogatum te denuo et quidem ite-
ratis precibus volui, ne me conspectu et colloquiis tuis defraudares, quae me ut
desiderasse semper, sic etiam data fruendi opportunitate nunquam neglexisse probe
nosti. 5i turbam fugis, prospiciemus incommodo; si epulas, ne illis molestius alli-
saris, curabo nec retinebo invitum, tibi ipsi te plane permittam; satis erit vidisse
domi meae et amplexatum esse. Aderit, ut spero, Hoffkirehius, aderit etiam e Do-
hemia, ut plane mihi polliceor, Dudovicius, cum iis poterimus conferre de foedere
cum Dohemis instituendo, quod ego sane minime defugio, qui eius desiderandi non
unàm habeo causam, modo ea conficiendae rei ratio inveniatur, ut ne plus incom-
modi inde ad nos redundet, quam beneficii. Meis saue popularibus uon difficile factu
fuerit Bohemis se coniunxisse, ut qui eiusdem gentis, generis, linguae, dicionis sint;
sed utrum Hungari eo adduci poterunt, vestris hominibus num id aula permittet,
num ipsimet ei se alligari patientur, ut qui prioris repudii memoriam nondum abie-
cerint, id vero mihi, ut in rebus novis assolet, nondum plane constat.
Proinde licét nulla alia adesset causa desiderio meo assentiendi, haec una
certe allicere te potest. Si enim quid tentandum, haec occasio comitiorum Austria-
corum minime est negligenda, cum alioquin non alii aditus ad penetrandum in
ordinum animos patent.
Viennae ultra octiduum fui, nulla re confecta nec fere intellecta causa, quae
ad me accersendüm impulerit consiliarios; absens omnia ea commodius praestare
potuissem, quae mihi praesenti iniuncta. Regem liberatum quidem a podagrae dolo-
ribus, sed nondum ita pedibus firmis, ut incedere posset, reliqui, aulam vero plenam
dissidiorum et quaerelarum; nunquam mihi aspectus Viennae tristior visus. Audio
te ad principes Germaniae excurrisse. Innuerat aliquid istius modi dictator noster,
sed obscurius, ut non itellecturus fuissem, nisi accessisset Ungnadii explicatio; quid
isthic actum, malo mihi praesens exponas quam per litteras. Vale, illustrissime
