| [1] |
|
|---|
| [2] |
consiliique tui ostendere, sed etiam multis praesidio atque saluti esse possis.
|
|---|
| [3] |
Neque enim vereor, ne tu omnis doctrinae et virtutis speculum aliter te geras,
|
|---|
| [4] |
quam magistratus, in quo constitutus es, postulabit. Si enim in adolescentia
|
|---|
| [5] |
et vita privata, ubi et venia aetati dari poterat et spes coelandi erat, semper
|
|---|
| [6] |
caste integreque vixisti, multo profecto magis id nunc sperandum est, cum
|
|---|
| [7] |
senior factus sis et omnium ora atque oculi in te coniiciantur, ut nullum
|
|---|
| [8] |
dictum factumve tuum obscurum esse possit; guanguam scio (guae tua pro-
|
|---|
| [9] |
bitas est) etiamsi annulus ille Lydii pastoris tibi contingeret, nihil te omnino
|
|---|
| [10] |
acturum, quod a iustitia et aequitate alienum esset. Itaque si Plato beatas
|
|---|
| [11] |
putat respublicas, in quibus aut principes philosophantur aut philosophi prac-
|
|---|
| [12] |
sunt, nonne felicem iudicabimus plebem Tridentinam te pastore, gui et sa-
|
|---|
| [13] |
pientiam ad cognoscendum ea, quae virtutis sunt, et voluntatem ad agendum
|
|---|
| [14] |
et animum ad exeguendum habes? Negue me fugit non esse absurdum com-
|
|---|
| [15] |
memorare hoc loco, quae Paulus apostolus in episcopo requirit, sed nolo in
|
|---|
| [16] |
sylvam ligna ferre et sus (ut aiunt) Minervam instruere. Ita enim haec omnia
|
|---|
| [17] |
ab initio pueritiae dedicisti et hausisti, ita animum tuum longa bene agendi
|
|---|
| [18] |
consuetudine atque exercitatione instituisti, ut multo prius moribus quam
|
|---|
| [19] |
dignitate episcopus esses. Neque haec tibi suspecta sint. Scis enim, utpote
|
|---|
| [20] |
naturae meae magna ex parte conscius, me semper hoc adulandi vitium etiam
|
|---|
| [21] |
apud milites gloriosos plurimum abhorruisse: apud te vero, cui veritas ma-
|
|---|
| [22] |
xime grata est, si huiusmodi assentationibus et blanditiis uti vellem, coecum
|
|---|
| [23] |
me profecto et praecipitem ferri confiterer. Si tamen imprudens verecun-
|
|---|
| [24] |
diae tuae ruborem incussi, ignosce quaeso mihi idque cum culpae tuae
|
|---|
| [25] |
(quoniam qui bene agit, bene quoque audiat necesse est) tum etiam veteri
|
|---|
| [26] |
nostrae familiaritati adscribe. Nolim enim existimes me adeo fracto imbe-
|
|---|
| [27] |
cilloque animo esse, ut propterea, quod in tam alto dignitatis gradu collo-
|
|---|
| [28] |
catus es, nihil abs te antiquae nostrae consuetudini tribui velim. Neque
|
|---|
| [29] |
enim meo juri penitus renunciavi, sed quanquam te pro officii tui excellentia
|
|---|
| [30] |
atque observatione semper observari, adhuc tamen mihi aliquid vendico. Qua
|
|---|
| [31] |
in re si tibi videor perfricuisse frontem et audacior esse, quam velis, erit hu-
|
|---|
| [32] |
manitatis tuae pro singulari illa benevolentia, qua me olim complexus fuisti,
|
|---|
| [33] |
omnia in dextram partem accipere. Vale.
|
|---|
| [34] |
O Oldřichovi srovn. list 2. Týž přimlouval se později v Římě za potvrzení Bohuslava
|
|---|
| [35] |
k biskupství Olomouckému velmi vřele. Srovn. list 26. Ve vydání Mitisově nazván mylně
|
|---|
| [36] |
arcibiskupem, ano v Tridentě bylo a jest pouhé biskupství.
|
|---|
| [37] |
16.
|
|---|
| [38] |
Bohuslav Petru Schottovi.
|
|---|
| [39] |
(Z Hasišteina 1487 — 10. srpna.) Omluviv se, že mu od své návštěvy teprv jednou
|
|---|
| [40] |
psal, líčí své zaneprázdnění při hospodářství i oznamuje, že chystá se na službu dvorskou.
|
|---|
| [41] |
Prosí, aby mu napsal, kterak by se měl v ní zachovati. Pozdravuje všechny známé
|
|---|
| [42] |
v Štrasburku, i vyřizuje pozdravení od Štěpána a Fridricha. (Schott f. 645 a Luc. 52.)
|
|---|
| [43] |
Petro Schotto s. p. d. Vereor, ne subirascaris silentio meo, Petre jucun-
|
|---|
| [44] |
dissime, cum ex co tempore, quo tecum Argentinae fui, unas duntaxat ad te
|
|---|
