Sentence view

Universal Dependencies - Icelandic - IcePaHC

LanguageIcelandic
ProjectIcePaHC
Corpus Parttest

showing 401 - 500 of 5157 • previous • next

[1] tree
En er hann kom að götu þeirri, er þjóðgata var þeirra manna er riðu og gengu, þá sá hann nakkvað glóa við á götunni.
s-401
1210.JARTEIN.REL-SAG,280.401
En er hann kom að götu þeirri, er þjóðgata var þeirra manna er riðu og gengu, þá sá hann nakkvað glóa við á götunni.
[2] tree
En þar gengu þá stafkarlar eftir götunni og sté einn þeirra á það ofan er verkmaður hafði séð.
s-402
1210.JARTEIN.REL-SAG,281.402
En þar gengu þá stafkarlar eftir götunni og sté einn þeirra á það ofan er verkmaður hafði séð.
[3] tree
Síðan gekk hann til og tók þá þar upp sylgjuna þá hina sömu, er áður var frá sagt, er týnst hafði á öðrum bænum en nú fannst og var sem nýlögð væri niður, albjört og ólest.
s-403
1210.JARTEIN.REL-SAG,282.403
Síðan gekk hann til og tók þá þar upp sylgjuna þá hina sömu, er áður var frá sagt, er týnst hafði á öðrum bænum en nú fannst og var sem nýlögð væri niður, albjört og ólest.
[4] tree
En þá voru liðin frá því fjórtán misseri er týnst hafði sylgjan og þótti sá atburður mikils verður þeim er vissu og gerðu guðir þakkir og sælum Þorláki biskupi.
s-404
1210.JARTEIN.REL-SAG,283.404
En þá voru liðin frá því fjórtán misseri er týnst hafði sylgjan og þótti sá atburður mikils verður þeim er vissu og gerðu guðir þakkir og sælum Þorláki biskupi.
[5] tree
Undir Eyjafjöllum varð sá atburður, er fákunnlegur er, þar var fylgt húsa á milli sveini einum ungum, sjö vetra gömlum eða átta, og fylgdu honum mjög margir menn af bæ þeim er heitir í Arnarbæli til þess manns híbýla er það var margra manna mál að faðir væri drengsins og hafði presturinn fært fram sveininn þangað til en hann var þá bæði gamall og fésnauður.
s-405
1210.JARTEIN.REL-SAG,284.405
Undir Eyjafjöllum varð sá atburður, er fákunnlegur er, þar var fylgt húsa á milli sveini einum ungum, sjö vetra gömlum eða átta, og fylgdu honum mjög margir menn af bæ þeim er heitir í Arnarbæli til þess manns híbýla er það var margra manna mál að faðir væri drengsins og hafði presturinn fært fram sveininn þangað til en hann var þá bæði gamall og fésnauður.
[6] tree
En þá var vatnavöxtur mikill en þar voru vatnföll tvö á milli þeirra bæjanna, er sveininum var fylgt, og hvorki grynnra en tók í miðja síðu hrossi og óæð óknám mönnum, þótt rosknir væru, fyrir strangleiks sökum.
s-406
1210.JARTEIN.REL-SAG,285.406
En þá var vatnavöxtur mikill en þar voru vatnföll tvö á milli þeirra bæjanna, er sveininum var fylgt, og hvorki grynnra en tók í miðja síðu hrossi og óæð óknám mönnum, þótt rosknir væru, fyrir strangleiks sökum.
[7] tree
En er þeir höfðu niður settan sveininn, þá fóru þeir á braut og aftur í Arnarbæli.
s-407
1210.JARTEIN.REL-SAG,286.407
En er þeir höfðu niður settan sveininn, þá fóru þeir á braut og aftur í Arnarbæli.
[8] tree
En búandinn var eigi heima á þeim bænum er sveinninn var niður settur.
s-408
1210.JARTEIN.REL-SAG,287.408
En búandinn var eigi heima á þeim bænum er sveinninn var niður settur.
[9] tree
En húsfreyja varð við óð og keyrði sveininn höggum á braut þegar á hæla þeim.
s-409
1210.JARTEIN.REL-SAG,288.409
En húsfreyja varð við óð og keyrði sveininn höggum á braut þegar á hæla þeim.
[10] tree
Þá var framorðið dags og skúraveður á.
s-410
1210.JARTEIN.REL-SAG,289.410
Þá var framorðið dags og skúraveður á.
[11] tree
En sveinninn hafði skinn yfir sér.
s-411
1210.JARTEIN.REL-SAG,290.411
En sveinninn hafði skinn yfir sér.
[12] tree
En er nótt var orðin, þá kom henni í hug húsfreyjunni hversu ferlega hún hafði sveininn á braut rekinn og bað þá síðan að menn skyldu fara að leita hans.
s-412
1210.JARTEIN.REL-SAG,291.412
En er nótt var orðin, þá kom henni í hug húsfreyjunni hversu ferlega hún hafði sveininn á braut rekinn og bað þá síðan að menn skyldu fara að leita hans.
