[1] |
Odpověď papežova konečná dne 31. března.
|
---|
[2] |
Et in illis consiliis habunde considerata fuit praxis
|
---|
[3] |
ecclesie primitiue et sacrarum auctoritas literarum,
|
---|
[4] |
et guod doctores vel sancti scolastici assererent,
|
---|
[5] |
oportune animaduersum. Nam omnes fere uno ore
|
---|
[6] |
loguuntur; et non est populus sub utrague specie
|
---|
[7] |
communicandus, guamuis aliguando id factum fu-
|
---|
[8] |
erit, nam postea utiliter ac salubriter sublata est
|
---|
[9] |
laicis communio calicis ob reverenciam sacramenti
|
---|
[10] |
propter periculum effusionis, si, ut sepius oportet,
|
---|
[11] |
ad parum eciam distantes deferretur; tum uero,
|
---|
[12] |
ne rudis populus existimaret Christi corpus non
|
---|
[13] |
integre recipi, nisi sub utraque specie. Quod vero
|
---|
[14] |
de compactatis adducitur, paulo post absoluemus.
|
---|
[15] |
Manifestum autem est post generalem ecclesie
|
---|
[16] |
consuetudinem, subtrahentem laicis communionem
|
---|
[17] |
calicis, nulli phas es[se] populum sub utraque specie
|
---|
[18] |
communicare, nisi vel generale concilium vel Ro-
|
---|
[19] |
manus pontifex indulserit. Ac preterea nec ve-
|
---|
[20] |
ritas est appellanda talis consuetudo neque utilis
|
---|
[21] |
aut salutaris iudicanda, que absque sufficienti
|
---|
[22] |
auctoritate introducta cst. Illud autem dampnabile
|
---|
[23] |
est et prorsus hereticum iudicandum, si quis as-
|
---|
[24] |
serit talem communionem ad salutem esse neces-
|
---|
[25] |
sariam, sicut Tacobellus putauit, et qui eum se-
|
---|
[26] |
cuti sunt. Magna hominis illius presumpcio vel
|
---|
[27] |
pocius temeritas, qui solis imbutus gramaticis
|
---|
[28] |
disciplinis, quibus pueros instruebat, ausus est
|
---|
[29] |
Sacros evangeli sensus attingere et ad suum in-
|
---|
[30] |
genium archana fili Dei verba interpretari. Non
|
---|
[31] |
est grammaticorum aut dialeticorum, theologorum
|
---|
[32] |
est et sacre pagine professorum ista cognicio et
|
---|
[33] |
eorum, quibus data est sciencie clauis, que ap-
|
---|
[34] |
perit et nemo claudit, claudit et nemo apperit.
|
---|
[35] |
Eunuchus ille in Actibus apostolorum, gui ex
|
---|
[36] |
Ethiopia venerat in Iherusalem, cum legeret Isaiam,
|
---|
[37] |
interrogatus ab ipso Philippo, an intelligeret, que
|
---|
[38] |
legeret, et: Quo modo, inquit, possum intelligere,
|
---|
[39] |
nisi exponatur? At Jacobellus sine exposicione
|
---|
[40] |
atque absque doctore nisus est docere, quod non
|
---|
[41] |
didicit, et absque calicis bibicione saluari neminem
|
---|
[42] |
asseuerare propter verba saluatoris aput Johannem
|
---|
[43] |
dicentis: „Nisi manducaueritis carnem filii hominis
|
---|
[44] |
et biberitis cius sanguinem, non habebitis vitam
|
---|
[45] |
in vobis,* verborum tantum et literarum annotans
|
---|
[46] |
sonum, mentem preteriens haut gnarus, quod spi-
|
---|
[47] |
ritus est, qui viuificat, caro &utem non prodest
|
---|
[48] |
quidquam, nec aduertens, quod eodem in loco
|
---|
[49] |
paulo post, cum scandalizati essent discipuli ali-
|
---|
[50] |
qui de tali sermone: Verba mea, inquit dominus,
|
---|
[51] |
Spiritus et vita sunt, — propter quod manifeste
|
---|
[52] |
declarat, quia de spirituali manducacione et bi-
|
---|
[53] |
bicione locutus fuerat, pocius quam de sacramen-
|
---|
[54] |
