EN | ES |

Facsimile Lines

946


< Page >

[1]
160 1506.

[2]
Bernhardo suo Adelmanno s. p. d. Etsi arbitror nondum te ex Gallia sive,
[3]
ut nunc loguimur, Germania inferiore rediisse, nactus tamen in praesentia tabel-
[4]
larium volui ad te scribere, ne in patriam reversus, ubi literas meas minime
[5]
invenires, et aegre feras et negligentiam meam rursus accuses, maxime cum
[6]
literae tuae, quas postremo ad me dedisti, nescio quid timere te solicitumque
[7]
esse innuant potius quam significent. Caeterum ego huius tui timoris solicitudi-
[8]
nisque causam suspicari coniecturaque assequi minime possum. Nam quod ad
[9]
equum attinet, scripsi ad te pridem operam meam tibi nequaquam defuturam:
[10]
interim autem dum audirem te in Galliam profectum esse, rem non tam neglexi,
[11]
quam in adventum tuum distuli gesturus desiderio tno morem, cum primum
[12]
reversus fueris. Neque hoc tempore alius mihi animus est. Quodsi quid aliud
[13]
e:t, quo offenderis, facito, ut nude ingenueque mecum agas, et si quid per
[14]
imprudentiam me deliquisse sensero, ron dubitabo veniam petere et tibi ex
[15]
sententia tua satisfacere, quippe cum huiusmodi tuae solicitudines tacitaeque
[16]
suspiciones magis me angant quam aliorum apertae inimicitiac iniuriaeque.
[17]
Libri, quos mihi misisti, una cum Suida iam dudum optato mihi fideliter red-
[18]
diti sunt: reliquos, de quibus scribis, ea, qua soleo, aviditate expecto. Vale, dul-
[19]
cissime Bernharde, et si quid in Gallia dignum memoratu cognovisti, fac me
[20]
certiorem. Datae lIassensteyn 29. Augusti.

[21]
Proč Adelmann tenkrát do severního Německa se vydal, z korrespondence naší není
[22]
zjevno. O koni byla zminka v listu 123, o Suidovi v listech 121 a 125.

[23]
128.
[24]
Bohuslav Augustinu Olomouckému.

[25]
Z Hasisteina (1506) 15. září. Poněvadž Kadaňští jedou do Budína, používá příleži-
[26]
tosti , aby jej opět o svou výplatu upomenul, jež prý mohla by vyřízena býti uherskými
[27]
voly. Také o Plutarcha upomíná, a žádá za zprávy o věcech uherských, i doporoučí Ka-
[28]
daňské. (Luc. 1142.)

[29]
Domino Augustino Moravo etc. s. p. d. Non sum tam insanus, Augustine,
[30]
ut in hoc acerbissimo luctu vestro stipis meae mentionem facere audcam:
[31]
quoniam tamen Cadanenses in praesentia Budam proficiscuntur, existimavi mi-
[32]
nime me propterea importunum fore, si non tam Regiam Maiestatem monuero,
[33]
quam tibi suggessero, ut memineris mei, si quando sese obtulerit occasio. Nam
[34]
etsi nunquam mihi dubium fuit, quo erga me animo sis, vereor tamen, ne sub
[35]
tanta rerum mole vix interdum ad leviora haec divertere possis. Qua in re si
[36]
fallor, gaudeo precorque, ut hanc meam ineptam forsitan timiditatem aequo
[37]
animo feras. Ut enim aperte fatear, cum superioribus diebus in eam spem abs
[38]
te coniectus essem, quasi ad diem divi Georgii mihi stipes mca solvi deberet,
[39]
non possum non mirari me nullas prorsus ea de re tanto tempore abs te
[40]
literas accepisse. Hanc tamen culpam tuam [sed quam] saltem facile emendare
[41]
poteris, si vel hoc tempore operam tuam mihi saepe promissam navaveris.
[42]
Audio nam in nativitate regii pueri magnam vim boum Regiae Maiestati col-
[43]
latam esse, quibus fortassis mihi satisfieri posset, si quis commodo tempore


Text viewFacsimile