| [1] |
|
|---|
| [2] |
ut hominis praesertim eruditi lituras fastidiam ; nisi contendas in meo carmine
|
|---|
| [3] |
non multis opus esse lituris, quippe (ut ait ille)
|
|---|
| [4] |
»emendare iocos una litura potest«.
|
|---|
| [5] |
Tu ista videris; ego quidem infelices chartas diutius cum blattis et tineis
|
|---|
| [6] |
rixari non permittam, sed quam primum Deucalionis aut Vulcani opem im-
|
|---|
| [7] |
plorabo, ut eorum suffragio ab omni prope vindicer infamia; sin autem istam
|
|---|
| [8] |
tuam ironiam missam feceris duxerisque aliquando satius esse patrocinari quam
|
|---|
| [9] |
praevaricari, mox aderunt clientes, fores pulsabunt, palinodiam quoque recinent
|
|---|
| [10] |
et tuo muniti praesidio vel ipsos, si oportuerit, Areopagitas confidenter ad-
|
|---|
| [11] |
ibunt. Interim Microcosmum nostri Sslechtae suscipe, illius inquam Sslechtae,
|
|---|
| [12] |
quem ambo proximis comitis in triumviratum literatorum cooptaveramus.
|
|---|
| [13] |
Idem, ne scilicet inofficiosus esset, nos nuper duumviros censorios delegit, de
|
|---|
| [14] |
quorum iudicio aut stet aut cadat. Ego vero rem integram totam ad te de-
|
|---|
| [15] |
fero, et de quo nondum collega cognovit, id arroganter nec praeiudico nec
|
|---|
| [16] |
revoco ad arbitrium meum. Sed heus tu, valde bella, me hercule, et urbana
|
|---|
| [17] |
abs te mihi nuper est epistola reddita, ita venustis scatens salibus, ut iam non
|
|---|
| [18] |
nemora et saltus sed salinas colere videaris. Omissis tandem gerris in hoc
|
|---|
| [19] |
publico conventu, mi Bohuslae, tuo consilio, favore atque industria plurimum
|
|---|
| [20] |
indigebam, ob rem praesertim domesticam stabiliendam, quae in tantum est
|
|---|
| [21] |
quassata, ut propediem (nisi quis deus respexerit) ex oratore arator fieri cogar;
|
|---|
| [22] |
nisi malim ad Plautinas molas confugere aut Cleantis puteum exhaurire. Lau-
|
|---|
| [23] |
dant nos quidem uno ore omnes et, ut magnifice loquar, etiam admirantur,
|
|---|
| [24] |
sed ut pueri Iunonis avem.
|
|---|
| [25] |
Gloria quantalibet quid erit, si gloria tantum?
|
|---|
| [26] |
Idcirco si per occupationes tuas Pragam venire nequis, decrevi primo quoque
|
|---|
| [27] |
tempore ad te proficisci et id demum exequi, quod tu vir omnium integerrimus
|
|---|
| [28] |
in rem meam fore arbitraberis. Vale, amicorum optime, qui eruditionis nomine
|
|---|
| [29] |
nec in medio Parnasso cuiquam ex primo loco concesseris. Nam
|
|---|
| [30] |
»Montibus in nostris nedum tibi certet Amyntas«.
|
|---|
| [31] |
Publicus conventus v listě zmíněný snad jest sněm v Praze 380. září 1500 zahájený.
|
|---|
| [32] |
78.
|
|---|
| [33] |
|
|---|
| [34] |
(150!) — 8. května. Slibuje a osvědčuje svou vděčnost za služby sobě prokázané.
|
|---|
| [35] |
O záležitosti Vratislavské prý nemůže se vysloviti, neslyšev poslání Balbova. Sdéluje
|
|---|
| [36] |
úsudek svůj o Mikrokosmu. (Luc. 70.)
|
|---|
| [37] |
Joanni Sslechtae de Wssehrd, regio secretario, amico unice dilecto, s. d.
|
|---|
| [38] |
Respondissem iam pridem epistolae tuae, nisi sperassem me propediem apud
|
|---|
| [39] |
te futurum: quoniam autem rumor de conventu Olomucensi iam evanuit,
|
|---|
| [40] |
accipe per literas, quae coram loqui institueram. Erras, optime Sslechta, si me
|
|---|
| [41] |
idcirco tibi gratias agere putas, quod accepturum me aliquid abs te sperem;
|
|---|
| [42] |
accepi enim non accepturus sum, teque de me optime meritum esse ingenue
|
|---|
