Wiersze dwóch poetek o 'oknie' i 'lustrze' autor analizuje w kontekście założeń modernizmu i postmodernizmu. Z. Gippius jako reprezentantkę modernizmu wysokiego cechuje wzniosłość w wersji melancholijnej. Na tej bazie poetka przywraca wartość sprzeczności doznań: bólu, niemożności, nadziei. Interesuje ją transcendentalne odbicie w lustrze. Implikuje to skojarzenia z mitem Narcyza, a także symboliką "bramy". Zmiany w sieci radialnej kategorii 'okno' i 'lustro' u M. Cwietajewej odnieść należy do faktu, że nadaje ona "tej samej rzeczy" każdorazowo inny sens. W ten sposób rama okienna (jej cień) odbita na ścianie strychu symbolizuje krzyż, a ten świat. Kreuje taki stan rzeczy wektor skierowany ku dołowi oraz uznanie za istotną "część", tj. 'ramę' okienną. Cwietajewa wprowadza 'zmianę', rozbijając lustro i eliminując z niego 'spojrzenie' (tj. stary punkt widzenia). W ten sposób rodzi się nowy horyzont zdarzeń. and The author analyzes two poems of 'window' and 'mirror' of two poets in the context of tenets of modernism and postmodernism. Z. Gippius as a representative of the high modernism is distinguished by sublimeness in a melancholic version. On this basis, the poet restores the value of the contradiction of sensations: the pain, impossibility, hope. She is interested in a trascendental mirror reflection. This implies a connotation with the myth of Narcissus, as well as the symbolism of the 'gate' through which lyrical I cannot pass. The changes in radial network of the categories of 'window' and 'mirror' in M. Tsvetaeva's poetry should be referred to the fact that every time 'the same thing' is given a different meaning. This way a window frame (its shadow) reflected on the attic wall symbolizes a cross and, in effect – the world. This is created by a vector directed down and the fact that the 'part' – a window 'frame' is regarded as important. Tsvetaeva confirms the 'power' by breaking the mirror and eliminating a 'look' from it (an old point of view).