[1] |
|
---|
[2] |
|
---|
[3] |
|
---|
[4] |
254 JUS REG. MONT. LIB. IV, CAP. II.
|
---|
[5] |
et qui mendacium dicit, quia ille prodesse non vult, et iste nocere
|
---|
[6] |
desiderat. Unde dignum ost, ut qui in tot manifeste victus fucrit
|
---|
[7] |
deliquisse, taliter puniatur, quod saltem timore ejus territus non
|
---|
[8] |
facie quis in gravamen alterius proferat falsum testimonium.
|
---|
[9] |
Et hec pena similiter inmineat testem scienter falsidicum? pro-
|
---|
[10] |
ducenti, ut, quos par facinus coinquinat, et equa eosdem pena
|
---|
[11] |
|
---|
[12] |
§ 8 Jure vero montanorum confessio facta coram solo
|
---|
[13] |
jurato in quacumque ardua causa sufficientis testimonii plenissimum
|
---|
[14] |
habot robur. Quam potestatem taliter moderando statuimus, ut
|
---|
[15] |
jurati quoad publicum officium suum, ad quod sunt instituti, tam
|
---|
[16] |
in maniloquio quam in judicio accusandi plenam habeant potestatem.
|
---|
[17] |
Sed quando sieut private personc ad dicendum testimonium
|
---|
[18] |
producentur aut literis testimonialibus inscribuntur, unus solus
|
---|
[19] |
juratus plenam non facit probacionem, juxta regulam cvangelicam
|
---|
[20] |
organo dominice vocis emissam, ut in ore duorum vel trium stot
|
---|
[21] |
omne verbum, et secundum legittimas saneclones unius testis
|
---|
[22] |
testimonium non est sufficiens, eciamsi presidiali prefulgcat
|
---|
[23] |
|
---|
[24] |
8 9. Item nec testimonium valet, si testes singuli sunt 1n
|
---|
[25] |
suis testimoniis singulares, aut si doposuerint non jurati, cujus-
|
---|
[26] |
cumque status vel dignitatis existant; quia jurare debent testes,
|
---|
[27] |
pro utraque parte, quam sciunt veritatem, dicere*, prout mcehus
|
---|
[28] |
|
---|
[29] |
$ 10. Nolumus eciam de cetero, per partes principales vel
|
---|
[30] |
|
---|
[31] |
|
---|
[32] |
$ 8. Vgl. IV, 12, $ 18.
|
---|
[33] |
$ 10. Zu eis non licuit seq. vgl. IV, 20, § 12; zu Insuper in dicendo
|
---|
[34] |
seq vgl. IV, 9, $ 9.
|
---|