| [1] |
210 A. XXXIII. Dopisy Karla ze Žerotína
|
|---|
| [2] |
mitatibus pressus, proprio usu didici; unde non semel mihi, postquam tabellarius
|
|---|
| [3] |
Pragensis a me recesserat, cura haec cogitationes meas habuit infestas, ecquid aegre
|
|---|
| [4] |
laturus esses, quod tali hoc tempore tuo praeter opinionem ct votum meum ob-
|
|---|
| [5] |
mutuerim, atque eo minus apposite, quod evocatus humanissimis tuis litteris tantum
|
|---|
| [6] |
non effundere me in omne comitatis et amicitiae officium debueram. Sed video im-
|
|---|
| [7] |
motum te stare, et quamvis adversae tempestatis iam non uno fluctu percussum, de
|
|---|
| [8] |
constantia tamen et firmitudine animi, quam Deus Optimus Maximus integram tibi
|
|---|
| [9] |
adservet semper, nihil adhuc vemisisse. Haec heroum est propria virtus, suimet prius
|
|---|
| [10] |
victorem evadere quam de aliis victoria potiri. Ita tu constitutus ab aeterno Duce
|
|---|
| [11] |
nostro in gloriosae huius militiae primis pilis, qui novorum gigantum coelum denuo
|
|---|
| [12] |
uec minus quam olim, ut speramus, infausto ausu et conatu oppugnantium im-
|
|---|
| [13] |
petus sustineres, prius te ipsum devincendum suscepisti, quam ad illos debellandos
|
|---|
| [14] |
accessisses. lius mihi fidem facit epistola tua, quam hodie accepi, testis integritatis
|
|---|
| [15] |
tuae, et sollicitudinis meae quaedam, ut ita dicam, exstinctio, in qua quia nulla de
|
|---|
| [16] |
silentio meo quaerimonia, supervacuum fuisse metum meum apparct. Gratulor tibi
|
|---|
| [17] |
de hac mente, non omnibus commissa, nec dubito, quin co comite sis tandem supe-
|
|---|
| [18] |
ratis Cerberis etiam. de causa ipsa triumphaturus.
|
|---|
| [19] |
Mihi, ut paucis hoe subiungam, non alia nuper causa fuit praeteriti officii
|
|---|
| [20] |
quani apud me in admittendis et audiendis subditis meis Prerovieusibus diurnae. et
|
|---|
| [21] |
propemodum nocturnae occupationes; nam quia in his meis persecutionum agitatio-
|
|---|
| [22] |
nibus multa per absentiam méam in oppidulum istud introducta, multa neglecta,
|
|---|
| [23] |
multa quodammodo sopita, quae partim tollenda, partim excitanda, partim emendanda
|
|---|
| [24] |
erant, sumpseram mili cos dies, quos non alio quam huic soli labori. multis in po-
|
|---|
| [25] |
sterum molestiis me exempturo impenderem. Nec tamen id mihi penitus concessisseni,
|
|---|
| [26] |
nisi confirmatus fuissem tui in Moraviam ad exequias novercae meae adventus ex-
|
|---|
| [27] |
spectatione, quac tandem nunc litteris Prostiborii sublata, ne iusta tibi diuturniore
|
|---|
| [28] |
silentio de me expostulaudi praeberetur occasio, paucis mihi compellandus visus es.
|
|---|
| [29] |
Et quidem tantum abest, ut ex opinione vulgi doleam tuam vicem, ut. nisi
|
|---|
| [30] |
in pietatis schola aliter institutus fuissem, invidere tibi potius malim, quod ex ouni-
|
|---|
| [31] |
bus electum gloriae suae vindicem et assectorem Deus te exoptarit: nam etsi me
|
|---|
| [32] |
quoque pro ea, quam multis modis mihi testatum fuit, paterna bonitate inter eos
|
|---|
| [33] |
apparere voluerit, quos honore hoc dignatus est; quia tamen causae, quam eius
|
|---|
| [34] |
causa sustinco, multa privata sunt admixta, et purius decus tuum est et magis ab
|
|---|
| [35] |
omni labe et culpa immune. Nec me ita vel tenet vel de periculis tuis anxium reddit
|
|---|
| [36] |
hostium nostrorum tum, qua pollent, potentia, tum, qua se formidabiles hactenus
|
|---|
| [37] |
reddiderunt, immanitas, cum sciam etiam pilos nostros numeratos et guttas lachri-
|
|---|
| [38] |
marum sepositas et gressus custoditos, imo nos nostraque instar oculi pupillorum
|
|---|
| [39] |
servatori nostro cordi et curae esse. Talem cum habemus Dominum, cur illi valde
|
|---|
