[1] |
|
---|
[2] |
tales ago habeoque gratias. Magnum enim incrementum felicitati meae ex
|
---|
[3] |
tanti viri amicitia accessisse arbitror. Potuissem quidem latius in hoc opere
|
---|
[4] |
vagari, sed quoniam ineptiendum erat, paucis id facere volui, neque fas esse
|
---|
[5] |
existimavi te ducalis consilii participem huiusmodi nugis a cura reipublicae
|
---|
[6] |
abducere. Consules itaque boni et munus hoc nostrum non sui qualitate sed
|
---|
[7] |
mittentis affectu metieris. Vale.
|
---|
[8] |
Spisek »de miseria humana« vyšel nejspíš ještě v XV. stol. tiskem, ale Mitis vydal
|
---|
[9] |
jej potom r. 1563 »e depravatissimo codice«, jak sám praví, v Lucubrationes na l. 9—28.
|
---|
[10] |
Vrocení vénovacího listu vyplývá z následujícího poděkování Pollichova, které má datum
|
---|
[11] |
30. října 1495. Pollich po mnohá léta vyučoval v Lipsku theologii, potom oddal se na lé-
|
---|
[12] |
kařství a stal se osobním lékařem kurfürsta saského Fridricha, jejž r. 14:23 provázel do
|
---|
[13] |
Palaestiny. R. 1502 povolán za prvního rektora nově zřízené university Wittenberské, i ze-
|
---|
[14] |
mřel r. 1513. (Conr. Wimpinae Scriptorum insignium centuria, edid. Merzdorf. Leipzig 1839.)
|
---|
[15] |
56.
|
---|
[16] |
Martin Pollich Bohuslavovi.
|
---|
[17] |
Z Cholburga 1495 — 30. října. Děkuje za věnovaný sobě spisek »de miseria humana«
|
---|
[18] |
i velebí spisovatele. (Appendix epist. a rkp. Klementinský I. D. 3. fol. 86.)
|
---|
[19] |
Generoso Bohuslao a Lobkovitz & in Hassensteyn, domino suo gratiosis-
|
---|
[20] |
simo, Martinus Mellrstat medicus s. p. d. Libellum de miseria humana pro-
|
---|
[21] |
ximis his diebus a te editum mihique dicatum, vir omnium doctissime nostrique
|
---|
[22] |
seculi virtutum singulare exemplar, tanta admiratione animique laetitia accepi,
|
---|
[23] |
quantam vel scribere vel dicere homini est impossibile. Cum primum enim illum
|
---|
[24] |
legerem, elegantia styli, materiae foecunditate locorumque auctoritate refertum,
|
---|
[25] |
vehementer miratus sum divinum stupendumque tuum ingenium, quod me iudice
|
---|
[26] |
humanitus missum par non habet, sed fere omnia excedit superatque, quod
|
---|
[27] |
aperte et multis indiciis iam dudum novi. Vellem, generose vir, mihi esse, quo
|
---|
[28] |
tibi gratias condignas agerem pro tam singulari munere: sed cum in eo me
|
---|
[29] |
deficere certo sciam, malo ab inceptis desistere quam incepta turpiter relin-
|
---|
[30] |
quere. Satis sit, rmi here, me in tuorum numero et esse et computari, qualis
|
---|
[31] |
hic libellus tuus inter reliquos meos libros extat. Primum enim omnium iure
|
---|
[32] |
optimo locum sibi vendicat, cuius etiam cotidianus intuitus me in tui amorem
|
---|
[33] |
admirationemque trahit et allicit. Vellem praeterea aliquid rari et tibi ignoti
|
---|
[34] |
penes me esse, quod tibi dono darem, provocaremque te hoc pestifero tem-
|
---|
[35] |
pore, quo irati Apollinis inclementia Musis placanda est, (ut) literis, prout
|
---|
[36] |
semper facis, incumberes ederesque novum aliquid, quo vel aeternum nomen
|
---|
[37] |
posteris relinqueres, vel. Martinum, quem tuum esse scis interque literarum
|
---|
[38] |
studiosos computari, saltem tua opera clariorem redderes. Scripsissem dudum
|
---|
[39] |
ad te, sed nunciorum defectu, cum non nisi raro ad te inveniantur, in hunc
|
---|
[40] |
usque diem distuli. Vale feliciter, mihique ut deditissimo tibi in omnibus et
|
---|
[41] |
per omnia impera. Iterum vale. Datum Cholburg penultima Octobris anno
|
---|
[42] |
|
---|
[43] |
Správné datum nachází se pouze v rukopise Klementinském, u Mitisa jest zpotvofeno.
|
---|