| [1] |
|
|---|
| [2] |
cipes caeteri partim simultates privatas persequantur, partim voluptatibus
|
|---|
| [3] |
marceant, religionem vero et Christianam rempublicam omnes negligant. Ne-
|
|---|
| [4] |
que scio, an ulla nostrarum gentium praeter Pannonios in armis adversus
|
|---|
| [5] |
Turcos sit, qui, dum fines suos defendunt, toti Germaniae saluti sunt. Hero-
|
|---|
| [6] |
dotum et Etymologicon exscribi mihi laetor, neque hos codices solum sed
|
|---|
| [7] |
etiam alios, quos in schedula huic epistolae inclusa annotavi, magno desiderio
|
|---|
| [8] |
expecto. Pecuniam autem apud Ioannem In-Hoff deposui, quae, ut arbitror,
|
|---|
| [9] |
propediem ad te deferetur. Tuum est iam, pater Cherubine, curare, ut Aristo-
|
|---|
| [10] |
bolus non solum boni viri sed etiam diligentis scriptoris (ut hactenus fecit)
|
|---|
| [11] |
officio fungatur. Vale, optime pater, persuasumque habe me tibi ex animo
|
|---|
| [12] |
affici nihilque magis optare, quam ut aliquando tuae erga me benevolentiae
|
|---|
| [13] |
gratiam referre possim. Augusti XXIII.
|
|---|
| [14] |
V kterém klášteře přebýval adressat listu tohoto, neumíme říci. Podle zpráv o válce
|
|---|
| [15] |
turecké náleží list na r. 1502, a psán byl v Budíně. Mluví se v něm o dokonaném zničení
|
|---|
| [16] |
(extremum exterminium) Epira a Peloponnesa, jež událo se r. 1500 dobytím čelnějších
|
|---|
| [17] |
pevností Benátských. Praví se dále, že jen Uhři a Benátčané vedou té doby válku s Turky,
|
|---|
| [18] |
kterážto narážka ukazuje k r. 1502, na jehož konci (14. pros.) Benátčané učinili s Turky
|
|---|
| [19] |
mír, po němž následoval 20. srpna 1508 mír turecko-uherský. O Imhoffovi viz poznámku
|
|---|
| [20] |
|
|---|
| [21] |
100.
|
|---|
| [22] |
Bohuslav Janu Wolfovi z Hermannsgrünu.
|
|---|
| [23] |
(1502 — na zimu.) Lituje nesvornosti křesťanů vůči nebezpečí tureckému a odsuzuje
|
|---|
| [24] |
původce jejího papeže, i nemá důvěry k slibům francouzského krále, spíše k Benátčanům.
|
|---|
| [25] |
|
|---|
| [26] |
Joanni H. ex Lupis s. p. d. Etsi literae tuae huiusmodi fuerunt, ut non
|
|---|
| [27] |
potuerim his non delectari, id tamen acerbissimum fuit, quod intellexi ex eis
|
|---|
| [28] |
ita hoc tempore omnia apud christianos agi, ut vix quicquam sperare liceat.
|
|---|
| [29] |
Amisimus superiore anno, quicquid religionis nostrae in Peloponneso Epiroque
|
|---|
| [30] |
fuit, nuper Dyrrachium, clarissima quondam urbs, a barbaris occupata est: nos
|
|---|
| [31] |
tamen adhuc domestica bella gerimus, et quum non solum libertati nostrae
|
|---|
| [32] |
sed etiam vitae ingens periculum immineat, invicem digladiari quam potentis-
|
|---|
| [33] |
simo hosti resistere malumus. lam etiam inveniuntur, qui ad Turcorum auxilia
|
|---|
| [34] |
confugiunt, quasi iamdudum furor similis non Graeciam Thraciamque perdi-
|
|---|
| [35] |
derit. Quid, quod illi, quos seditiones discordiasque christianas sopire atque
|
|---|
| [36] |
extinguere oportebat, satores bellorum sunt, neque curant, quicquid de religione
|
|---|
| [37] |
fiat, dummodo ipsi se omnibus formidabiles praebeant et liberos suos, quos
|
|---|
| [38] |
turpiter genuerunt, turpius ad amplissimos principatus provehant. Videris quidem
|
|---|
| [39] |
tu magni quippiam tibi de rege Gallo pollicer, ego autem nihil boni expectare
|
|---|
| [40] |
ab eo possum, qui initia regni a matrimonio omni iure prohibito auspicatus
|
|---|
| [41] |
est, neque me frequentes eius conciones movent, quibus se adversus Turcos
|
|---|
| [42] |
arma sumpturum iactabat. Arte nam callidus homo utitur, et quoniam, dum
|
|---|
| [43] |
aliena pro libidine rapit, se omnibus invisum esse timet, popularibus his blandi-
|
|---|
| [44] |
mentis offensos principum populorumque &ànimos sibi reconciliare conatur.
|
|---|
