EN | ES |

Facsimile Lines

946


< Page >

[1]
1495. 63

[2]
tales ago habeoque gratias. Magnum enim incrementum felicitati meae ex
[3]
tanti viri amicitia accessisse arbitror. Potuissem quidem latius in hoc opere
[4]
vagari, sed quoniam ineptiendum erat, paucis id facere volui, neque fas esse
[5]
existimavi te ducalis consilii participem huiusmodi nugis a cura reipublicae
[6]
abducere. Consules itaque boni et munus hoc nostrum non sui qualitate sed
[7]
mittentis affectu metieris. Vale.

[8]
Spisek »de miseria humana« vyšel nejspíš ještě v XV. stol. tiskem, ale Mitis vydal
[9]
jej potom r. 1563 »e depravatissimo codice«, jak sám praví, v Lucubrationes na l. 9—28.
[10]
Vrocení vénovacího listu vyplývá z následujícího poděkování Pollichova, které datum
[11]
30. října 1495. Pollich po mnohá léta vyučoval v Lipsku theologii, potom oddal se na -
[12]
kařství a stal se osobním lékařem kurfürsta saského Fridricha, jejž r. 14:23 provázel do
[13]
Palaestiny. R. 1502 povolán za prvního rektora nově zřízené university Wittenberské, i ze-
[14]
mřel r. 1513. (Conr. Wimpinae Scriptorum insignium centuria, edid. Merzdorf. Leipzig 1839.)

[15]
56.
[16]
Martin Pollich Bohuslavovi.

[17]
Z Cholburga 1495 30. října. Děkuje za věnovaný sobě spisek »de miseria humana«
[18]
i velebí spisovatele. (Appendix epist. a rkp. Klementinský I. D. 3. fol. 86.)

[19]
Generoso Bohuslao a Lobkovitz & in Hassensteyn, domino suo gratiosis-
[20]
simo, Martinus Mellrstat medicus s. p. d. Libellum de miseria humana pro-
[21]
ximis his diebus a te editum mihique dicatum, vir omnium doctissime nostrique
[22]
seculi virtutum singulare exemplar, tanta admiratione animique laetitia accepi,
[23]
quantam vel scribere vel dicere homini est impossibile. Cum primum enim illum
[24]
legerem, elegantia styli, materiae foecunditate locorumque auctoritate refertum,
[25]
vehementer miratus sum divinum stupendumque tuum ingenium, quod me iudice
[26]
humanitus missum par non habet, sed fere omnia excedit superatque, quod
[27]
aperte et multis indiciis iam dudum novi. Vellem, generose vir, mihi esse, quo
[28]
tibi gratias condignas agerem pro tam singulari munere: sed cum in eo me
[29]
deficere certo sciam, malo ab inceptis desistere quam incepta turpiter relin-
[30]
quere. Satis sit, rmi here, me in tuorum numero et esse et computari, qualis
[31]
hic libellus tuus inter reliquos meos libros extat. Primum enim omnium iure
[32]
optimo locum sibi vendicat, cuius etiam cotidianus intuitus me in tui amorem
[33]
admirationemque trahit et allicit. Vellem praeterea aliquid rari et tibi ignoti
[34]
penes me esse, quod tibi dono darem, provocaremque te hoc pestifero tem-
[35]
pore, quo irati Apollinis inclementia Musis placanda est, (ut) literis, prout
[36]
semper facis, incumberes ederesque novum aliquid, quo vel aeternum nomen
[37]
posteris relinqueres, vel. Martinum, quem tuum esse scis interque literarum
[38]
studiosos computari, saltem tua opera clariorem redderes. Scripsissem dudum
[39]
ad te, sed nunciorum defectu, cum non nisi raro ad te inveniantur, in hunc
[40]
usque diem distuli. Vale feliciter, mihique ut deditissimo tibi in omnibus et
[41]
per omnia impera. Iterum vale. Datum Cholburg penultima Octobris anno
[42]
l 4 5 (sic).

[43]
Správné datum nachází se pouze v rukopise Klementinském, u Mitisa jest zpotvofeno.


Text viewFacsimile