tali, cum nondum esset institutum eucaristie sa-
|
---|
[55] |
|
---|
[56] |
|
---|
[57] |
cramentum. Et ita beatus Augustinus et alii com-
|
---|
[58] |
plures sancti doctores eius evangelii lectionem
|
---|
[59] |
exponunt, qui reuelatis oculis mirabilia considera-
|
---|
[60] |
uerunt, de lege domini et sua doctrina sanctam
|
---|
[61] |
ecclesiam illuminauerunt. Et licet dominus in ul-
|
---|
[62] |
tima cena sub specie panis et vini communica-
|
---|
[63] |
uerit, quando illud sacramentum instituit et si-
|
---|
[64] |
militer apostolos in suam commemoracionem facere
|
---|
[65] |
iusserit, non tamen idcirco populis communio ca-
|
---|
[66] |
licis mandata est, apostolis tantum id dictum
|
---|
[67] |
fuit, qui tune sacerdotes constituti fuerunt, et ad
|
---|
[68] |
conficientes pertinet sub utraque specie Christum
|
---|
[69] |
assumere et eius mortem representare et non ad
|
---|
[70] |
laicos. Et hec est veritas in duobus conciliis ge-
|
---|
[71] |
|
---|
[72] |
Restat nune, ut peticioni vestre respondeamus
|
---|
[73] |
de communione, quam cupitis. Nos sane regem
|
---|
[74] |
vestrum, barones vestros et populares omnes regui
|
---|
[75] |
Bohemie in domino diligimus et pro filiis habe-
|
---|
[76] |
mus, dum Romanam ecclesiam loco matris ha-
|
---|
[77] |
buerint et ei tamquam magistre obtemperauerint.
|
---|
[78] |
Magnus et misericors Deus, cuius vices indigni
|
---|
[79] |
gerimus in terris, homines pro liberis habet eis-
|
---|
[80] |
que non omnia, que petunt, sed utilia pro io-
|
---|
[81] |
cundis concedit. Ita et nos facere oportet ergu
|
---|
[82] |
vos Bohemos, qui pro laicis communionem calicis
|
---|
[83] |
desideratis et compactata concilii Basiliensis ad-
|
---|
[84] |
ducitis, quibus id vobis concessum existimatis.
|
---|
[85] |
Satisfaciendum est huic parti, ne decipiamini et
|
---|
[86] |
falsa pro veris accipiatis. Vidimus transsumpta
|
---|
[87] |
compaetatorum, que nobis obtulistis, quibus dili-
|
---|
[88] |
genter inspectis, non invenimus, quod illorum vi-
|
---|
[89] |
gore eommunieare possitis laicos sub utraque
|
---|
[90] |
specie. Compactatorum enim bipartita est racio:
|
---|
[91] |
altera permittit et indulget, ut, qui unionem re-
|
---|
[92] |
cipiunt ecclesiasticam et pacem realiter et cum
|
---|
[93] |
effectu et in omnibus aliis, praeterquamque in
|
---|
[94] |
; usu communionis utriusque speciei, fidei et ritui
|
---|
[95] |
universalis ecclesie conformes essent et usum talis
|
---|
[96] |
haberent, possint communicari sub utraque specie
|
---|
[97] |
in regno Bohemie et marchionatu Moravie. Al-
|
---|
[98] |
tera promissionis est dicens, quod facta in con-
|
---|
[99] |
cilio discussione super articulo communionis ni-
|
---|
[100] |
chilominus si perseuerauerint in desiderio habendi
|
---|
[101] |
talem communionem et id per legatos indicaue-
|
---|
[102] |
rint, concilium facultatem largiretur sacerdotibus
|
---|
[103] |
communicandi eas personas, que in annis discre-
|
---|
[104] |
cionis constitute reuerenter et deuote postulauerint,
|
---|
[105] |
eum adieccione: quod sacerdotes sic communicantes
|
---|
[106] |
semper docerent, quod ipsi debent firmiter cre-
|
---|
[107] |
dere, quod non sub specie panis caro tantum, nec
|
---|
[108] |
sub specie vini sanguis tantum, sed sub qualibet
|
---|
[109] |
specie est integer, totus Christus. Neque tamen
|
---|