[13] tree
Fóru tveir menn að leita sveinsins og fundu eigi og fóru uns þeir komu í Arnarbæli og réðust menn þaðan í ferð með þeim að leita sveinsins.
s-413
1210.JARTEIN.REL-SAG,292.413
Fóru tveir menn að leita sveinsins og fundu eigi og fóru uns þeir komu í Arnarbæli og réðust menn þaðan í ferð með þeim að leita sveinsins.
[14] tree
En prestur sá, er upp hafði fæddan sveininn, varð hryggur við þenna atburð og fór til kirkju og söng saltera og hét af öllum hug á hinn sæla Þorlák biskup að hann leiðrétti nakkvað þeirra mál.
s-414
1210.JARTEIN.REL-SAG,293.414
En prestur sá, er upp hafði fæddan sveininn, varð hryggur við þenna atburð og fór til kirkju og söng saltera og hét af öllum hug á hinn sæla Þorlák biskup að hann leiðrétti nakkvað þeirra mál.
[15] tree
En stundu síðar þá kom sveinninn þar í Arnarbæli, þurr og kátur, svo að hann var ekki votur stórs of ökkla upp.
s-415
1210.JARTEIN.REL-SAG,294.415
En stundu síðar þá kom sveinninn þar í Arnarbæli, þurr og kátur, svo að hann var ekki votur stórs of ökkla upp.
[16] tree
Hann sagði svo frá ferð sinni, sveinninn, að hann fór grátandi úr garði þar er þeir höfðu við hann skilist og vissi hann eigi hvert hann horfði en veðrið ósvást.
s-416
1210.JARTEIN.REL-SAG,295.416
Hann sagði svo frá ferð sinni, sveinninn, að hann fór grátandi úr garði þar er þeir höfðu við hann skilist og vissi hann eigi hvert hann horfði en veðrið ósvást.
[17] tree
Kvaðst hann þá heitið hafa á hinn sæla Þorlák biskup of allt sem hann mátti að hann skyldi honum við hjálpa.
s-417
1210.JARTEIN.REL-SAG,296.417
Kvaðst hann þá heitið hafa á hinn sæla Þorlák biskup of allt sem hann mátti að hann skyldi honum við hjálpa.
[18] tree
Fór hann uns hann kom að sauðaskjóli og sofnaði þar.
s-418
1210.JARTEIN.REL-SAG,297.418
Fór hann uns hann kom að sauðaskjóli og sofnaði þar.
[19] tree
En er hann vaknaði þá sá hann þegar í bæinn í Arnarbæli og gekk þá til húss og hafði ekki vatnið fundið á leiðinni.
s-419
1210.JARTEIN.REL-SAG,298.419
En er hann vaknaði þá sá hann þegar í bæinn í Arnarbæli og gekk þá til húss og hafði ekki vatnið fundið á leiðinni.
[20] tree
En hvergi mátti svo fara þar á milli að mennskri ætlun að eigi væri þar tvö rennandi vötn fyrir er sveinninn mundi yfir hvortki komast mega fararskjótalaust.
s-420
1210.JARTEIN.REL-SAG,299.420
En hvergi mátti svo fara þar á milli að mennskri ætlun að eigi væri þar tvö rennandi vötn fyrir er sveinninn mundi yfir hvortki komast mega fararskjótalaust.
[21] tree
Urðu allir fegnir þessi jartein er við voru staddir og lofuðu guð almáttkan er slíkar dýrðir og jarteinir lætur verða í sífellu fyrir þjón sinn, Þorlák biskup.
s-421
1210.JARTEIN.REL-SAG,300.421
Urðu allir fegnir þessi jartein er við voru staddir og lofuðu guð almáttkan er slíkar dýrðir og jarteinir lætur verða í sífellu fyrir þjón sinn, Þorlák biskup.
[22] tree
Það barst enn að þenna vetur að einn ungur maður fátækur svo að hann hafði sér öngva björg nema þá er góðir menn gáfu honum fyrir guðs sakar eða það er hann mátti veiða nakkvað til matar sér úr fiskivötnum. Sjá maður var frændi hins sæla Þorláks biskups og hafði hann honum margt gefið og löngum veitt.
s-422
1210.JARTEIN.REL-SAG,301.422
Það barst enn að þenna vetur að einn ungur maður fátækur svo að hann hafði sér öngva björg nema þá er góðir menn gáfu honum fyrir guðs sakar eða það er hann mátti veiða nakkvað til matar sér úr fiskivötnum. Sjá maður var frændi hins sæla Þorláks biskups og hafði hann honum margt gefið og löngum veitt.
[23] tree
Hann gekk síðan til vatns einn hvern dag of skammdegi og sat á ísi allan dag í allmiklum kulda og veiddi ekki og ekki veiddu aðrir og, þeir er á ísinum sátu.
s-423
1210.JARTEIN.REL-SAG,302.423
Hann gekk síðan til vatns einn hvern dag of skammdegi og sat á ísi allan dag í allmiklum kulda og veiddi ekki og ekki veiddu aðrir og, þeir er á ísinum sátu.
