[1] |
|
---|
[2] |
44.
|
---|
[3] |
Papeži Alexandru VI. jménem pánů moravských.
|
---|
[4] |
(1493 — na zimu.) Stížnost na to, že nepotvrzen k biskupství Olomouckému zvolený
|
---|
[5] |
od kapitoly a ode všech stavů žádaný Bohuslav, nýbrž biskupství od papeže uděleno kar-
|
---|
[6] |
dinálu Montrealskému Borgiovi, a líčení nebezpečenství, která ze stavu toho zemi vzcházejí.
|
---|
[7] |
(Nova epist. app. 1, Vinařický 15.)
|
---|
[8] |
Ad summum pontificem. Exposuimus iam pridem, beatissime pater, sere-
|
---|
[9] |
nissimo domino nostro regi pericula reipublicae nostrae, quae Maiestas Sua
|
---|
[10] |
non dubitavit literis nunciisque Sanctitati Tuae nota facere. Neque tamen
|
---|
[11] |
ex eo tempore quicquam huiusmodi factum est, quo imminenti nobis malo
|
---|
[12] |
consuleretur: nos autem interim erramus tanquam oves sine pastore et
|
---|
[13] |
insidiantibus lupis ad omnem iniuriam patemus. Dolemus mirum in modum
|
---|
[14] |
nos eo redactos esse, dolemus ingemiscimusque plus valere iniquas aliorum
|
---|
[15] |
suggestiones quam iustissimas preces nostras, et plus audiri eos, qui lanam
|
---|
[16] |
spectant, qam qui salutem ovium quaerunt. Quidnam aliud suspicari pos-
|
---|
[17] |
sumus? Elegerunt patres capituli Olomucensis in episcopum Bohuslaum de
|
---|
[18] |
Lobkovicz et in Hasisteyn, huis electionem Regia Maiestas mira alacritate
|
---|
[19] |
approbavit, hunc non nobilitas solum sed omnes omnium hominum ordines
|
---|
[20] |
tanto quanto vix unquam quenquam alium studio consensuque expetunt:
|
---|
[21] |
minime tamen confirmari potuit, quoniam scilicet Sanctitas Tua eundem
|
---|
[22] |
episcopatum alii contulit. Id nempe solum in causa esse putatur. Caeterum
|
---|
[23] |
nos R. cardinalem Montis Regalis credimus magnum et illustrem virum esse,
|
---|
[24] |
neque tamen eum, quem praefici oporteat. Ouid enim nobis fructus aut utili-
|
---|
[25] |
tatis affere poterit? Illene publico iudicio nobiscum praesidebit? Ille ius litigan-
|
---|
[26] |
tibus dicet, qui Romae degit et fortassis nunquam ecclesiam suam aditurus est?
|
---|
[27] |
Illene mores formabit, et linguae et consuetudinum nostrarum prorsus ignarus?
|
---|
[28] |
Illene haereses quotidie pullulantes sopiet et extirpabit, quarum origines funda-
|
---|
[29] |
mentaque solo auditu cognoscit? At DBohuslaus inter nos natus cducatusque |
|
---|
[30] |
est, qui, si nulla alia re, ea certe potior est, quod maiore authoritate ad ponti-
|
---|
[31] |
ficatum perveniet maiorique gratia populorum favoreque excipietur, et quic-
|
---|
[32] |
quid nobis oneris pro officio suo imponet, id acceptius tolerabiliusque videbitur.
|
---|
[33] |
Quid, quod multa illius ecclesiae castella priscis illis tempestatibus ab iniustis
|
---|
[34] |
possessoribus occupata sunt: neque dubium est, si tumultus aliquis bellumve
|
---|
[35] |
orietur, quod apud nos pene assiduum est, quin reliqua quoque simile naufra-
|
---|
[36] |
gium passura sint. Ita fiet, ut dum uni plus aequo studetur, totus ille ponti-
|
---|
[37] |
ficatus cum magna provinciae nostrae pernicie et Romanae sedis pessum eat.
|
---|
[38] |
Num nempe a cardinali Montis Regalis defendi poterit, qui nullas hic clientelas,
|
---|
[39] |
nullas amicitias sodalitatesque habet? Excommunicabit scilicet et a corpore
|
---|
[40] |
militantis ecclesiae praecidet: quasi non sit multis experimentis notum, tale
|
---|
[41] |
genus hominum quanti s .icula ecclesiastica faciat. Inviti haec scribimus, Sanctis-
|
---|
[42] |
sim? Pater, neque quod adversari Sanctitati Tuae aut ullam culpam adscribere
|
---|
[43] |
velinus (scimus nempe, quantum veri Dei vicarius in terris potest), sed eos
|
---|
[44] |
nobis graves putamus, qui ea tuis auribus inculcarunt, quae et iuri et aequitati
|
---|
[45] |
contraria sunt: apud quos plus aurum potest quam christiana religio, quorum
|
---|