| [1] |
|
|---|
| [2] |
ea, quae ad stipem meam pertinent, Regiae Maiestati identidem inculcaret. Sed
|
|---|
| [3] |
quid in sylvam ligna fero? Neque aliud est haec me ad te scribere quam
|
|---|
| [4] |
aures tuas frustra obtundere. Itaque hoc solum abs te precor, ut in hoc toto
|
|---|
| [5] |
negotio id agas, quod e re mea esse putaveris. De Plutarcho graeco adeo
|
|---|
| [6] |
obmutuisti, ut ipse quoque eadem de re toties ad te scribere erubescam.
|
|---|
| [7] |
Quoniam tamen Iunone extincta res ad lovem redierunt, fac, si fieri potest,
|
|---|
| [8] |
ut desiderio meo morem geras. Nihil enim in re literaria est, quod hoc tem-
|
|---|
| [9] |
pore malim. Vale, optime Augustine, et aliqua de rebus Hungariae ad me
|
|---|
| [10] |
sc: be. Cadanenses tibi commendo, et ut abs te benigne excipiantur humaniter-
|
|---|
| [11] |
que tractentur, etiam atque etiam rogo. Datae llassensteynae 15. Septembris.
|
|---|
| [12] |
Vročení listu vyplývá ze dvou narážek na nedávnou smrt královninu, z nichž jedna
|
|---|
| [13] |
jest hned na počátku, druhá ve slovech: Iunone extincta res ad Iovem redierunt. O výplatě
|
|---|
| [14] |
darovanými voly byla již zmínka v listu 126. Podivné jest zde doporučení Kadaňských,
|
|---|
| [15] |
s nimiž páni Lobkovičtí tenkrát měli spor, jak vysvítá z listů 126 a 131.
|
|---|
| [16] |
129.
|
|---|
| [17] |
Bohuslav Bernhardu Adelmannovi.
|
|---|
| [18] |
Z Hasisteina (1506) — 3. října. Nemaje od něho, co byl do Nizozemska odešel, žád-
|
|---|
| [19] |
ných zpráv, vyslovuje obavu, aby ho nehoda nějaká na cestách byla nepotkala. Žádá za
|
|---|
| [20] |
knihy, zvláště řecké. Zamluveného koně slibuje, že pošle mu, až Bernhard se vrátí, a sám
|
|---|
| [21] |
bude věděti, kam jej poslati. Bojí se, že po jaru vypukne v Čechách válka občanská, ne-
|
|---|
| [22] |
zabrání-li jí hrozící mor. Prosí o léky a lékařskou radu proti němu. (Luc. 116.)
|
|---|
| [23] |
Bernhardo Adelmanno s. p. d. Molestum mihi est silentium tuum, Bern-
|
|---|
| [24] |
harde, non quod verear, ne quid ex benevolentia erga me remiseris (quid
|
|---|
| [25] |
enim mihi animo tuo exploratius?), sed quia ex eo tempore, quo in Galliam
|
|---|
| [26] |
profectus es, neque aut ex literis tuis aut saltem fama, an in patriam reversus
|
|---|
| [27] |
sis, cognoscere potui; unde fit, ut, dum peregrinantium casus, viarum pericula,
|
|---|
| [28] |
et quod maxime me terret, pestilentiam in pluribus Germaniae locis saevien-
|
|---|
| [29] |
tem considero, tibi non timere minime possim. Scis enim hunc amantium
|
|---|
| [30] |
morem esse, ut semper ad deteriora suspicanda proniores sint. Accedit his,
|
|---|
| [31] |
quod Joannes quoque Inhof ita obmutuit, ut ex corvo Seriphia rana factus
|
|---|
| [32] |
videatur. Itaque etsi spero omnia se recte habere, donec tamen literas abs te
|
|---|
| [33] |
accepero, animo quieto tranquilloque esse nullo modo possum. De re literaria
|
|---|
| [34] |
ultra ea, quae iampridem tibi inculcata sunt, nihil in praesentia, quod scribam,
|
|---|
| [35] |
habeo: precor duntaxat, ut is sis, qui hactenus fuisti, maxime si quae volumina
|
|---|
| [36] |
graeca in lucem prodierunt. Nam cum Aldus tum alii in praefatiunculis multa
|
|---|
| [37] |
polliciti sunt, quae ad me nondum pervenerunt. Equum, de quo iampridem
|
|---|
| [38] |
ad me scripsisti, tum tibi mittam,*) cum ex Gallia reversum cognovero, signi-
|
|---|
| [39] |
ficaverisque mihi, Augustamne an Eystaviam (sic) eum mitti velis. Quodsi res
|
|---|
| [40] |
patriae meae cognoscere vis, scito omnia ad arma spectare, et nisi pestilentia,
|
|---|
| [41] |
quae iam vicinas regiones populatur, nostras seditiones cohibuerit, vix fieri
|
|---|
| [42] |
potest, quin intestinum bellum proximo vere habituri simus. Et quoniam pestis
|
|---|
| [43] |
*) Sloveso to doplněno podle smyslu, Mitis jeho nemá.
|
|---|
| [44] |
Sbírka pramenův. Skupina druhá. Číslo, 1. 11
|
|---|
