1495. 63
tales ago habeoque gratias. Magnum enim incrementum felicitati meae ex
tanti viri amicitia accessisse arbitror. Potuissem quidem latius in hoc opere
vagari, sed quoniam ineptiendum erat, paucis id facere volui, neque fas esse
existimavi te ducalis consilii participem huiusmodi nugis a cura reipublicae
abducere. Consules itaque boni et munus hoc nostrum non sui qualitate sed
mittentis affectu metieris. Vale.
Spisek »de miseria humana« vyšel nejspíš ještě v XV. stol. tiskem, ale Mitis vydal
jej potom r. 1563 »e depravatissimo codice«, jak sám praví, v Lucubrationes na l. 9—28.
Vrocení vénovacího listu vyplývá z následujícího poděkování Pollichova, které má datum
30. října 1495. Pollich po mnohá léta vyučoval v Lipsku theologii, potom oddal se na lé-
kařství a stal se osobním lékařem kurfürsta saského Fridricha, jejž r. 14:23 provázel do
Palaestiny. R. 1502 povolán za prvního rektora nově zřízené university Wittenberské, i ze-
mřel r. 1513. (Conr. Wimpinae Scriptorum insignium centuria, edid. Merzdorf. Leipzig 1839.)
56.
Martin Pollich Bohuslavovi.
Z Cholburga 1495 — 30. října. Děkuje za věnovaný sobě spisek »de miseria humana«
i velebí spisovatele. (Appendix epist. a rkp. Klementinský I. D. 3. fol. 86.)
Generoso Bohuslao a Lobkovitz & in Hassensteyn, domino suo gratiosis-
simo, Martinus Mellrstat medicus s. p. d. Libellum de miseria humana pro-
ximis his diebus a te editum mihique dicatum, vir omnium doctissime nostrique
seculi virtutum singulare exemplar, tanta admiratione animique laetitia accepi,
quantam vel scribere vel dicere homini est impossibile. Cum primum enim illum
legerem, elegantia styli, materiae foecunditate locorumque auctoritate refertum,
vehementer miratus sum divinum stupendumque tuum ingenium, quod me iudice
humanitus missum par non habet, sed fere omnia excedit superatque, quod
aperte et multis indiciis iam dudum novi. Vellem, generose vir, mihi esse, quo
tibi gratias condignas agerem pro tam singulari munere: sed cum in eo me
deficere certo sciam, malo ab inceptis desistere quam incepta turpiter relin-
quere. Satis sit, rmi here, me in tuorum numero et esse et computari, qualis
hic libellus tuus inter reliquos meos libros extat. Primum enim omnium iure
optimo locum sibi vendicat, cuius etiam cotidianus intuitus me in tui amorem
admirationemque trahit et allicit. Vellem praeterea aliquid rari et tibi ignoti
penes me esse, quod tibi dono darem, provocaremque te hoc pestifero tem-
pore, quo irati Apollinis inclementia Musis placanda est, (ut) literis, prout
semper facis, incumberes ederesque novum aliquid, quo vel aeternum nomen
posteris relinqueres, vel. Martinum, quem tuum esse scis interque literarum
studiosos computari, saltem tua opera clariorem redderes. Scripsissem dudum
ad te, sed nunciorum defectu, cum non nisi raro ad te inveniantur, in hunc
usque diem distuli. Vale feliciter, mihique ut deditissimo tibi in omnibus et
per omnia impera. Iterum vale. Datum Cholburg penultima Octobris anno
l 4 5 (sic).
Správné datum nachází se pouze v rukopise Klementinském, u Mitisa jest zpotvofeno.
