EN | ES |

Facsimile Lines

946


< Page >

[1]
124 1501.

[2]
fieri necesse est, malo terminos modestiae quam cupiditatis egredi; in quam
[3]
sententiam tot mihi iam meditata sunt, ut ab ea dimoveri et ab instituto meo
[4]
recedere vix liceat. Vale. Datae Junii XXIV.

[5]
List tento, jakož předešlý a následující, mají stejné datum, i napsány byly po -
[6]
vratu Bohuslavově z Prahy. Coelestini Ojvínští poznali zajisté Bohuslava skrze přítele jeho,
[7]
tenkrát již a snad ještě spolubratra svého, Kristiana Pedíka (srovn. pozn. k listu 21).

[8]
83.
[9]
Bohuslav Bernhardu Adelmannovi.

[10]
(1501) 24. června. Ačkoli prý již o hornictví se nestará, těší se na jeho návštěvu;
[11]
ale hledě k nebezpečím cesty bojí se, i nabízí mu průvodce, vydá-li se na cestu k němu
[12]
přec. Posílá mu žádané nože a žádá za knihy a za zprávy o událostech italských. (Luc. 78.)

[13]
Bernhardo suo Adelmanno s. p. d. Nihil aliud habeo, Bernharde, guod
[14]
ad literas tuas respondeam, nisi admittere me omnia, quae scribis. Neque enim
[15]
unquam adeo res metallicas amavi, ut te offendere velim, neque etiam, quod
[16]
tuam (ut ita dixerim) pertinaciam fregi, tam causae tribuo quam humanitati
[17]
benevolentiaeque tuae erga me, qui importune quoque petenti nihil negandum
[18]
censes. Itaque sinamus deinceps metalla valere, et quae natura recondidit
[19]
Stygiisque, ut inquit ille, umbris admovit, nihil ad nos pertinere putemus. Neque
[20]
tamen propterea, quod metallica negotia et valere iussi et tibi remisi, adventum
[21]
tuum minori desiderio expecto. Cupio nam vehementer, ut et tu me meaque,
[22]
quam primum commodum erit, visas, et ego amicissimi hominis conspectu
[23]
atque colloquio fruar. Agerem haec pluribus verbis, sed viarum discrimina et
[24]
latrocinia passim pullulantia me nescio quomodo non tam pudentem quam
[25]
timidum in petendo reddunt, atque ideo hoc totum tuo arbitrio permitto.
[26]
Malo enim te absentem desiderare, quam praesentis calamitatibus, si ita fortuna
[27]
ferret, illachrymari. Postquam tamen constitues, quod agere velis, recte facies,
[28]
si id ad me scripseris, ut tibi aliquem itineris ducem mittam. Mitto tibi cultros,
[29]
quos optasti (cochlearia enim hoc tempore habere non potui) mittam autem
[30]
et Paulini Antoniique*) epistolas, ubi exscribentur. Tibi Alchoranus et Otto
[31]
Frisingensis caeteraque, de quibus toties ad te scripsi, curae sint, nam quae
[32]
ad me hactenus misisti, reddita mihi sunt. Audio Italiam magnis motibus
[33]
agitari, si quid de ea compertum habes, quaeso fac me certiorem. Nos enim
[34]
pene in angulo orbis constituti nihil peregrinarum rerum, quae tamen inter-

[35]
dum memoratu dignae sunt, scimus. Vale, acerrimae deliciae meae. Datae
[36]
junii XXIV.

[37]
Bohuslav patrně byl žádal něčeho na Adelmannovi, co hornictví se dotýkalo; která
[38]
žádost tohoto netěšila. Známo jest, že tenkrát v Rudohoří počínalo se zdvíhati hornictví,
[39]
a zajisté také ke všemu novému chápavý Bohuslav pokusů těchto si všímal, a snad do-
[40]
konce zamýšlel sám na panství svém kutati. Adelmann za přispění požádaný nerad svo-
[41]
loval, i mínil Bohuslava navétiviti, snad aby se o výhodách nového podniku přesvědčil.
[42]
Bohuslav vida jeho neochotu, ihned úmyslů svých se vzdával, ale nicméně na návštěvu

[43]
*) Snad Augustinique.


Text viewFacsimile