| [1] |
|
|---|
| [2] |
inde reperitur, guod concilium postea huiusmodi
|
|---|
| [3] |
facultatem dederit. Siue igitur primam compacta-
|
|---|
| [4] |
torum partem siue secundam adducitis, nichil ha-
|
|---|
| [5] |
betis. Nam secunda pollicitacionis est nunquam
|
|---|
| [6] |
impleta, siue quia non petiuistis, siue concilium
|
|---|
| [7] |
ex racionabili causa recusauit concedere, quod
|
|---|
| [8] |
noxium videbat futurum, cum vestri sacerdotes
|
|---|
| [9] |
non seruarent conuenta. Nec prima pars vobis
|
|---|
| [10] |
subvenit, quia concessa est communio calicis usum
|
|---|
| [11] |
habentibus et unionem recipientibus ecclesiasticam
|
|---|
| [12] |
in omnibus aliis preterquam in articulo commu-
|
|---|
| [13] |
nionis. Sed unionem ecclesiasticam et conformi-
|
|---|
| [14] |
tatem nunquam recepistis, non igitur indulti fui-
|
|---|
| [15] |
stis capaces. Quod autem unionem et conformi-
|
|---|
| [16] |
tatem non fuistis amplexi, liquet ex moribus
|
|---|
| [17] |
vestris, nam sacerdotes vestri non instituuntur
|
|---|
| [18] |
ad titulum beneficii, ut moris est in aliis regnis,
|
|---|
| [19] |
per episcopos et habentes potestatem, nee serua-
|
|---|
| [20] |
uerunt umquam mandata concilii, quibus preceptum
|
|---|
| [21] |
erat, ut tantum habentes usum communicarent,
|
|---|
| [22] |
sed pueros et dementes communicauerunt, et no-
|
|---|
| [23] |
lentes communicare sub utraque specie noluerunt
|
|---|
| [24] |
sepelire, et aliis modis coegerunt, et multis in rebus
|
|---|
| [25] |
ritum universalis ecclesie abiecerunt, et maior pars
|
|---|
| [26] |
vestrum usum communionis calicis accepit post
|
|---|
| [27] |
compaetata, quod minime licuit.
|
|---|
| [28] |
Non est igitur, quod de compactatis glorie-
|
|---|
| [29] |
mini, nec id vos iuuat, quod oratores concilii
|
|---|
| [30] |
mandauerunt archiepiscopo Pragensi, Olomucensi
|
|---|
| [31] |
et Luthomislensi pro tempore existentibus et pres-
|
|---|
| [32] |
Literis, ad quos pertinet, ut populum sub utraque
|
|---|
| [33] |
specie requisiti communicarent iuxta conuenta:
|
|---|
| [34] |
nam id faetum est vigore concessionis, cuius vos
|
|---|
| [35] |
fecistis indignos, ut ante diximus. Inspectis igitur
|
|---|
| [36] |
compaetatis omnibus et bullis concessis iudicamus,
|
|---|
| [37] |
de concilio fratrum nostrorum cardinalium, sacer-
|
|---|
| [38] |
dotes vestros absque ulla potestate laicalem po-
|
|---|
| [39] |
pulum ad communionem calicis admittere, deci-
|
|---|
| [40] |
pere plebes et grauiter peccare, dignos quoque
|
|---|
| [41] |
graui animaduersione, et nisi resipuerint, se ac
|
|---|
| [42] |
populum sibi credentem perditum iri. Quos ad-
|
|---|
| [43] |
monemus, ut se corrigant et nostra pocius cle-
|
|---|
| [44] |
mencia quam ulcione uti velint.
|
|---|
| [45] |
Hec ad compactata, que calicis communionem
|
|---|
| [46] |
minime permittunt. Sed cupitis, ut sedes aposto-
|
|---|
| [47] |
lica eciam vobis indulgeat: faceremus id libenti
|
|---|
| [48] |
animo, si et vobis utile et nobis decoris esset;
