[1] |
|
---|
[2] |
illa, ut lignum ardeat diutissime, quia maxime de terrestribus compa-
|
---|
[3] |
ratur, fenum carnis medio modo, sed stipula, fama mundi transibilis,
|
---|
[4] |
citissime. Ecce cuiuslibet sic edificantis opus ardebit, id est ipse pro
|
---|
[5] |
opere, ipse autem salws erit, sic tamen, quod per ignem purgatorii.
|
---|
[6] |
Ad illud, ubi salvator dicit*: „Sit* sermo* vester* est, est, non, non*,
|
---|
[7] |
scito, quod secundum Philosophum et beatum Augustinum? verum est
|
---|
[8] |
esse, quod est, aut' non esse, quod non est. Cum autem dicit salvator:
|
---|
[9] |
Sit sermo vester est, est^, wlt, quod veritas affirmativa affirmetur sine
|
---|
[10] |
iuramento; ut si queritur a me: ,Est deus trinus?' debeo respondere:
|
---|
[11] |
Est. Similiter: ,Est verum, quod tu peceasti?* debeo respondere: ,Est*.
|
---|
[12] |
Et cum dicit: ,Sit sermo vester non, non*, wlt, quod veritas negativa"
|
---|
[13] |
negative confirmetur; ut si queritur a me: ‚Non est deus malus?' debeo
|
---|
[14] |
respondere: ‚Non est. Similiter si dicitur: ,Non es tu reus facti? si
|
---|
[15] |
Scio, quod ita est, quod non sum reus facti, debeo respondere: ,Non
|
---|
[16] |
|
---|
[17] |
Plana ergo intencio Christi est, guod veritas affirmetur sine iura-
|
---|
[18] |
mento, et falsitas negetur sine iuramento, quia": ,quod amplius est,
|
---|
[19] |
a malo est^. Augustinus dicit;' ,Loquebatur dominus de iuracione, ubi
|
---|
[20] |
nos voluit intelligere, ipsam iuracionem a malo esse. Si ab alio provo-
|
---|
[21] |
catus fueris, ab ipsius malo est, quod iuras, non a tuo, et hoc est pro-
|
---|
[22] |
prie a malo comuni" generis humani, quoniam corda nostra videre non
|
---|
[23] |
possumus. Nam si corda nostra videremus, cui iuraremus,? quando exi-
|
---|
[24] |
geretur a nobis iuracio, quando videretur oculo proximi ipsa cogitacio ?*
|
---|
[25] |
|
---|
[26] |
Ecce, ostendit, quod iuracio est a malo, quod est ignorancia. Quando
|
---|
[27] |
ergo illicite quis iurat, tunc est a malo, id est a malicia iurantis et
|
---|
[28] |
a malo ignorancie illius, cui iuratur: * Quando vero bene quis iurat ad
|
---|
[29] |
confirmandam veritatem, ut Christus et suus apostolus," tunc iuracio
|
---|
[30] |
non est a malo iurantis, sed a malo ignorancie, quibus iuratur.
|
---|
[31] |
In Christo ergo non fuit est et non, id est affirmacio et negacio
|
---|
[32] |
de eodem, quia tunc in ore eius inventum fuisset mendacium, quod non
|
---|
[33] |
est verum, dicente Petro": ,Qui peccatum non fecit, nec in ore eius
|
---|
[34] |
inventum est mendacium^. Qui ergo, cognoscens veritatem, dicit ‚non‘,
|
---|
[35] |
negat veritatem. Qui vero, cognoscens, quia falsum dicitur, dicit ,est',
|
---|
[36] |
affirmat falsitatem. Sed non sic Christus. Quamvis ergo Christus dixit"
|
---|
[37] |
|
---|
[38] |
k in margine. — ! nad śkrtnutjm et. — "v rkpe dvakráte; první nezřetelné škrt- |
|
---|
[39] |
nuto. — " nadepsáno nad rádkem touž rukou. — ? rkp. monstraremus. — P pr'edcházi
|
---|
[40] |
|
---|
[41] |
8 Mat. 5, 37. — ©? Minčno snad místo Super Gen. ad lit. XI c. 13 (Migne 34, 436
|
---|
[42] |
== Corp. scr. eccl. XXVIII, 1 str. 845—346), nebo Solil. (Confess.) VII, 15 (Migne 32,
|
---|
[43] |
744 — Corp. scr. eccl. XXXIII, 161). — ' Mat. 5, 37. — "' August. Sermo 308 (Migne
|
---|
[44] |
38, 1409); citát, ale delší, jest také ve Výkladu (Erben I, 96—97), jak upozornil již
|
---|
[45] |
Sedlák, Hus 101*. — © Srvn. Heb. 6, 13, Joh. 3; o témz mluví Hus ve Výkladě (Erben
|
---|
[46] |
I, 97) a v Sentencích (vyd. Flajšhans 494), kde i doklady. — ^? Sron. 1. Pet. 2, 22: Qui
|
---|
[47] |
peccatum non fecit, nec inventus est dolus in ore eius.
|
---|