EN | ES |

Facsimile Lines

69


< Page >

[1]
145

[2]

[3]

[4]
CLXXIIL

[5]
Bruno, episcopus Olomucensis, ecclesiam in
[6]
in lile cum Spera clerico adjudicat.
[7]
Bruno. dei gracia Olomucensis Episcopus omnibus presentem pagi-

[8]
nam .inspecturis. in domino salutem. Nouerint vniuersi. quod cum inter
[9]
Abbatem et Conuentum Lucensem ex vna. et Speram Clericum ex parte
[10]
altera. super Ecclesia Prosmeriz. questio uerteretur. abbate dicente ipsam
[11]
Ecclesiam tam in spiritualibus. quam temporalibus ad suum Monasterium
[12]
pertinere. Spera narrante. quod per Illustrem Principem dominum P.(remizl)
[13]
Morauie Marchionem. ad quem ius Patronatus pertinere dicebat. esset
[14]
consecutus eandem. in cuius possessione defacto se esse publice fatebatur.
[15]
super hiis predictis Abbati et Spere ut coram nobis comparerent de suo
[16]
iure docturi. terminum peremptorium .assignauimus. quibus eodem termino
[17]
in Ghelz coram nobis personaliter comparentibus. prefatus abbas petiit ut
[18]
sibi de Spera iusticiam faceremus. qui dicíam ecclesiam occupatam contra
[19]
iusticiam. et in Monasterii sui preiudicium. detineret. Dictus Spera coram
[20]
nobis ad hoc nichil respondens aliud. nobis talem cedulam presentauit.
[21]
Domine Episcope rogo uos ut delis michi aliquos iudices qui neulri parli
[22]
sint suspecli. alioquin Romanam Sedem appello. el pelo Apostolos. cum
[23]
michi silis suspectus in causa uestri clerici Conradi super Ecclesia de
[24]
Prosmeriz. ei in continenti sic illicentiatus abcessit. Nos uero cum pre-
[25]
fatus Conradus nec ageret nec quicquam proponeret contra ipsum. sue
[26]
non deferentes appellacioni. per duos sacerdotes Heydolfum et Nicolaum
[27]
capellanos nostros de superhabundanti ipsum fecimus reuocari. ut si quid
[28]
contra abbatem Lucensem de iure suo docere proponeret. ipsum libentissime
[29]
audiremus. qui nec rediit. nec aliquem pro se curauit mittere responsalem
[30]
quare dictum Speram pro tali contumacia excommunicauimus iusticia exi-
[31]
gente. Postmodum non semel. sed sepius citatus peremptorie non uenit
[32]
nec misi. Adhuc tamen ad conuincendam ipsius duriciam dedimus ei de
[33]
exuberanti gracia terminum peremptorium usque ad proximum sequentem
[34]
diem post Iacobi. citantes ipsum publice. ita quod citatio ad ipsum poterat
[35]
peruenire. ut ad ipsum ueniret terminum super causa predicta diffinitiuam
[36]
sentenciam auditurus. ad quem eciam mittere et uenire contempsit. Quia
[37]
igitur in hiis omnibus ipsum inobedientem inuenimus. auditis etiam litteris

[38]
19

[39]
Prosméirice monasterio Lucensi
[40]
Actum in Kelč, 1251.


Text viewFacsimile