| [1] |
204 A. XXXIII. Dopisy Karla ze Žerotína
|
|---|
| [2] |
usus et consuetudo ita eum omnibus conciliant, ut pariter ab omnibus ametur ct
|
|---|
| [3] |
colatur. Ubi primum me ab his molestiis et lagueis hostilibus expediero, toto animó
|
|---|
| [4] |
in id studium incumbam, cuius causa huc accitus est.
|
|---|
| [5] |
Carolus post usum aquae acidae firmiorne evaserit, quod valde optarim, an
|
|---|
| [6] |
vero eadem adhuc pedum debilitate detineatur, nondum accepi; tertius enim hic iam
|
|---|
| [7] |
agitur mensis, ex quo nullas a te habui et a Guetlino, et ultimae vestrae mense
|
|---|
| [8] |
Julio scriptae erant. Valde me sollicitum habet valetudo adolescentis, cuius aerum-
|
|---|
| [9] |
nosam vitam a longe prospicio, nisi Deus ipsius misertus viribus afflictis maius robur
|
|---|
| [10] |
largitus fuerit. Utinam tamen emergat aliquando pristinae sanitati restitutus. Redic-
|
|---|
| [11] |
ritne ad studia et quos hactenus fecerit progressus, aveo cognoscere; nolim enim
|
|---|
| [12] |
illu praetermitti, dummodo constitutio corporis non impediat. Praevideo enim, quam
|
|---|
| [13] |
ilii aliquando necessarius sit futurus eorum usus, aegro praesertim et non valde
|
|---|
| [14] |
locupleti, ut inde animo medicinam, aetati solatium, angustiis attenuationem aliquam
|
|---|
| [15] |
conciperet. Eris itaque illi hortator et adiutor, ut, quo per se ipsum non fertur,
|
|---|
| [16] |
autoritate tua isthuc incitetur.
|
|---|
| [17] |
Epitaphii pro Lavinii mei memoria dicati formam, quam ad te misi, expecto
|
|---|
| [18] |
una cum inscriptionibus expositis, hae enim tantum nos morantur, alioquin dudum
|
|---|
| [19] |
iam erectum fuisset; qua[pro]pter rogo, ut, nisi iam fecisti, quam primum ad me
|
|---|
| [20] |
remittas. Superest adhuc, ut de postulato tuo et impensis in id, quod meditaris,
|
|---|
| [21] |
opus faciendis aliquid addam. "l'oto hoc tempore fui in summa exspectatione, quo
|
|---|
| [22] |
tandem causa haec mea tanto cum impetu inchoata et non minore contentione acta
|
|---|
| [23] |
inclinatura esset, idque eo animo, ut quomodocunque cecidisset, saltem quid mihi hoc
|
|---|
| [24] |
in negotio sequendum esset, certi aliquid statuerem; sed quamvis de die in diem
|
|---|
| [25] |
exspectans nondum tamen voti compos factus sum, incertus, quid ad extremum hostes
|
|---|
| [26] |
mei sint molituri; quos si respicio, perspecto iam illorum ingenio, video mihi semper
|
|---|
| [27] |
in dubio fluctuandum. Quare ommissa illa cogitatione, et eventu Deo commendato,
|
|---|
| [28] |
decrevi non diutius te in spe incerta positum detinere, sed ad gloriam nominis divini
|
|---|
| [29] |
et ad exsolvendam partem aliquam debiti, quo tibi obstrictus sum, sumptus, quos
|
|---|
| [30] |
litteris tuis praescripsisti, ad biennium praebere; et quia difficilis hinc ratio curandae
|
|---|
| [31] |
ad vos pecuniae, scribo Genevam ad Marcantonium Lombardum, qui partem pecuniae
|
|---|
| [32] |
à rege Gallo mihi restitutae penes se habet, ut tibi ex ea quingentos taleros nostrates,
|
|---|
| [33] |
70 cruciferos continentes, Dasileae deponendos curet; reliquam partem, si - Deus
|
|---|
| [34] |
voluerit, ad annum sequentem sum submiuistraturus. Deus benedicat labori tuo, quen
|
|---|
| [35] |
commodo ecclesiae eius cedere vehementer cupio. Mihi si gratificaveris in amanuen-
|
|---|
| [36] |
sibus nostratibus alendis, dabo operam, ut intellecta voluntate tua, illuc. mittantur.
|
|---|
| [37] |
Haec fere nuuc habebam, quae scriberem. Quod reliquum est, te et familiam divini
|
|---|
| [38] |
numinis tutelae commendans. ltossicio 9. Nov. [1602].
|
|---|
| [39] |
Kone. v knih. Bludov. VI—3881. fol. 55. č. 49.
|
|---|
