| [1] |
Conp. Anticlaud. ed. a mag. Alano de hum. nat. 347
|
|---|
| [2] |
pireum ceonfcendere non valebis. Secundum autem
|
|---|
| [3] |
equum afícende, id eít auditum. Prudencia quidem,
|
|---|
| [4] |
humana fenfuum corporeorum confideracione celos
|
|---|
| [5] |
vifibiles penetrare poteft, [ed ad celum invifibile non
|
|---|
| [6] |
poteft af(cendere nifi per auditum fidei; fides enim
|
|---|
| [7] |
ex auditu eít, et adiunxit: Reliquos quatuor equos
|
|---|
| [8] |
fuos hie in celo fidereo expectare permitte et eos
|
|---|
| [9] |
cuftodie Racionis committe, que ipfos ut auriga cu-
|
|---|
| [10] |
Itodiat, ne in giro celi aut inter figna zodiaci aut in
|
|---|
| [11] |
orbibus planetarum difeurrendo incipiant oberrare.
|
|---|
| [12] |
Quo facto preceffit Mifericordia, Prudencia autem curfu
|
|---|
| [13] |
prepeti fequebatur. Cumque tranfiffet nouem choros
|
|---|
| [14] |
angelorum, fingulorum dignitates et officia cepit fub-
|
|---|
| [15] |
tiliter contemplari. Cum autem ad tronum fummi regis
|
|---|
| [16] |
Prudencia appropinquaret, qui inhabitat lucem inac-
|
|---|
| [17] |
ceffibilem, fplendor glorie ipfius Prudencie oculos re-
|
|---|
| [18] |
vmbrans ipfam in ftuporem conuertit et facta velud
|
|---|
| [19] |
exanimis precipitanter corruiífet, nifi eam comes (Mi-
|
|---|
| [20] |
fericordia) tenuiffet. Mifericordia uero aduocauit fo-
|
|---|
| [21] |
rorem fuam, eui nomen Fides, que veniens in vefte
|
|---|
| [22] |
fua, omnes (homines) demonftrabat pictos, qui per
|
|---|
| [23] |
fidem vicerunt regna et teftimonio fidei probati funt.
|
|---|
| [24] |
Hec Prudenciam exanimem falutari remedio recreauit
|
|---|
| [25] |
et ei fpeciofum [peculum prefentauit, cuius intuitu
|
|---|
| [26] |
inbecillitatem oculorum fuorum defenderet, ne fplen-
|
|---|
| [27] |
dor diuine maieftatis ipfos inconprehenfibili lumine
|
|---|
| [28] |
obfufearet. Vidit igitur per fpeculum et in enigmate
|
|---|
| [29] |
trinitatem in vnitate et vnitatem in trinitate, que
|
|---|
| [30] |
vera fides ei declarauit. Vidit eciam in manu Domini
|
|---|
| [31] |
ftateram iufticie, qua iuftis premia, impiis fupplicia
|
|---|
| [32] |
fecundum merita trutinauit. Accedens igitur Prudencia
|
|---|
| [33] |
coram Domino, cadens in faciem (fuam) adorauit,
|
|---|
| [34] |
que ad inperium Domini erecta tremulo ore, vere-
|
|---|
| [35] |
cundo vultu fic ait: Quid loquar ad Dominum meum,
|
|---|
| [36] |
cum íim cinis et puluis? Tu Domine vniuerforum, qui
|
|---|
| [37] |
hominem ad (fimilitudinem et) imaginem tuam for-
|
|---|
| [38] |
mare dignatus es, tu ícis, Domine, quoniam fenfus
|
|---|
| [39] |
hominum proni funt ad malum ab adolefcencia fua,
|
|---|
| [40] |
et quomodo iam vicia ceperunt humano generi do-
|
|---|
| [41] |
minari, et qualiter virtutes, quas ad falutem humani
|
|---|
| [42] |
generis ordinafti, iam velut in exilium funt proferipte.
|
|---|
| [43] |
De confilio igitur virtutum et nature (um ad tuam
|
|---|
| [44] |
clemenciam deftinata, vt nobis nouam crees animam,
|
|---|
| [45] |
omni perfeccione infignitam, que mundo corpori in-
|
|---|
| [46] |
fundatur, et fiat perfectus homo, in quo omnis gracie
|
|---|