|
|---|
| [49] |
at neutrum hic est. Nam quomodo id nos conce-
|
|---|
| [50] |
damus, quod nostri predecessores semper conce-
|
|---|
| [51] |
dendum esse negauerunt? Indigne id ferrent aliene
|
|---|
| [52] |
naciones et aduersus nos murmurarent, quos non
|
|---|
| [53] |
expedit scandalizare. Vobis autem concessio ipsa
|
|---|
| [54] |
et regno vestro multis ex causis dampnosa esset,
|
|---|
| [55] |
|
|---|
| [56] |
D. XIV. Poselství krále Jiřího do Říma k papeži v. 1462.
|
|---|
| [57] |
sicut noxius est ipse usus, quem servatis. Nam
|
|---|
| [58] |
cum fuerit olim communis opinio vestra, quod
|
|---|
| [59] |
assumpcio calicis esset de necessitate salutis, fa-
|
|---|
| [60] |
cile in eundem errorem populus prolaberetur, si
|
|---|
| [61] |
ei permitteretur ex apostolico indulto, et maxime
|
|---|
| [62] |
cum vestri sacerdotes noluerunt in communicando
|
|---|
| [63] |
ea facere, que iussa fuere, et vos eciam nunc
|
|---|
| [64] |
dicitis communionem sub utraque specie populo
|
|---|
| [65] |
utilem et salubrem et diuinitus reuelatam. Cui
|
|---|
| [66] |
assercioni facile accederet credulitas neccesitatis,
|
|---|
| [67] |
ad quem vitandum errorem necesse est a bibi-
|
|---|
| [68] |
cione calicis arcere populum. Ad id urget debita
|
|---|
| [69] |
Sacramenti reuerencia, ne in populi frequencia
|
|---|
| [70] |
ealixO domini male tractetur et preciosissimus
|
|---|
| [71] |
Christi sanguis, quod sepe factum est, effundetur
|
|---|
| [72] |
in terram. Hinc accidit, quod maxima pars Bo-
|
|---|
| [73] |
hemorum et Morauorum ritum vestrum abhorret
|
|---|
| [74] |
et nunquam ad illum possit inclinari. Quod si
|
|---|
| [75] |
vobis indulgeretur, «quod petitis, nunquam inter
|
|---|
| [76] |
vos esset unio, semper durarent inter vos scis-
|
|---|
| [77] |
mata, essetque vobis omni tempore timendum Do-
|
|---|
| [78] |
mini verbum, quia omne regnum in se diuisum
|
|---|
| [79] |
desolabitur. Equius igitur esset ot facilius, ut vos
|
|---|
| [80] |
nouum ritum ot minime approbatum relinquatis
|
|---|
| [81] |
et illis conformemini, quam illi vobis credentes
|
|---|
| [82] |
antiquum et laudabilem usum reiciant, ut sit pax
|
|---|
| [83] |
inter vos et id ipsum sapiatis omnes et vivatis
|
|---|
| [84] |
tamquam fratres. Postremo si hoc indulgeremus,
|
|---|
| [85] |
quod queritis, offenderemus omnes vicinos vestros,
|
|---|
| [86] |
Teutunos, Ungaros, Polonos, eosque perpetuos
|
|---|
| [87] |
vobis infensos redderemus ; nam videntes vos alium
|
|---|
| [88] |
ritum habere, sicut hodie faciunt, semper repu-
|
|---|
| [89] |
tarent vos errare, et quamvis mille extarent in-
|
|---|
| [90] |
dulta nostra, tamen appellarent vos parum fideles
|
|---|
| [91] |
et nimis arrogantes, qui velletis plus sapere, quam
|
|---|
| [92] |
ceteri Christiani, nec possent vobiscum pacifice
|
|---|
| [93] |
loqui, et nunc ab illis nune ab istis molestare-
|
|---|
| [94] |
mini, habentes et in regno offensos et extra regnum.
|
|---|
| [95] |
Diligenter igitur pensatis, que pensanda in
|
|---|
| [96] |
hiis rebus fuerunt, non videtur nobis, quod uel
|
|---|
| [97] |
regi uel regno uel populo condeceat id, quod pe-
|
|---|
| [98] |
titis, et quod ilud vobis competit, «quod ait Do-
|
|---|
| [99] |
minus filis Zebedei: Nescitis enim, quid petatis.
|
|---|
| [100] |
Nos dispensatores sumus ministeriorum Dei, ad
|
|---|
| [101] |
nos pertinet pascere oves et gregem dominicum
|
|---|
| [102] |
in viam salutis eterne dirigere. Imitari nos con-
|
|---|
| [103] |
uenit summum patrem familias, qui noxia petentes
|
|---|
| [104] |
nequaquam exaudit et omnia dirigit in melius.
|
|---|
| [105] |
Non intelligunt homines, que sunt vera bona, at-
|
|---|
| [106] |
que idcirco sepe homines penituit voti sui com-
|
|---|
| [107] |
potes. Hoc, quod vos petitis, non est ad vitam
|
|---|
| [108] |
eternam, fumum quendam et inanis glorie ventum
|
|---|
| [109] |
queritis. Nos animarum vestrarum salutem op-
|
|---|
| [110] |
|
|---|
