1506. 161
ea, quae ad stipem meam pertinent, Regiae Maiestati identidem inculcaret. Sed
quid in sylvam ligna fero? Neque aliud est haec me ad te scribere quam
aures tuas frustra obtundere. Itaque hoc solum abs te precor, ut in hoc toto
negotio id agas, quod e re mea esse putaveris. De Plutarcho graeco adeo
obmutuisti, ut ipse quoque eadem de re toties ad te scribere erubescam.
Quoniam tamen Iunone extincta res ad lovem redierunt, fac, si fieri potest,
ut desiderio meo morem geras. Nihil enim in re literaria est, quod hoc tem-
pore malim. Vale, optime Augustine, et aliqua de rebus Hungariae ad me
sc: be. Cadanenses tibi commendo, et ut abs te benigne excipiantur humaniter-
que tractentur, etiam atque etiam rogo. Datae llassensteynae 15. Septembris.
Vročení listu vyplývá ze dvou narážek na nedávnou smrt královninu, z nichž jedna
jest hned na počátku, druhá ve slovech: Iunone extincta res ad Iovem redierunt. O výplatě
darovanými voly byla již zmínka v listu 126. Podivné jest zde doporučení Kadaňských,
s nimiž páni Lobkovičtí tenkrát měli spor, jak vysvítá z listů 126 a 131.
129.
Bohuslav Bernhardu Adelmannovi.
Z Hasisteina (1506) — 3. října. Nemaje od něho, co byl do Nizozemska odešel, žád-
ných zpráv, vyslovuje obavu, aby ho nehoda nějaká na cestách byla nepotkala. Žádá za
knihy, zvláště řecké. Zamluveného koně slibuje, že pošle mu, až Bernhard se vrátí, a sám
bude věděti, kam jej poslati. Bojí se, že po jaru vypukne v Čechách válka občanská, ne-
zabrání-li jí hrozící mor. Prosí o léky a lékařskou radu proti němu. (Luc. 116.)
Bernhardo Adelmanno s. p. d. Molestum mihi est silentium tuum, Bern-
harde, non quod verear, ne quid ex benevolentia erga me remiseris (quid
enim mihi animo tuo exploratius?), sed quia ex eo tempore, quo in Galliam
profectus es, neque aut ex literis tuis aut saltem fama, an in patriam reversus
sis, cognoscere potui; unde fit, ut, dum peregrinantium casus, viarum pericula,
et quod maxime me terret, pestilentiam in pluribus Germaniae locis saevien-
tem considero, tibi non timere minime possim. Scis enim hunc amantium
morem esse, ut semper ad deteriora suspicanda proniores sint. Accedit his,
quod Joannes quoque Inhof ita obmutuit, ut ex corvo Seriphia rana factus
videatur. Itaque etsi spero omnia se recte habere, donec tamen literas abs te
accepero, animo quieto tranquilloque esse nullo modo possum. De re literaria
ultra ea, quae iampridem tibi inculcata sunt, nihil in praesentia, quod scribam,
habeo: precor duntaxat, ut is sis, qui hactenus fuisti, maxime si quae volumina
graeca in lucem prodierunt. Nam cum Aldus tum alii in praefatiunculis multa
polliciti sunt, quae ad me nondum pervenerunt. Equum, de quo iampridem
ad me scripsisti, tum tibi mittam,*) cum ex Gallia reversum cognovero, signi-
ficaverisque mihi, Augustamne an Eystaviam (sic) eum mitti velis. Quodsi res
patriae meae cognoscere vis, scito omnia ad arma spectare, et nisi pestilentia,
quae iam vicinas regiones populatur, nostras seditiones cohibuerit, vix fieri
potest, quin intestinum bellum proximo vere habituri simus. Et quoniam pestis
*) Sloveso to doplněno podle smyslu, Mitis jeho nemá.
Sbírka pramenův. Skupina druhá. Číslo, 1. 11
