EN | ES |

Facsimile Lines

82


< Page >

[1]
158

[2]

[3]
162.

[4]
Pabst Bonifacius IX. beauftragt den Olmützer bischöflichen Official die Entscheidung,
[5]
welche der Obrowitzer Abt zwischen dem Pfarrer in Kinheid und der Johannitercommende
[6]
in Altbrünn bezüglich des Zehentbezuges fällte, vom neuen zu untersuchen.

[7]
Dt. Perugia 1. Juli 1393.

[8]
Bonifacius episcopus servus servorum dei dilecto filio officiali Olomucensi salutem
[9]
et apostolicam benediccionem. Quia nobis dilectus filius Bohdalus rector ecclesie parochialis
[10]
in Kinheid Olomucensis diocesis peticionem monstravit, quod olim Thomas, qui se gerit pro
[11]
commendatore domus hospitalis sancti Johannis Jerosolimitani in Antiqua Brunna dicte
[12]
diocesis falso referente Jaroslae, abbate monasterii beate Marie virginis in Sabrdoviez prope Brunam
[13]
dicte diocesis, conservatore, ut dicebat, eidem commendatori et fratribus eiusdem domus contra
[14]
inferentes eis super bonis et rebus eorum iniurias vel iacturas a sede apostolica per ipsius
[15]
sedis literas deputato et habente cognoscendi de hiis, que iudicialem indaginem exigunt
[16]
specialem, per easdem literas potestatem, decimas bladorum et fructuum infra limites parochie
[17]
dicte ecclesie existencium, que ad dictum rectorem de iure spectabant, ad eosdem commen-
[18]
datorem et fratres pertinere, quomodo ant qualiter aliter non expresso et quod idem rector
[19]
huiusmodi decimas aliquandiu occupaverat ac delinuerat ac detinebat indebite occupatas:
[20]
idem abbas ad falsam relacionem huiusmodi ex arrupto nulla super relatis ipsis cognicione
[21]
prehabita, quamvis sibi de relatis ipsis aliquatenus non constaret, sicut. nec constare poterat,
[22]
cum causa non esset noloria neque vera, dictum rectorem monuit et mandavit eidem, ut
[23]
infra certum terminum peremptorium tunc expressum decimas huiusmodi, si extarent, alioquin
[24]
earum verum valorem dictis commendatori et fratribus restitueret et decetero se de per-
[25]
cepcione huiusmodi decimarum nullatenus intromitteret, alioquin in eundem rectorem, ut dicebat,
[26]
excommunicacionis sentenciam promulgabat, eundem mandabat et faciebat excommünicatum
[27]
publice nuncciari. Pro parte vero dicti rectoris fuit infra eundem terminum coram eodem
[28]
abbate excipiendo propositum, quod cum sibi de relatis huiusmodi aliquatenus non constaret,
[29]
prout nec constare poterat, cum causa non esset notoria neque vera, prefatus abbas ad
[30]
monicionem et mandatum predicta processerat minus iuste dictusque rector monicioni et
[31]
mandato huiusmodi parere minime tenebatur et ad id de iure compelli non poterat nec
[32]
debebat et ab eodem abbate humiliter postulatum, ut monicionem et mandatum huiusmodi,
[33]
quatenus ad ea de facto processerat, revocaret. Et quia idem abbas eundem rectorem super
[34]
hoc audire contra iusticiam denegavit, pro parle dicti rectoris, sencientis exinde indebite
[35]
gravari se, fuit ad sedem apostolicam appellatum. Quocirca discrecioni tue per apostolica
[36]
scripta mandamus, quatenus vocalis, qui sunt evocandi et auditis hincinde propositis, quod
[37]
canonieum fuit, appellacione remota decernas, faciens quod decreveris per censuram eccle-
[38]
siaslicam firmiter observari. Testes autem, qui fuerint nominati, si se gracia, odio vel
[39]
timore subtraxerint, censura simili appellacione cessante compellas, veritati testimonium pro-
[40]
hibere. Datum Parusii kalendis Julii pontificatus nostri anno quarto.

[41]
(Inserirt in der Urkunde des Olmützer bisehófliehen Offieiales Johann von Ghulen ddo.
[42]
81. Jünner 1396, im fürsterzb. Archive in Kremsier.)


Text viewFacsimile