[24] tree
En sveinninn hafði ekki til náttverðar nema hann veiddi nakkvað.
s-424
1210.JARTEIN.REL-SAG,303.424
En sveinninn hafði ekki til náttverðar nema hann veiddi nakkvað.
[25] tree
En þá tók að líða á daginn svo að komið var að sólarfalli.
s-425
1210.JARTEIN.REL-SAG,304.425
En þá tók að líða á daginn svo að komið var að sólarfalli.
[26] tree
Tók þá síðan að harðna í skapi sveinsins.
s-426
1210.JARTEIN.REL-SAG,305.426
Tók þá síðan að harðna í skapi sveinsins.
[27] tree
Var bæði að hann kól mjög og hungraði en veiddi ekki.
s-427
1210.JARTEIN.REL-SAG,306.427
Var bæði að hann kól mjög og hungraði en veiddi ekki.
[28] tree
Hét hann síðan með gráti á hinn sæla Þorlák biskup að hann skyldi honum þá enn nakkvað til náttverðar gefa, svo margan málsmat sem hann hafði honum fyrr gefinn og hét hann að syngva fimm tigum sinna Pater noster til dýrðar hinum sæla Þorláki biskupi.
s-428
1210.JARTEIN.REL-SAG,307.428
Hét hann síðan með gráti á hinn sæla Þorlák biskup að hann skyldi honum þá enn nakkvað til náttverðar gefa, svo margan málsmat sem hann hafði honum fyrr gefinn og hét hann að syngva fimm tigum sinna Pater noster til dýrðar hinum sæla Þorláki biskupi.
[29] tree
En hinn helgi guðs þjónn heyrði bón hans og áheit og veitti það er hann var beðinn.
s-429
1210.JARTEIN.REL-SAG,308.429
En hinn helgi guðs þjónn heyrði bón hans og áheit og veitti það er hann var beðinn.
[30] tree
Fór sveinninn eigi fyrr heim af ísinum of aftan, en hann hafði veidda fimm tigu fiska og voru miklu betri holdi en þá þótti von vera í það mund vetrar.
s-430
1210.JARTEIN.REL-SAG,309.430
Fór sveinninn eigi fyrr heim af ísinum of aftan, en hann hafði veidda fimm tigu fiska og voru miklu betri holdi en þá þótti von vera í það mund vetrar.
[31] tree
Ekki kól hann þaðan frá er hann hafði heitið.
s-431
1210.JARTEIN.REL-SAG,310.431
Ekki kól hann þaðan frá er hann hafði heitið.
[32] tree
En aðrir veiddu ekki þeir er hjá honum sátu á ísinum.
s-432
1210.JARTEIN.REL-SAG,311.432
En aðrir veiddu ekki þeir er hjá honum sátu á ísinum.
[33] tree
Fór hann síðan heim þangað er hann var innhýstur, þá er hann fékk sér nakkvað til atvinnu og vissu þeir glögglega þenna atburð og svo þingaprestur þeirra og lofuðu allir guð og hinn sæla Þorlák biskup.
s-433
1210.JARTEIN.REL-SAG,312.433
Fór hann síðan heim þangað er hann var innhýstur, þá er hann fékk sér nakkvað til atvinnu og vissu þeir glögglega þenna atburð og svo þingaprestur þeirra og lofuðu allir guð og hinn sæla Þorlák biskup.
[34] tree
Sá atburður varð í Viðeyju að örn lagðist í eyna of vorið eftir vetur þann, er áður er frá sagt, í það mund er von var að eggver væri sem mest ef eigi bæri annað til.
s-434
1210.JARTEIN.REL-SAG,313.434
Sá atburður varð í Viðeyju að örn lagðist í eyna of vorið eftir vetur þann, er áður er frá sagt, í það mund er von var að eggver væri sem mest ef eigi bæri annað til.
[35] tree
En örninn gerði svo mikið búrán og fjárskaða að foglinn varp nær engi.
s-435
1210.JARTEIN.REL-SAG,314.435
En örninn gerði svo mikið búrán og fjárskaða að foglinn varp nær engi.
[36] tree
En sá er varp, þá bar örninn undan jafnskjótt.
s-436
1210.JARTEIN.REL-SAG,315.436
En sá er varp, þá bar örninn undan jafnskjótt.
[37] tree
En er örninn fló enn of dag í eyna nær nóni dags, þá fór Bjarni prestur búandi til kirkju og hét á hinn sæla Þorlák biskup til fulltings að af mætti ráðast þetta vandræði.
s-437
1210.JARTEIN.REL-SAG,316.437
En er örninn fló enn of dag í eyna nær nóni dags, þá fór Bjarni prestur búandi til kirkju og hét á hinn sæla Þorlák biskup til fulltings að af mætti ráðast þetta vandræði.
