EN | ES |

Facsimile Lines

798


< Page >

[1]
360

[2]
et in necessitatibus ecclesie sancte alteris magis
[3]
prompte magis expedite et magis fortiter poterunt
[4]
(sicut antea et nunc fuere suntque illius inten-
[5]
cionis consurgere) suffragari et repugnare.

[6]
Hec sunt vota, hec sunt deprecamina et ra-
[7]
ciones eorum, quibus in exaudiendis Vestram San-
[8]
ctitatem advocare missi sumus, beatissime pater.
[9]
Cede itaque desideriis tuorum subiectorum et ad-
[10]
mitte postulaciones eorundem, ut et medelam de-
[11]
fectibus et consolacionem necessitatibus adhibeas.
[12]
Et nimirum tale opus sic adeo preclarum, sic
[13]
illustre et sic diuinum non modo presens etas,
[14]
sed et futura susceptabit cum gratitudine, digni-
[15]
ficabit cum amplitudine ac perhennibus preconiis
[16]
concelebrabit, eritque nomen Vestre Sanctitatis
[17]
cum ipsa re digne amabile, gloriose memorabile
[18]
et usque ad sidera commendabile. Quod Vestre
[19]
Sanetitati, pater beatissime, atque huic toti apo-
[20]
stolice sedi largire dignetur misericors Dominus
[21]
per secula benedictus. Amen.

[22]
III. Odpověď papežova konečná.
[23]
(Viz str. 348—853.)

[24]
Responsio domini nostri beatissimi Pit pape

[25]
secundi ad, orationem magistri Wenceslas Co-

[26]
randa énter ceteros oratores regia Bohemie super

[27]
compactatis concilii Basiliensis et communione
[28]
sub ufraque specie.

[29]
Superioribus diebus .cum audiuissemus vos,
[30]
oratores carissimi filii nostri regis Bohemie illustris,
[31]
quamvis aliqua ex tempore diximus, responsionem
[32]
tamen solidam et efficacem cum fratrum consilio
[33]
faciendam in aliud tempus reseruauimus, quam in
[34]
presenciarum a nobis recipietis. Hortamur, ut
[35]
omnia cum caritate recipiatis, quia tamquam pater
[36]
in caritate non ficta loquemur.

[37]
Duo exposuistis in hoc ipso auditorio. Nam
[38]
et obedienciam nomine regio prestitistis nobis et
[39]
apostoliee sedi, et usum communionis eucaristie
[40]
sub utraque specie regno Bohemie et marchio-
[41]
natui Moravie concedi petivistis. Circa primum di-
[42]
cimus multa nobis exposita esse in laudem regis
[43]
et per oratorem imperatoris et per dilectum filium
[44]
Procopium equitem, qui unus est ex vobis; nam
[45]
is multis verbis seorsum vobis sincerum regis
[46]
animum et optimum eius propositum ad bene me-
[47]
rendum de sancta sede apostolica commendauit.
[48]
Laudamus regem, qui portem domini videtur in-
[49]
quirere, per quam iusti intrant et sine qua non
[50]
patet iter in celum. Qui non intrat per ostium,

[51]
D. XIV. Poselství krále Jiřího do Říma k papeži v. 1462.

[52]
fur est et latro. Ostium autem in ouile est ipsa
[53]
sedes apostolica, cui sunt tradite claues regni co-
[54]
lorum. Sapit igitur regis sublimitas, que verum
[55]
ostium querit et vera pascua et verum pastorem,
[56]
et nos licet inmeritos tamquam Ihesu Christi vi-
[57]
carium sua honorat obediencia et prime sedi ca-
[58]
put submittit. Verum, quia regnum Bohemie olim
[59]
sub Romane ecclesie et antecessorum nostrorum
[60]
obediencia integra fuit et ritum eundem tenuit
[61]
circa diuina sacramenta, oet postea magna pars
[62]
regni et marchionatus ab obediencia recessit et
[63]
ritum novum inuenit, quem ignorauerunt patres
[64]
eorum, et multi excessus intercesserunt, qui ad-
[65]
huc non in parua parte durant: non potest dici
[66]
sufficiens regis obediencia, nisi nouitates tol-
[67]
lantur et omnia reducantur 2d pristinam viuendi
[68]
normam.*) Quod si vult rex sue obediencie et suo
[69]
debito satisfacere, ut omnia tollat de regno suo,
[70]
que sunt innouata contra mandata nostrorum pre-
[71]
decessorum et contra ritum universalis ccclesie,
[72]
necesse est, et ita nos sibi precipimus in virtuto
[73]
obediencie nobis prestite. Quod si fecerit, dicemus
[74]
regem ipsum veram et sufficientem obedienciam
[75]
prestitisse, eumque condignis honoribus et favo-
[76]
ribus prosequemur. Alioquin cum regum proprium
[77]
Sit ecclesiam tueri et Romanis pontificibus reue-
[78]
renter assistere et eorum parere mandatis, non
[79]
satis esset verbo ac scriptis obedienciam presti-
[80]
tisse, non sequentibus operibus. Ilec ad obedien-
[81]
ciam regis.

[82]
Ad peticionem vero communionis utriusque
[83]
speciei sive compactatorum concessionem, con-
[84]
sideramus uerba proponentis, qui communionem
[85]
ipsam eciam quoad laicos ueritatem quodam modo
[86]
diuinitus reuelatam visus est appellare, approbando
[87]
eam per praxim ecclesie primitiue, per auctori-
[88]
tatem sacre scripture, per testimonia sanctorum
[89]
doctorum et per concessionem sive per compa-
[90]
ctata concili Basiliensis. Circa hoc non est ne-
[91]
cesse inmorari multum. Nam satis hic articulus
[92]
in consilio Basiliensi discussus est, et tandem
[93]
fuit diffinitum non esse communionem sub utra-
[94]
que specie quoad laicos et non conficientes de
[95]
precepto. Denique magna synodus Constanciensis
[96]
prius diffnierat, quia non licet a consuetudine
[97]
ecclesie, que regitur a spiritu sancto, recedere.

[98]
*) Povsimnutí zasluhuje věcný rozdíl mezi tímto
[99]
textem latinským a překladem českým tištěným
[100]
výše str. 348—349:; výtka, kterou papež v la-
[101]
tinském textě činí králi Jiřímu za příčinou hu-
[102]
sitských novot vůbec, proměněna jest v českém
[103]
textě ve výtku činěnou toliko za příčinou sekty
[104]
táborské. Red.

[105]


Text viewFacsimile