158
162.
Pabst Bonifacius IX. beauftragt den Olmützer bischöflichen Official die Entscheidung,
welche der Obrowitzer Abt zwischen dem Pfarrer in Kinheid und der Johannitercommende
in Altbrünn bezüglich des Zehentbezuges fällte, vom neuen zu untersuchen.
Dt. Perugia 1. Juli 1393.
Bonifacius episcopus servus servorum dei dilecto filio officiali Olomucensi salutem
et apostolicam benediccionem. Quia nobis dilectus filius Bohdalus rector ecclesie parochialis
in Kinheid Olomucensis diocesis peticionem monstravit, quod olim Thomas, qui se gerit pro
commendatore domus hospitalis sancti Johannis Jerosolimitani in Antiqua Brunna dicte
diocesis falso referente Jaroslae, abbate monasterii beate Marie virginis in Sabrdoviez prope Brunam
dicte diocesis, conservatore, ut dicebat, eidem commendatori et fratribus eiusdem domus contra
inferentes eis super bonis et rebus eorum iniurias vel iacturas a sede apostolica per ipsius
sedis literas deputato et habente cognoscendi de hiis, que iudicialem indaginem exigunt
specialem, per easdem literas potestatem, decimas bladorum et fructuum infra limites parochie
dicte ecclesie existencium, que ad dictum rectorem de iure spectabant, ad eosdem commen-
datorem et fratres pertinere, quomodo ant qualiter aliter non expresso et quod idem rector
huiusmodi decimas aliquandiu occupaverat ac delinuerat ac detinebat indebite occupatas:
idem abbas ad falsam relacionem huiusmodi ex arrupto nulla super relatis ipsis cognicione
prehabita, quamvis sibi de relatis ipsis aliquatenus non constaret, sicut. nec constare poterat,
cum causa non esset noloria neque vera, dictum rectorem monuit et mandavit eidem, ut
infra certum terminum peremptorium tunc expressum decimas huiusmodi, si extarent, alioquin
earum verum valorem dictis commendatori et fratribus restitueret et decetero se de per-
cepcione huiusmodi decimarum nullatenus intromitteret, alioquin in eundem rectorem, ut dicebat,
excommunicacionis sentenciam promulgabat, eundem mandabat et faciebat excommünicatum
publice nuncciari. Pro parte vero dicti rectoris fuit infra eundem terminum coram eodem
abbate excipiendo propositum, quod cum sibi de relatis huiusmodi aliquatenus non constaret,
prout nec constare poterat, cum causa non esset notoria neque vera, prefatus abbas ad
monicionem et mandatum predicta processerat minus iuste dictusque rector monicioni et
mandato huiusmodi parere minime tenebatur et ad id de iure compelli non poterat nec
debebat et ab eodem abbate humiliter postulatum, ut monicionem et mandatum huiusmodi,
quatenus ad ea de facto processerat, revocaret. Et quia idem abbas eundem rectorem super
hoc audire contra iusticiam denegavit, pro parle dicti rectoris, sencientis exinde indebite
gravari se, fuit ad sedem apostolicam appellatum. Quocirca discrecioni tue per apostolica
scripta mandamus, quatenus vocalis, qui sunt evocandi et auditis hincinde propositis, quod
canonieum fuit, appellacione remota decernas, faciens quod decreveris per censuram eccle-
siaslicam firmiter observari. Testes autem, qui fuerint nominati, si se gracia, odio vel
timore subtraxerint, censura simili appellacione cessante compellas, veritati testimonium pro-
hibere. Datum Parusii kalendis Julii pontificatus nostri anno quarto.
(Inserirt in der Urkunde des Olmützer bisehófliehen Offieiales Johann von Ghulen ddo.
81. Jünner 1396, im fürsterzb. Archive in Kremsier.)
