| [1] |
|
|---|
| [2] |
|
|---|
| [3] |
Demum reseruantes nobis et successoribus eciam nostris, si Stemflo, aut
|
|---|
| [4] |
heredes eius masculi duntaxat a prefato Nicolao, uel heredibus eius ne-
|
|---|
| [5] |
quiuerint exsolvere dicta bona, quod ea si nobis placuerit, ab ipso Nicolao,
|
|---|
| [6] |
uel heredibus eius iampredictis, uel successores nostri, in summa pecunie
|
|---|
| [7] |
memorata exsoluere valeamus. In cuius obligacionis, et nostri ad hec con-
|
|---|
| [8] |
sensus testimonium, presentem litteram fieri fecimus, et tam nostro, quam
|
|---|
| [9] |
capituli Olomucensis, ac ciuitatis Olomucensis sigillis decreuimus roborari.
|
|---|
| [10] |
Datum in Cremsir anno domini millesimo trecentcsimo quinto. VI. Kal.
|
|---|
| [11] |
Junii. Pontificatus nostri anno tercio.
|
|---|
| [12] |
Ex orig. in archivo archiepiscop. Olomuc. Cremsirii.
|
|---|
| [13] |
|
|---|
| [14] |
Wenceslaus, rex Boëmiae, concedit Budislao, decano Olomucensi, facul-
|
|---|
| [15] |
tatem cum suis bonis disponendi. Dto. Pragae, Nonis Junii.
|
|---|
| [16] |
|
|---|
| [17] |
Wlencezlaus dei gracia Boemie et Polonie rex, omnibus inperpe-
|
|---|
| [18] |
tuum. Innata nobis prouidentie regalis maturitas, ea, qua nos decet,
|
|---|
| [19] |
mansuetudine, regnare in subditis, vt precum considerata iustitia, digne
|
|---|
| [20] |
petentium desideriis, exaudicionis graciam, et pium non denegemus assen-
|
|---|
| [21] |
sum. Sane quia dilectus familiaris et capellanus noster, Budyzlaus, deca-
|
|---|
| [22] |
nus Olomucensis, ad nostram accedens presentiam, humiliter et affectuose
|
|---|
| [23] |
petiuit a nobis, vt, sibi, quod hereditates, possessiones, et alias res suas pa-
|
|---|
| [24] |
trimoniales, ceterasque, non ecclesie, sed persone sue intuitu acquisitas,
|
|---|
| [25] |
daret, disponeret, et ordinaret, quo vellet, auctoritatem et licentiam pre-
|
|---|
| [26] |
beremus. Nos, qui, libenter, iuste petentes, attendimus, et eis, voti, graciose
|
|---|
| [27] |
non negare solemus effectum, Budyzlai ipsius precum instantia et humilitate
|
|---|
| [28] |
inducti, hoc benigne admittimus, et fauemus eidem, vt de ipsis hereditatibus,
|
|---|
| [29] |
possessionibus, et omnibus aliis rebus suis patrimonialibus, ceterisque, non
|
|---|
| [30] |
ecclesie, sed persone sue intuitu acquisitis, tam mobilibus quam inmobilibus
|
|---|
| [31] |
et in vita et in morte possit disponere pro sue libito voluntatis. Et quic-
|
|---|
| [32] |
quid de ipsis vendendo, permutando, donando, legando, vel quocunque alio
|
|---|