[38] tree
En verkmenn voru að arningu og vissu ekki til að hann hefði heitið, presturinn.
s-438
1210.JARTEIN.REL-SAG,317.438
En verkmenn voru að arningu og vissu ekki til að hann hefði heitið, presturinn.
[39] tree
En er örninn kom í eyna, þá settist hann skammt frá þeim.
s-439
1210.JARTEIN.REL-SAG,318.439
En er örninn kom í eyna, þá settist hann skammt frá þeim.
[40] tree
Þá hljóp einn verkmaður til og vildi elta á braut örninn.
s-440
1210.JARTEIN.REL-SAG,319.440
Þá hljóp einn verkmaður til og vildi elta á braut örninn.
[41] tree
En hann beið hans í sama stað og laust hann örninn með verkfærinu er hann hafði í hendi og drifu þeir þá til fleiri verkmenn og gátu hlaðið erninum.
s-441
1210.JARTEIN.REL-SAG,320.441
En hann beið hans í sama stað og laust hann örninn með verkfærinu er hann hafði í hendi og drifu þeir þá til fleiri verkmenn og gátu hlaðið erninum.
[42] tree
En síðan samnaðist fogl i eyna og varð eggver bæði gott og mikið og lofuðu allir guð og hinn sæla Þorlák biskup.
s-442
1210.JARTEIN.REL-SAG,321.442
En síðan samnaðist fogl i eyna og varð eggver bæði gott og mikið og lofuðu allir guð og hinn sæla Þorlák biskup.
[43] tree
Í Flóa varð sá atburður að kona sú, er Þórný heitir, hóf ketil af eldi.
s-443
1210.JARTEIN.REL-SAG,322.443
Í Flóa varð sá atburður að kona sú, er Þórný heitir, hóf ketil af eldi.
[44] tree
En þá varð tré fyrir hælum henni og féll hún á bak aftur.
s-444
1210.JARTEIN.REL-SAG,323.444
En þá varð tré fyrir hælum henni og féll hún á bak aftur.
[45] tree
En ketillinn vellandi slagnaði á hana og brann hún mjög svo að mönnum þótti trautt lífs von.
s-445
1210.JARTEIN.REL-SAG,324.445
En ketillinn vellandi slagnaði á hana og brann hún mjög svo að mönnum þótti trautt lífs von.
[46] tree
Gerði síðan í sviða mikinn svo að hún mátti eigi óæpandi bera.
s-446
1210.JARTEIN.REL-SAG,325.446
Gerði síðan í sviða mikinn svo að hún mátti eigi óæpandi bera.
[47] tree
En síðan hét hún með alhuga miklum á hinn sæla Þorlák biskup að hann skyldi svo linast láta sviða að hún mætti bera svo að öðrum þætti eigi illt hjávistar, þeim er henni þyrftu þá að þjóna.
s-447
1210.JARTEIN.REL-SAG,326.447
En síðan hét hún með alhuga miklum á hinn sæla Þorlák biskup að hann skyldi svo linast láta sviða að hún mætti bera svo að öðrum þætti eigi illt hjávistar, þeim er henni þyrftu þá að þjóna.
[48] tree
En nálega þegar er hún hafði heitið, þá tók úr allan sviða og féll á hana svefnhöfgi.
s-448
1210.JARTEIN.REL-SAG,327.448
En nálega þegar er hún hafði heitið, þá tók úr allan sviða og féll á hana svefnhöfgi.
[49] tree
En er hún vaknaði þá þóttist hún heil vera orðin til loks og var þá síðan til leitað þar er hún hafði ákaflegast brunnin verið og var þá skinn á ungt og þunnt og reis hún upp þegar annan dag eftir alheil, lofandi guð og hinn sæla Þorlák biskup.
s-449
1210.JARTEIN.REL-SAG,328.449
En er hún vaknaði þá þóttist hún heil vera orðin til loks og var þá síðan til leitað þar er hún hafði ákaflegast brunnin verið og var þá skinn á ungt og þunnt og reis hún upp þegar annan dag eftir alheil, lofandi guð og hinn sæla Þorlák biskup.
[50] tree
Kona hét Halldóra, ung að aldri og gift einum ættstórum manni.
s-450
1210.JARTEIN.REL-SAG,329.450
Kona hét Halldóra, ung að aldri og gift einum ættstórum manni.
[51] tree
Hún tók meinsemi mikla svo að hún gerðist kararmaður og varð henni í rekkju allt að vinna.
s-451
1210.JARTEIN.REL-SAG,330.451
Hún tók meinsemi mikla svo að hún gerðist kararmaður og varð henni í rekkju allt að vinna.
[52] tree
Hún mátti eigi ganga og trautt sitja og var nálega afllaus í öllum liðum og varð hana að bera ávallt fram eða innar og hvertki er hún skyldi fara.
s-452
1210.JARTEIN.REL-SAG,331.452
Hún mátti eigi ganga og trautt sitja og var nálega afllaus í öllum liðum og varð hana að bera ávallt fram eða innar og hvertki er hún skyldi fara.
