| [1] |
Sed iam secundo ex litteris vestris intellexi, nec facile posse fieri, quod
|
|---|
| [2] |
speraveram. Mea enim infirmitas tanta est, ut vobis non sufficiat occurrere,
|
|---|
| [3] |
vos autem tam debilitas corporis quam varie cause hinc inde concurrentes
|
|---|
| [4] |
impediunt, ne ad nos facile transire valeatis. Sed quia licet caro infirma
|
|---|
| [5] |
sit, spiritum tamen vestrum ad omia bona promptum esse cognosco, quan-
|
|---|
| [6] |
tum paternitatem vestram solicitare audeo, suppliciter et instanter rogo, ut
|
|---|
| [7] |
si ante non potestis, saltem circa tempus proximi colloquii nos visitare
|
|---|
| [8] |
nullatenus omittatis. Quia enim tam vestra quam mea infirmitas tempus
|
|---|
| [9] |
resolutionis nostre proximum esse certissime clamat, consolatorium mihi
|
|---|
| [10] |
videtur et utile, ut si usque ad predictum tempus vita nobis comes fuerit,
|
|---|
| [11] |
tam patres ordinis quam nos invicem hac una saltem vice visitemus. Poterit
|
|---|
| [12] |
enim fortasse ex mutua collatione tam nobis quam vobis gratia dei aspi-
|
|---|
| [13] |
rante aliquid spiritualis consolationis accrescere. Ceterum de fratre Ruodolfo,
|
|---|
| [14] |
super quo placuit vobis meam parvitatem consulere, scio vos melius scire,
|
|---|
| [15] |
quod loquitur, ineptum esse ac frivolum. Priorem enim habitum, quem per
|
|---|
| [16] |
manus patris sui sua voluntate suscepit, postea eodem patre suadente et
|
|---|
| [17] |
iniungente sua sponte mutavit. Premonstratensem ordinem cum habitu eius-
|
|---|
| [18] |
dem ordinis suscepit et per plures annos iam tenuit. A quo velle recedere,
|
|---|
| [19] |
nichil est aliud, quam proprium votum et obedientiam iniunctam deserere.
|
|---|
| [20] |
Cuius vesanie particeps essetis, si in hoc ei assensum preberetis.
|
|---|
| [21] |
2.
|
|---|
| [22] |
Pozvání Godšalka, opata želivského, na Steinfeld. !)
|
|---|
| [23] |
Godescalcho, dilecto amico ac venerabili abbati, frater U. fraternam
|
|---|
| [24] |
in Christo dilectionem. Jam secundo in litteris vestris mihi mandastis, meam
|
|---|
| [25] |
vos desiderare presentiam. Quam si vere desiderans, facite, ut in hoc tam
|
|---|
| [26] |
meum quam vestrum desiderium impleatur. In vobis enim non in me est
|
|---|
| [27] |
facultas huius rei. Mea?) enim infirmitas tanta est, ut ad vos transire non
|
|---|
| [28] |
valeam, vestre autem iuventuti facile est, ad nos venire. Quapropter dilec-
|
|---|
| [29] |
tionem vestram instanter moneo ac rogo, ut si ante non potestis, saltem
|
|---|
| [30] |
circa tempus proximi colloquii nos visitare nullatenus omittatis, ut de plu-
|
|---|
| [31] |
ribus tam vobis quam nobis necessariis secretius conferre valeamus.
|
|---|
| [32] |
|
|---|
| [33] |
Oldřich, probošt steinfeldský, žádá Daniele I., biskupa pražského,
|
|---|
| [34] |
o pfízeh k fádu prémonstrátskému. ?)
|
|---|
| [35] |
Danieli, dilecto domino ac vere reverendo pontifici, frater U. si quid
|
|---|
| [36] |
valeat peccatoris oratio. Novit sublimitas vestra, quanto humane consola-
|
|---|
| [37] |
1) Roth, I. c. Nr. 10. (str. 265.—266.).
|
|---|
| [38] |
*) V kodexu chybné: meam.
|
|---|
| [39] |
*) Roth, 1. c. Nr. 11. (str. 266.—267.). Otisténo (6% у »Neues Archiv der Gesell-
|
|---|
| [40] |
schaft für áltere deutsche Geschichtskunde«, sv. XXI, str. 560.
|
|---|
