188 1508.
161.
Jan Sturnus Augustinu Olomouckemu.
Z Hasišteina 1508 — 26. pros. Posílá elegii Bohuslavovu na smrt královny Anny, aby
ji předložil truchlícímu králi; potom jinou téhož báseň ke 14 sv. pomocníkům, v níž Bohu-
slavova cesta krátce vypsána. (Farr. 203.)
Joannes Sturnus Augustino suo Olomucensi s. d. Bohuslaus meus, imo
etiam tuus, vir utriusque linguae, id quod non ignoras, humanissime Augustine,
in primis eruditus, ut nu er in regiis istis nuptiis summa voluptate, ita nunc
in reginae obitu singulari affectus est luctu: quem tamen amarissimum luctum
cum in rege statuisset, in se (sic) primum mirifice hac elegia est consolatus.
Quod simulatque perspexeram, arbitratus operae pretium fore, si et ipse rex
lachrymis pene iam confectus tanta tamque praesenti consolatione non careret,
hortari coepi hominem hic etiam subiecto epigrammate, vela ventis det ct ele-
giam hanc consolatoriam ad regem, in cuius consolationem scripta est, prodire
sinat. Sed Deus bone, quis homini in edendis libellis nimis (quod pace sua
dicam) modesto persuadeat, ut minora haec et exigua edat, qui maxima ita
negligit, ut non pauca pridem a blattis atque muribus corrosa videres et ab-
sumpta? Quod ne huic quoque accideret libello, eripui invito nescioque autore
et exscripsi, tibique, ut regi copiam eius facias, mitto. Scio enim, qua humani-
tate complecti solitus es a Bohuslao nostro scripta omnia. Quem haud secus
quaeso accipias, atque optimorum amicorum munera capere consuevisti, et boni
consulas. Neque ob id minus tibi gratus sit velim hic libellus, quod meus non
est, qui utique meus est: per me namque ab interitu vindicatus publicum, sed
non sine tuo auspicio, sortietur, non indignus certe neque autore suo neque
illo ipso rege ut magnificentissimo ita munificentissimo, qui,*) nisi me nostra
fallit opinio, non poterit?) non proximas post Bobuslaum gratias habere et
mihi publicanti et tibi reddenti. Caeterum si quid negligentius minusve casti-
gate scriptum offenderis, librario, non autori velim adscribas. Addidi etiam
alteram eius elegiam non iniucundam de sua peregrinatione: quas utrasque si
grato, ut non dubito, animo susceperis, reddes me ad alia quoque mittenda
absque dubio alacriorem. Vale feliciter, et Sturnum tuum, ut soles, dilige.
Datae Hasistenae 1508, 26. Decembris.
Tento a následující list Sturnüv, jakoZ oba nacházejí se na konci Mitisovy sbírky
bäsni Bohuslavovÿch »Farrago pośmatume, majice totóż datum, vyňaty jsou z vydání děl
Bohuslavových bez udání místa, roku a tiskárny pořízeného, jehož titul podle Erharda
(Gesch, des Wiederaufblühens wissenschaftl. Bildung III. sv. str, 224) a Veitha (Bibliotheca
Augustana, Alphabetum II na str. 16) zní takto: Opuscula Bohuslai Bočmi baronis de Has-
senstayn guae hoc volumine continentur. Ad Wladislaum Pannoniae et Bočmiae regem in
funere Annae reginae coniugis elegia consolatoria. Elegia ad XIV sanctos, quos vulgo
auxiliatores vocant, de peregrinatione sua gratias agens. Ad Joannem Sturnum Francum
de Smalcaldia de avaritia libellus. Summos christianos principes contra Thurcas excitans
adhortatorium carmen. Neznámé toto u nás vydání, jehož jeden výtisk nacházel se podle
Erharda v bibliothece Erfurtské, druhý podle Veitha v knihovně bývalého kláštera jezovit-
') Mitis mä quo.
?) Mitis má poteris.