[53] tree
Voru löngum miklir verkir að henni og féll henni nær allt saman og var henni löngum skapþungt.
s-453
1210.JARTEIN.REL-SAG,332.453
Voru löngum miklir verkir að henni og féll henni nær allt saman og var henni löngum skapþungt.
[54] tree
Voru og löngum í hörðum hugum ástmenn hennar er yfir henni sátu.
s-454
1210.JARTEIN.REL-SAG,333.454
Voru og löngum í hörðum hugum ástmenn hennar er yfir henni sátu.
[55] tree
Var heitið fyrir henni mjög drjúgt og fékk ekki á nema smáróar einir og þó skammir.
s-455
1210.JARTEIN.REL-SAG,334.455
Var heitið fyrir henni mjög drjúgt og fékk ekki á nema smáróar einir og þó skammir.
[56] tree
En er hún hafði í kör legið nálega sex misseri, þá gerðist mönnum sem tíðast of áheit við hinn sæla Þorlák biskup og var það rætt í hvers manns híbýlum daglega að segja frá hans jarteinum og heilagleik.
s-456
1210.JARTEIN.REL-SAG,335.456
En er hún hafði í kör legið nálega sex misseri, þá gerðist mönnum sem tíðast of áheit við hinn sæla Þorlák biskup og var það rætt í hvers manns híbýlum daglega að segja frá hans jarteinum og heilagleik.
[57] tree
Þá tók einhver maður til orða of aftan, er slíkt var hjalað, og mælti svo: ' Þá þætti mér nú mikils um vert of jarteinakraft Þorláks biskups ef hann léti Halldóru verða heila er sex misseri hefir í kör legið.'
s-457
1210.JARTEIN.REL-SAG,336.457
Þá tók einhver maður til orða of aftan, er slíkt var hjalað, og mælti svo: ' Þá þætti mér nú mikils um vert of jarteinakraft Þorláks biskups ef hann léti Halldóru verða heila er sex misseri hefir í kör legið.'
[58] tree
En margir tóku undir að hann mundi það af guði geta ef hann vildi.
s-458
1210.JARTEIN.REL-SAG,337.458
En margir tóku undir að hann mundi það af guði geta ef hann vildi.
[59] tree
En sjá atburður var í Vestmannaeyjum.
s-459
1210.JARTEIN.REL-SAG,338.459
En sjá atburður var í Vestmannaeyjum.
[60] tree
Þá bar það síðan fyrir einhverja húsfreyju of nótt þar í eyjunum, réttorða, að henni þótti sem maður kvæmi að sér í svartri kápu og þóttist hún vita að hinn sæli Þorlákur biskup var.
s-460
1210.JARTEIN.REL-SAG,339.460
Þá bar það síðan fyrir einhverja húsfreyju of nótt þar í eyjunum, réttorða, að henni þótti sem maður kvæmi að sér í svartri kápu og þóttist hún vita að hinn sæli Þorlákur biskup var.
[61] tree
Hann mælti við hana fyrri: ' Þykir yður eigi sýnt hvort eg mun geta að guði að Halldóra verði heil.'
s-461
1210.JARTEIN.REL-SAG,340.461
Hann mælti við hana fyrri: ' Þykir yður eigi sýnt hvort eg mun geta að guði að Halldóra verði heil.'
[62] tree
Hún svaraði: ' Öllum þykir það sýnt,' sagði hún.
s-462
1210.JARTEIN.REL-SAG,341.462
Hún svaraði: ' Öllum þykir það sýnt,' sagði hún.
[63] tree
Hinn sæli biskup mælti: ' Fás þykir mér í leitað.
s-463
1210.JARTEIN.REL-SAG,342.463
Hinn sæli biskup mælti: ' Fás þykir mér í leitað.
[64] tree
Far þú og seg henni þessa vitran og mæl við hana að hún fari í Skálaholt ef hún vill heilsu geta.
s-464
1210.JARTEIN.REL-SAG,343.464
Far þú og seg henni þessa vitran og mæl við hana að hún fari í Skálaholt ef hún vill heilsu geta.
[65] tree
En eg mun fara fyrir henni og greiða farlengd hennar.'
s-465
1210.JARTEIN.REL-SAG,344.465
En eg mun fara fyrir henni og greiða farlengd hennar.'
[66] tree
Síðan vaknaði hún, húsfreyjan, og fór út að segja hinni sjúku vitran þessa.
s-466
1210.JARTEIN.REL-SAG,345.466
Síðan vaknaði hún, húsfreyjan, og fór út að segja hinni sjúku vitran þessa.
