| [1] |
|
|---|
| [2] |
tuis terrorem incussit, ut iam de te actum crederetur: neque iniuria sane,
|
|---|
| [3] |
quando nonnulli ex his, quos ipse honoribus opibusque auxeras et tui consilii
|
|---|
| [4] |
participes feceras, inter coniuratos essent. Sed vigilabat pro te immortalis do-
|
|---|
| [5] |
minus, neque passus est humana fraude opprimi, quem per varios eventus ad
|
|---|
| [6] |
summum dignitatis culmen provehere destinaverat. Compositis enim iam
|
|---|
| [7] |
omnibus et facinore pene peracto Mathias morte correptus docuit cogitationes
|
|---|
| [8] |
hominum mortalium vanas esse. Poteras tum libere in nocentes saevire, poteras
|
|---|
| [9] |
de coniuratis vindictam sumere, et caeteros a simili parricidio absterrere: sed
|
|---|
| [10] |
noluisti innatae tibi benignitatis oblivisci, sufficereque putasti paucorum sup-
|
|---|
| [11] |
plicio ostendere aliis, quid eos pati conveniret. Quam moderationem tuam
|
|---|
| [12] |
quae tandem aetas nesciet? Quod seculum ignorabit? Neque me fugit pleros-
|
|---|
| [13] |
que aliter sentire et vereri, ne nimia haec clementia in caput tuum cum
|
|---|
| [14] |
summa reipublicae pernicie aliquando erumpat: ego tamen, quod benigne
|
|---|
| [15] |
humaniterque factum est,9) qualemcunque tandem id finem habuerit, non
|
|---|
| [16] |
probare non possum: quanquam scio aliquos, dum crudelitate poenarum in
|
|---|
| [17] |
pari casu nihil profecissent, mansuetiorem viam hanc ingressos sibi in poste-
|
|---|
| [18] |
rum consuluisse. Magna haec sunt, quae retuli, neque tamen sua mercede
|
|---|
| [19] |
suoque praemio carent. Unde enim factum putas, ut opulentissimum Panno-
|
|---|
| [20] |
niorum regnum tibi obtigerit? Num quia vicinus eras? Sed et Maximilianus:
|
|---|
| [21] |
neque ei minus Germania quam tibi Bohemia affutura sperabatur. An quod
|
|---|
| [22] |
nobilis et ea generis claritate, qua nescio si quid in terris illustrius est? Nisi
|
|---|
| [23] |
plane ad fabulas refugere velimus et his credere, qui sibi familiam ex Homeri
|
|---|
| [24] |
carminibus adoptant, qualis erat memoria patrum Philippus Mediolani dux,
|
|---|
| [25] |
qui Aeneam illum poétarum carminibus inclytum inter maiores numerabat,
|
|---|
| [26] |
qualis nuper etiam ille, qui M. Valerium Corvinum suae nobilitatis autorem
|
|---|
| [27] |
credi voluit. Nec dissimiles sunt plerique rerum nostrarum scriptores, qui
|
|---|
| [28] |
Bohemorum originem ad famosissimam illam turrim Babel, ubi primum con-
|
|---|
| [29] |
fusio linguarum facta est, referunt. Puerilia sunt haec neque argumentis refel-
|
|---|
| [30] |
lenda, sed risu sibilisque explodenda. Tu vero, si paternum genus inspicis,
|
|---|
| [31] |
Cazymirum, Wladislaum, Vitoldumque invenies; si maternum, Albertum, Sigis-
|
|---|
| [32] |
mundum et Carolum. Attingere enim superiora et per atavos abavosque?)
|
|---|
| [33] |
tuos vagari, non est nostri instituti. "Tametsi autem vulgus ingens hominis
|
|---|
| [34] |
ornamentum nobilitatem esse putat, neque ego secus iudicaverim: qui tamen.
|
|---|
| [35] |
haec curiosius exquisitiusque rimantur, nihil in bonis huiusmodi habendum
|
|---|
| [36] |
censent. Caeterum quidcunque id esse dixerimus, commune tibi cum fratre
|
|---|
| [37] |
Alberto fuit. Iunior ille quidem et robustior, atque ideo ad labores et regia
|
|---|
| [38] |
munera obeunda aptior videri potuit: sed non hoc spectaverunt Pannonii.
|
|---|
| [39] |
Aliud tibi eorum animos conciliavit, aliud inquam, et quod peculiare proprium-
|
|---|
| [40] |
que 1°) tuum est, te genti illi acceptum gratumque reddidit. Nemo querebatur
|
|---|
| [41] |
se inique condemnatum, neque quicquam sibi abs te per iniuriam ereptum:
|
|---|
| [42] |
quin etiam, si quid alicui, ut fit, parum probabatur, tanta tamen erat existimatio
|
|---|
| [43] |
virtutis tuae, ut nemo id tibi, sed purpuratis tuis tribueret. Intellexerunt item,
|
|---|
| [44] |
3) M vynechal.
|
|---|
| [45] |
?) K tritavosque.
|
|---|
| [46] |
!°) M propinqueque.
|
|---|
