69

This is where the footnotes go.

View options

Show: Formatting <lb> Images

Javascript seems to be turned off, or there was a communication error. Turn on Javascript for more display options.

145

CLXXIIL

Bruno, episcopus Olomucensis, ecclesiam in in lile cum Spera clerico adjudicat. Bruno. dei gracia Olomucensis Episcopus omnibus presentem pagi-

nam .inspecturis. in domino salutem. Nouerint vniuersi. quod cum inter Abbatem et Conuentum Lucensem ex vna. et Speram Clericum ex parte altera. super Ecclesia Prosmeriz. questio uerteretur. abbate dicente ipsam Ecclesiam tam in spiritualibus. quam temporalibus ad suum Monasterium pertinere. Spera narrante. quod per Illustrem Principem dominum P.(remizl) Morauie Marchionem. ad quem ius Patronatus pertinere dicebat. esset consecutus eandem. in cuius possessione defacto se esse publice fatebatur. super hiis predictis Abbati et Spere ut coram nobis comparerent de suo iure docturi. terminum peremptorium .assignauimus. quibus eodem termino in Ghelz coram nobis personaliter comparentibus. prefatus abbas petiit ut sibi de Spera iusticiam faceremus. qui dicíam ecclesiam occupatam contra iusticiam. et in Monasterii sui preiudicium. detineret. Dictus Spera coram nobis ad hoc nichil respondens aliud. nobis talem cedulam presentauit. Domine Episcope rogo uos ut delis michi aliquos iudices qui neulri parli sint suspecli. alioquin Romanam Sedem appello. el pelo Apostolos. cum michi silis suspectus in causa uestri clerici Conradi super Ecclesia de Prosmeriz. ei in continenti sic illicentiatus abcessit. Nos uero cum pre- fatus Conradus nec ageret nec quicquam proponeret contra ipsum. sue non deferentes appellacioni. per duos sacerdotes Heydolfum et Nicolaum capellanos nostros de superhabundanti ipsum fecimus reuocari. ut si quid contra abbatem Lucensem de iure suo docere proponeret. ipsum libentissime audiremus. qui nec rediit. nec aliquem pro se curauit mittere responsalem quare dictum Speram pro tali contumacia excommunicauimus iusticia exi- gente. Postmodum non semel. sed sepius citatus peremptorie non uenit nec misi. Adhuc tamen ad conuincendam ipsius duriciam dedimus ei de exuberanti gracia terminum peremptorium usque ad proximum sequentem diem post Iacobi. citantes ipsum publice. ita quod citatio ad ipsum poterat peruenire. ut ad ipsum ueniret terminum super causa predicta diffinitiuam sentenciam auditurus. ad quem eciam mittere et uenire contempsit. Quia igitur in hiis omnibus ipsum inobedientem inuenimus. auditis etiam litteris

19

Prosméirice monasterio Lucensi Actum in Kelč, 1251.