[67] tree
En þá er leiði gaf úr eyjunum, þá fór hún utan og var hún síðan í börum borin í Skálaholt og fylgdi henni móðir hennar og búandi.
s-467
1210.JARTEIN.REL-SAG,346.467
En þá er leiði gaf úr eyjunum, þá fór hún utan og var hún síðan í börum borin í Skálaholt og fylgdi henni móðir hennar og búandi.
[68] tree
En þegar er hún sá kirkjuna í Skálaholti, þá þótti henni sér þegar hugléttara verða en áður hefði orðið né einu sinni í hennar meinsemi.
s-468
1210.JARTEIN.REL-SAG,347.468
En þegar er hún sá kirkjuna í Skálaholti, þá þótti henni sér þegar hugléttara verða en áður hefði orðið né einu sinni í hennar meinsemi.
[69] tree
Hún kom þar nekkverjum nóttum fyrir kirkjudag og þótti henni nekkver skái á hverju dægri verða á sínum mætti allt til kirkjudagsins.
s-469
1210.JARTEIN.REL-SAG,348.469
Hún kom þar nekkverjum nóttum fyrir kirkjudag og þótti henni nekkver skái á hverju dægri verða á sínum mætti allt til kirkjudagsins.
[70] tree
En þar var þá fjölmenni mikið og hafði Páll biskup í formæli sínu að menn skyldi biðja fyrir henni að hún árnaði það í sinni þangaðkomu sem henni var mest skylt að þiggja en hinum sæla biskupi til dýrðarauka en allri alþýðu til trúbótar.
s-470
1210.JARTEIN.REL-SAG,349.470
En þar var þá fjölmenni mikið og hafði Páll biskup í formæli sínu að menn skyldi biðja fyrir henni að hún árnaði það í sinni þangaðkomu sem henni var mest skylt að þiggja en hinum sæla biskupi til dýrðarauka en allri alþýðu til trúbótar.
[71] tree
En hinn næsta dag eftir, þá gekk hún til altaris og varði fingurgulli og reið síðan fám náttum síðan til alþingis og var sýnd þar öllum þingheimi alheil og lýsti þessi jartein Karl ábóti og lofuðu allir guð er slíka hluti veitir fyrir þjón sinn Þorlák biskup.
s-471
1210.JARTEIN.REL-SAG,350.471
En hinn næsta dag eftir, þá gekk hún til altaris og varði fingurgulli og reið síðan fám náttum síðan til alþingis og var sýnd þar öllum þingheimi alheil og lýsti þessi jartein Karl ábóti og lofuðu allir guð er slíka hluti veitir fyrir þjón sinn Þorlák biskup.
[72] tree
Á alþingi þessu hinu sama lét Páll biskup ráða upp að bæn manna jarteinir hins sæla Þorláks biskups þær er hér eru skrifaðar á þessi bók.
s-472
1210.JARTEIN.REL-SAG,351.472
Á alþingi þessu hinu sama lét Páll biskup ráða upp að bæn manna jarteinir hins sæla Þorláks biskups þær er hér eru skrifaðar á þessi bók.
[73] tree
En þar var sá maður viðstaddur er svo var daufur að hann heyrði ekki nema æpt væri að honum.
s-473
1210.JARTEIN.REL-SAG,352.473
En þar var sá maður viðstaddur er svo var daufur að hann heyrði ekki nema æpt væri að honum.
[74] tree
En er jarteinir voru upp sagðar, þá heyrði hann jafnglöggt sem aðrir menn og var hann heill orðinn síns meins.
s-474
1210.JARTEIN.REL-SAG,353.474
En er jarteinir voru upp sagðar, þá heyrði hann jafnglöggt sem aðrir menn og var hann heill orðinn síns meins.
[75] tree
Sá var annar við staddur við þenna atburð er svo var óskyggn að hann sá trautt fingra sinna skil og var eigi verkfær en nálega félaus.
s-475
1210.JARTEIN.REL-SAG,354.475
Sá var annar við staddur við þenna atburð er svo var óskyggn að hann sá trautt fingra sinna skil og var eigi verkfær en nálega félaus.
[76] tree
Honum fékk mikils er hann heyrði jarteinir hins sæla Þorláks biskups og gekk inn í kirkjuna og lagðist á knébeð og bað hinn sæla Þorlák biskup með tárum að hann skyldi honum nekkverja líkn veita.
s-476
1210.JARTEIN.REL-SAG,355.476
Honum fékk mikils er hann heyrði jarteinir hins sæla Þorláks biskups og gekk inn í kirkjuna og lagðist á knébeð og bað hinn sæla Þorlák biskup með tárum að hann skyldi honum nekkverja líkn veita.
[77] tree
En er hann reis upp af bæninni, þá var hann heill og var þessi jartein lýst og lofuðu menn guð og hinn sæla Þorlák biskup.
s-477
1210.JARTEIN.REL-SAG,356.477
En er hann reis upp af bæninni, þá var hann heill og var þessi jartein lýst og lofuðu menn guð og hinn sæla Þorlák biskup.
[78] tree
Ein kona hafði vanheilsu mikla.
s-478
1210.JARTEIN.REL-SAG,357.478
Ein kona hafði vanheilsu mikla.
