| [1] |
|
|---|
| [2] |
161.
|
|---|
| [3] |
Jan Sturnus Augustinu Olomouckemu.
|
|---|
| [4] |
Z Hasišteina 1508 — 26. pros. Posílá elegii Bohuslavovu na smrt královny Anny, aby
|
|---|
| [5] |
ji předložil truchlícímu králi; potom jinou téhož báseň ke 14 sv. pomocníkům, v níž Bohu-
|
|---|
| [6] |
slavova cesta krátce vypsána. (Farr. 203.)
|
|---|
| [7] |
Joannes Sturnus Augustino suo Olomucensi s. d. Bohuslaus meus, imo
|
|---|
| [8] |
etiam tuus, vir utriusque linguae, id quod non ignoras, humanissime Augustine,
|
|---|
| [9] |
in primis eruditus, ut nu er in regiis istis nuptiis summa voluptate, ita nunc
|
|---|
| [10] |
in reginae obitu singulari affectus est luctu: quem tamen amarissimum luctum
|
|---|
| [11] |
cum in rege statuisset, in se (sic) primum mirifice hac elegia est consolatus.
|
|---|
| [12] |
Quod simulatque perspexeram, arbitratus operae pretium fore, si et ipse rex
|
|---|
| [13] |
lachrymis pene iam confectus tanta tamque praesenti consolatione non careret,
|
|---|
| [14] |
hortari coepi hominem hic etiam subiecto epigrammate, vela ventis det ct ele-
|
|---|
| [15] |
giam hanc consolatoriam ad regem, in cuius consolationem scripta est, prodire
|
|---|
| [16] |
sinat. Sed Deus bone, quis homini in edendis libellis nimis (quod pace sua
|
|---|
| [17] |
dicam) modesto persuadeat, ut minora haec et exigua edat, qui maxima ita
|
|---|
| [18] |
negligit, ut non pauca pridem a blattis atque muribus corrosa videres et ab-
|
|---|
| [19] |
sumpta? Quod ne huic quoque accideret libello, eripui invito nescioque autore
|
|---|
| [20] |
et exscripsi, tibique, ut regi copiam eius facias, mitto. Scio enim, qua humani-
|
|---|
| [21] |
tate complecti solitus es a Bohuslao nostro scripta omnia. Quem haud secus
|
|---|
| [22] |
quaeso accipias, atque optimorum amicorum munera capere consuevisti, et boni
|
|---|
| [23] |
consulas. Neque ob id minus tibi gratus sit velim hic libellus, quod meus non
|
|---|
| [24] |
est, qui utique meus est: per me namque ab interitu vindicatus publicum, sed
|
|---|
| [25] |
non sine tuo auspicio, sortietur, non indignus certe neque autore suo neque
|
|---|
| [26] |
illo ipso rege ut magnificentissimo ita munificentissimo, qui,*) nisi me nostra
|
|---|
| [27] |
fallit opinio, non poterit?) non proximas post Bobuslaum gratias habere et
|
|---|
| [28] |
mihi publicanti et tibi reddenti. Caeterum si quid negligentius minusve casti-
|
|---|
| [29] |
gate scriptum offenderis, librario, non autori velim adscribas. Addidi etiam
|
|---|
| [30] |
alteram eius elegiam non iniucundam de sua peregrinatione: quas utrasque si
|
|---|
| [31] |
grato, ut non dubito, animo susceperis, reddes me ad alia quoque mittenda
|
|---|
| [32] |
absque dubio alacriorem. Vale feliciter, et Sturnum tuum, ut soles, dilige.
|
|---|
| [33] |
Datae Hasistenae 1508, 26. Decembris.
|
|---|
| [34] |
Tento a následující list Sturnüv, jakoZ oba nacházejí se na konci Mitisovy sbírky
|
|---|
| [35] |
bäsni Bohuslavovÿch »Farrago pośmatume, majice totóż datum, vyňaty jsou z vydání děl
|
|---|
| [36] |
Bohuslavových bez udání místa, roku a tiskárny pořízeného, jehož titul podle Erharda
|
|---|
| [37] |
(Gesch, des Wiederaufblühens wissenschaftl. Bildung III. sv. str, 224) a Veitha (Bibliotheca
|
|---|
| [38] |
Augustana, Alphabetum II na str. 16) zní takto: Opuscula Bohuslai Bočmi baronis de Has-
|
|---|
| [39] |
senstayn guae hoc volumine continentur. Ad Wladislaum Pannoniae et Bočmiae regem in
|
|---|
| [40] |
funere Annae reginae coniugis elegia consolatoria. Elegia ad XIV sanctos, quos vulgo
|
|---|
| [41] |
auxiliatores vocant, de peregrinatione sua gratias agens. Ad Joannem Sturnum Francum
|
|---|
| [42] |
de Smalcaldia de avaritia libellus. Summos christianos principes contra Thurcas excitans
|
|---|
| [43] |
adhortatorium carmen. Neznámé toto u nás vydání, jehož jeden výtisk nacházel se podle
|
|---|
| [44] |
Erharda v bibliothece Erfurtské, druhý podle Veitha v knihovně bývalého kláštera jezovit-
|
|---|
| [45] |
') Mitis mä quo.
|
|---|
| [46] |
?) Mitis má poteris.
|
|---|
