| [1] |
z roku 1602, 20.—24. května. 159
|
|---|
| [2] |
consilium in sustentando me et mirabiliter protegendo experior, ut ex litteris ad
|
|---|
| [3] |
socerum tuum scriptis agnosces; quia tamen aliae ex aliis nascuntur adversitates,
|
|---|
| [4] |
imo malum malum trudit, et continua quadam serie connexa videntur omnis generis
|
|---|
| [5] |
incommoda, quin ctiam quo longius prospicio, nihil sese offert, quam pelagus .mise-
|
|---|
| [6] |
riarum, tribulationum, persecutionum: fateor me nonnunquam animo fere frangi et
|
|---|
| [7] |
manus propemodum daturum, nisi me spes aeternae illius mercedis et bonus huius
|
|---|
| [8] |
vitae terminus sublevaret. Tali itaque statu quod non eadem semper animi alacritas
|
|---|
| [9] |
suppetat, et quod non pari gradu in observandis officii mei muniis incedo, necessario
|
|---|
| [10] |
mihi utendum est exeusatione apud amicos, ac proinde apud te etiam, ne quod ne-
|
|---|
| [11] |
cessitas cogit, negligentiae vel desidiae, quam mihi moles negotiorum meorum facile
|
|---|
| [12] |
|
|---|
| [13] |
Irincipio autem, ut sigillatim singula tuarum epistolarum capita, quantum per
|
|---|
| [14] |
festinationem licuerit, attingam, facio te certiorem, sub finem praeteriti mensi ad-
|
|---|
| [15] |
venisse Henricum Rejnerum, cuius modesti et compositi mores, ingenium placidum,
|
|---|
| [16] |
facies etiam et vultus ingenuo homine dignus, praecipue autem egregia in deferenda
|
|---|
| [17] |
opera et studio erga me sua promptitudo mihi perplacuere. De eruditione nihil testari
|
|---|
| [18] |
possum, nullo hactenus facto experimento; quia enim post adventum illius vix triduo
|
|---|
| [19] |
elapso iter ingredi, et postquam huc veni, partim negotiis partim aulae animum
|
|---|
| [20] |
applicare necesse habui, rara inter nos habita sunt colloquia, e quibus, quid in co
|
|---|
| [21] |
reconditum est, dignoscere licuerit; ubi autem domum rediero et instituto nostro
|
|---|
| [22] |
admovero manum, quid de illo mei fuerit iudicii, significabo. Certe, utut res cadat,
|
|---|
| [23] |
ut nunquam illum suàe in Moraviam profectionis poeniteret, operam dabo. Amo
|
|---|
| [24] |
enim Dasileam et qui inde, hec amo solum, sed veneror, ut qui secundo a patria
|
|---|
| [25] |
gradu illam apud me locarim. Quo molestius accidit, quod in retinendo Luca Iusto
|
|---|
| [26] |
apud Henricum Slavatam desiderio Argentinam proficiscendi tuo gratificari non liceat.
|
|---|
| [27] |
Laudamus certe ct ezo et mater boni illius viri erra nos studium; tibi autem, quod
|
|---|
| [28] |
illi [sic] consilii author fueris et pueri [?] institutioni praefeceris, magnas, quas possumus,
|
|---|
| [29] |
agimus gratias oramusque obnixe, ne in sinistram partem accipias, quod eum; quem
|
|---|
| [30] |
a multis bonis viris et intra alios a Iacobo Monavio nostro diligenter commendatum
|
|---|
| [31] |
suscepimus, ab officio quasi ultro oblato non [sie] removendum iudicemus. Veremur enim,
|
|---|
| [32] |
ne apud eos, qui in aula hac hominem et nos norunt, quod inter nos actum non
|
|---|
| [33] |
ignorant, instabilitatis et mobilitatis arguamur, et pontificii, qui eum non vana spe
|
|---|
| [34] |
luctando a veritate religionis alienum reddere conati sunt, irridendum eum una no-
|
|---|
| [35] |
biscum prostituant. Ne autem Iustus ille iusto defraudetur suae erga nos propensae
|
|---|
| [36] |
voluntatis praemio, impetravi à matre, ut ilii de pecunia, quae in sumptus Henrici
|
|---|
| [37] |
mittetur, primo quidem stipendii annui, quod vel ili a te promissum vel ab illo
|
|---|
| [38] |
postulatum fuerit, portio ea, quae tempori, quo institutioni adolescentis praefuit,
|
|---|
| [39] |
congrua fuerit, persolvatur, d[ein]de*) quinquaginta taleri loco muneris addantur.
|
|---|