[79] tree
Hún hafði kviðsull harðan og hættlegan.
s-479
1210.JARTEIN.REL-SAG,358.479
Hún hafði kviðsull harðan og hættlegan.
[80] tree
Hún reis upp úr rekkjulátum og vann að nökkverjum hlut til reiðu sér en var þó auðskæð og auðkumul í skapi af sínu meini.
s-480
1210.JARTEIN.REL-SAG,359.480
Hún reis upp úr rekkjulátum og vann að nökkverjum hlut til reiðu sér en var þó auðskæð og auðkumul í skapi af sínu meini.
[81] tree
En hún lá einvæn á hverjum hálfum mánaði og spjó þá blóði nær fullum munnlaugum.
s-481
1210.JARTEIN.REL-SAG,360.481
En hún lá einvæn á hverjum hálfum mánaði og spjó þá blóði nær fullum munnlaugum.
[82] tree
En er hún hafði þetta mein haft nálega þrjátigu vetra og var henni sitt mein því óhægra er lengur hafði við leikið.
s-482
1210.JARTEIN.REL-SAG,361.482
En er hún hafði þetta mein haft nálega þrjátigu vetra og var henni sitt mein því óhægra er lengur hafði við leikið.
[83] tree
En er skammt var til messudags hins sæla Þorláks biskups, þess er of veturinn er, þá tók hún hina sömu meinsemi sem hún átti vanda til og hafði hún aldregi orðið einvænni en þá var hún.
s-483
1210.JARTEIN.REL-SAG,362.483
En er skammt var til messudags hins sæla Þorláks biskups, þess er of veturinn er, þá tók hún hina sömu meinsemi sem hún átti vanda til og hafði hún aldregi orðið einvænni en þá var hún.
[84] tree
Kennimaður stóð yfir henni og lagði það ráð til að hún skyldi heita á hinn sæla Þorlák biskup og gerði hún svo og hét af öllum hug til heilsubótar sér söngvum og bænahaldi.
s-484
1210.JARTEIN.REL-SAG,363.484
Kennimaður stóð yfir henni og lagði það ráð til að hún skyldi heita á hinn sæla Þorlák biskup og gerði hún svo og hét af öllum hug til heilsubótar sér söngvum og bænahaldi.
[85] tree
En að messudeginum hins sæla Þorláks biskups reis hún upp úr rekkju og hafði þegar meiri heilsu þegið af árnaðarorði hins sæla Þorláks biskups en langa ævi áður en þó var enn nekkver sullur í kviði hennar.
s-485
1210.JARTEIN.REL-SAG,364.485
En að messudeginum hins sæla Þorláks biskups reis hún upp úr rekkju og hafði þegar meiri heilsu þegið af árnaðarorði hins sæla Þorláks biskups en langa ævi áður en þó var enn nekkver sullur í kviði hennar.
[86] tree
Hún hafðist þá löngum á bænum of jólin og var að kirkju.
s-486
1210.JARTEIN.REL-SAG,365.486
Hún hafðist þá löngum á bænum of jólin og var að kirkju.
[87] tree
En er hún var að kirkju síð of aftaninn fyrir hinn átta dag í jólum og var myrkt í kirkjunni, þá bar fyrir hana ljós mikið að sjá í sönghúsið, svo að hún mátti trautt í gegn sjá, en þó þóttist hún sjá mann skrýddan í ljósinu.
s-487
1210.JARTEIN.REL-SAG,366.487
En er hún var að kirkju síð of aftaninn fyrir hinn átta dag í jólum og var myrkt í kirkjunni, þá bar fyrir hana ljós mikið að sjá í sönghúsið, svo að hún mátti trautt í gegn sjá, en þó þóttist hún sjá mann skrýddan í ljósinu.
[88] tree
En frá þeirri stundu mátti eigi kenna í kviði hennar þrota en þó þóttist hún kenna meinsemi fyrir brjósti nakkvað og miklu miður en áður.
s-488
1210.JARTEIN.REL-SAG,367.488
En frá þeirri stundu mátti eigi kenna í kviði hennar þrota en þó þóttist hún kenna meinsemi fyrir brjósti nakkvað og miklu miður en áður.
[89] tree
En of nóttina fyrir hinn átta dag frá hinum þrettánda, þá bar fyrir hana að hún þóttist sjá Þorlák biskup ganga í svefnhúsið og að rekkjunni þar er hún hvíldi í.
s-489
1210.JARTEIN.REL-SAG,368.489
En of nóttina fyrir hinn átta dag frá hinum þrettánda, þá bar fyrir hana að hún þóttist sjá Þorlák biskup ganga í svefnhúsið og að rekkjunni þar er hún hvíldi í.
