| [1] |
|
|---|
| [2] |
quemcunque exitum negotium Olomucense habuerit, ego tamen cum aliis
|
|---|
| [3] |
Moraviae proceribus, tum domino Stiborio me plurimum debere confiteor, qui
|
|---|
| [4] |
me nullo sibi officio aut familiaritate coniunctum prae omnibus aliis delegerit,
|
|---|
| [5] |
quem ad tantum culmen, quantum in eo est, provehat: habeoque non parvam
|
|---|
| [6] |
homini in praesentia gratiam, neque referre gravabor, si guando ita tempora
|
|---|
| [7] |
tulerint, ut ei utilitati aut honori esse possim. Scripsissem plura, sed nuncius
|
|---|
| [8] |
tuus adeo properat, ut mihi vix dimidium horae ad rescribendum concesserit.
|
|---|
| [9] |
Vale. Ex Bulsania 1492 die Martis post ferias Simonis et Judae.
|
|---|
| [10] |
Hejtman moravský pan Ctibor Tovačovský z Cimburka, jak z listu našeho vysvítá,
|
|---|
| [11] |
kandidaturu Bohuslavovu úsilně podporoval. Bohuslav slibuje mu vděčnost, ale špatně se
|
|---|
| [12] |
mu odměnil, sdělav později na smrt jeho (+ 26. června 1494) epigramm, v němž Jej posílal
|
|---|
| [13] |
do pekla (Srovn. Palackého V, 1, 358 a Poem. appendix 29%),
|
|---|
| [14] |
55.
|
|---|
| [15] |
Bohuslav Bernhardu Adelmannovi.
|
|---|
| [16] |
(l492 — v list.) Vítá jej z cesty anglické i dotazuje se ho po zvláštnostech oněch
|
|---|
| [17] |
krajin. (Nova epist. app. 46.)
|
|---|
| [18] |
Bernhardo Adelmanno s. d. Suspicor te, Bernharde, iam ex Anglia re-
|
|---|
| [19] |
versum esse, idgue ex literis Gabrielis tui; guas ad me nuper dedit, guibus
|
|---|
| [20] |
sperabat te in patria ad solennia divi Martini futurum. Itaque morae impatiens
|
|---|
| [21] |
non potui mihi temperare, quin ex tot immanibus efferisque gentibus reducem
|
|---|
| [22] |
quoniam complexu non possum, literis saltem excipiam. Optarim enim maiorem
|
|---|
| [23] |
in modum hoc tempore in contubernio tuo versari et Orchadas insulas ultimam-
|
|---|
| [24] |
que Thulen et penitus toto divisos orbe Britannos innumeraque alia id genus
|
|---|
| [25] |
ex te cognoscere. Quando autem id fieri in praesentia minime potest, te precor,
|
|---|
| [26] |
ut ad me quippiam eiusmodi perscribas, unde intelligam non frustra magnam
|
|---|
| [27] |
Septentrionis portionem abs te peragratam esse. Nihil enim est, quod nosse
|
|---|
| [28] |
magis cupiam quam arborum illarum naturam, quas in ea Britanniae parte,
|
|---|
| [29] |
quam Scottiam vocant, gigni perhibent: aiunt enim fructus earum partim
|
|---|
| [30] |
maturescere in arboribus mandique, partim in rimam subter decidere vertique
|
|---|
| [31] |
in anates. Id etsi mirum est, consideranti tamen mihi vim potestatemque naturae
|
|---|
| [32] |
pene nihil incredibile videri solet, maxime cum non desint, qui se fructus
|
|---|
| [33] |
tales et spectasse et comedisse asseverant. Neque tamen alia te praetermittere
|
|---|
| [34] |
velim, si qua memoratu digna putaveris, et talia, quae animo meo diverticulum
|
|---|
| [35] |
aliquod parere possint. Scio te quoque aliqua a me expectare: sed nihil habeo,
|
|---|
| [36] |
quo cupiditatem tuam explere possim. Res nam meae regia via incedunt, hoc
|
|---|
| [37] |
est neque in dextram neque in sinistram declinant. Id quale sit, etiamsi
|
|---|
| [38] |
Apollinem nusquam consuleres, cognoscere posses: si quid autem in ca re
|
|---|
| [39] |
novi acciderit, primus omnium exteriorum certior fies. Caetera cognosces ex
|
|---|
| [40] |
schedula epistolae inclusa. Vale.
|
|---|
| [41] |
Bernhard Adelmann poslán v srpnu r. 1492 od biskupa Eichstádtského Viléma s ostatky
|
|---|
| [42] |
svatých ke králi Jindřichovi VII. do Anglie. Vlastní podnět poslání toho byl, aby Anglicko
|
|---|
| [43] |
získáno bylo proti Francii (Sax, Bischofe von Eichstädt I, 320 a násl.) Jmenovaný v listu
|
|---|