[90] tree
En þá vaknaði hún og var þá alheil og svo alla daga síðan meðan hún lifði og svo hæg í skaphöfnum sínum að hún mælti engum manni mein.
s-490
1210.JARTEIN.REL-SAG,369.490
En þá vaknaði hún og var þá alheil og svo alla daga síðan meðan hún lifði og svo hæg í skaphöfnum sínum að hún mælti engum manni mein.
[91] tree
Þakkaði hún almáttkum guði heilsu sína og hinum sæla Þorláki biskupi.
s-491
1210.JARTEIN.REL-SAG,370.491
Þakkaði hún almáttkum guði heilsu sína og hinum sæla Þorláki biskupi.
[92] tree
Sú var enn önnur kona er varð fyrir miklu meini á þeim hinum sama vetri er áður var frá sagt.
s-492
1210.JARTEIN.REL-SAG,371.492
Sú var enn önnur kona er varð fyrir miklu meini á þeim hinum sama vetri er áður var frá sagt.
[93] tree
Sá var annar vetur frá því er upp var tekinn heilagur dómur hins sæla Þorláks biskups.
s-493
1210.JARTEIN.REL-SAG,372.493
Sá var annar vetur frá því er upp var tekinn heilagur dómur hins sæla Þorláks biskups.
[94] tree
Sjá kona gekk úr stofu fimmta dag á miðlum imbrudaga of jólaföstu í eldhús.
s-494
1210.JARTEIN.REL-SAG,373.494
Sjá kona gekk úr stofu fimmta dag á miðlum imbrudaga of jólaföstu í eldhús.
[95] tree
En er hún laut niður mjög að sýslu þeirri er hún hafði fram, þá féll úr ræfri ofan tré mikið og þungt og kom á bak henni og lamdist fyrir bæði hryggurinn og önnur beinin þar er á kom og vissi ekki til manna er menn komu að henni og var hún borin í vaðmáli þaðan.
s-495
1210.JARTEIN.REL-SAG,374.495
En er hún laut niður mjög að sýslu þeirri er hún hafði fram, þá féll úr ræfri ofan tré mikið og þungt og kom á bak henni og lamdist fyrir bæði hryggurinn og önnur beinin þar er á kom og vissi ekki til manna er menn komu að henni og var hún borin í vaðmáli þaðan.
[96] tree
Hún vissi löngum ekki hingað og var hætt með öllu og hvergi hrærandi og kolblátt bak hennar allt og hjartsára.
s-496
1210.JARTEIN.REL-SAG,375.496
Hún vissi löngum ekki hingað og var hætt með öllu og hvergi hrærandi og kolblátt bak hennar allt og hjartsára.
[97] tree
En er svo var komið mætti hennar, þá var heitið fyrir henni á hinn sæla Þorlák biskup með umráði góðra kennimanna, er þar voru við staddir, að hún skyldi syngva fimm tigum sinna Pater noster til dýrðar hinum sæla Þorláki biskupi og hafa sungið allt áður liðinn væri messudagur hins sæla Þorláks biskups með fulltingi búanda síns og sonar ef hún hefði eigi mátt til sjálf.
s-497
1210.JARTEIN.REL-SAG,376.497
En er svo var komið mætti hennar, þá var heitið fyrir henni á hinn sæla Þorlák biskup með umráði góðra kennimanna, er þar voru við staddir, að hún skyldi syngva fimm tigum sinna Pater noster til dýrðar hinum sæla Þorláki biskupi og hafa sungið allt áður liðinn væri messudagur hins sæla Þorláks biskups með fulltingi búanda síns og sonar ef hún hefði eigi mátt til sjálf.
[98] tree
En drottinsdaginn eftir imbrudagana var hún í stofu inni, þá er aðrir menn voru að tíðum úti, með svo litlum mætti sem áður var frá sagt og var inni hjá henni húsfreyja hennar og dóttir húsfreyjunnar, mær lítil og ung, og var fóstra hinnar sjúku konu.
s-498
1210.JARTEIN.REL-SAG,377.498
En drottinsdaginn eftir imbrudagana var hún í stofu inni, þá er aðrir menn voru að tíðum úti, með svo litlum mætti sem áður var frá sagt og var inni hjá henni húsfreyja hennar og dóttir húsfreyjunnar, mær lítil og ung, og var fóstra hinnar sjúku konu.
[99] tree
En er hún söng slíkt, er hún þóttist mega af heitsöng sínum, þá rann á hana ómeginshöfgi.
s-499
1210.JARTEIN.REL-SAG,378.499
En er hún söng slíkt, er hún þóttist mega af heitsöng sínum, þá rann á hana ómeginshöfgi.
[100] tree
En þegar er henni höfgaði, þá þóttist hún sjá hinn sæla Þorlák biskup ganga í stofuna í kanokabúningi og að þar er hún hvíldi.
s-500
1210.JARTEIN.REL-SAG,379.500
En þegar er henni höfgaði, þá þóttist hún sjá hinn sæla Þorlák biskup ganga í stofuna í kanokabúningi og að þar er hún hvíldi.

Edit as list • Text view • Dependency trees