EN | ES |

Facsimile Lines

1127


< Page >

[1]
z.roku 1602, v dubnu. 185

[2]
assectatoribus suis ob verba quaedam, vere quidem, sed liberius a me in consilio
[3]
provinciali prolata, senatu me moverunt et insuper gravi criminatione conflata de-
[4]
tulerunt me apud imperatorem, quam vere et quam sincere, sit iudex ipse Deus, qui
[5]
omnium hominum corda scrutatur.

[6]
Cun itaque mense l'ebruario Pragam rediissem et lis, quae mihi cum Dictrich-
[7]
steinio intercesserat, silentio praeterita, illa vero, quam mihi Italus intentavit, in
[8]
mensem Martium ipso ita petente prorogata esset, comparui vocatus coram cancellario
[9]
Bohemiae, principe et duce et antesignano omnium meorum adversariorum, qui brevi,
[10]
sed acerba oratione denunciavit mihi nomine imperatoris, ne urbe excederem, ante-
[11]
quam ad capita accusationis ordine et scripto respondissem. Promisi me facturum et
[12]
praestiti modeste et ingenue sine fuco et fallaciis. Oblato responso dimissus sum
[13]
mitioribus paulo verbis, nec ab eo tempore quidquam de ea re amplius ad me vel
[14]
hic vel in patria [sic]. Aiunt tamen moliri utrosque aliquid in perniciem meam,
[15]
sed quid illud sit, nondum ad notitiam meam pervenit.

[16]
Postquam autem Martius iniisset, reversus sum Pràgam et cum Italo auditus.
[17]
Status causae erat, quod ilum munitum salvo conductu cacsareo sciens lubens in
[18]
urbe libera contra ius et fas, contra dignitatem imperatoris, contra privilegia et
[19]
immunitates urbis per vim adortus armata manu comprehendissem et, quamvis divino
[20]
et humano auxilio implorato maiestatem salvi conductus obtendisset, violenter tamen
[21]
raptum, in vincula detrusum et per octo menses variis calumniis oppressum erude-
[22]
lissime et superbissime habuissem. Gravis sane accusatio et quae, si vel probabiliter
[23]
demonstrata fuisset, certe in praesentissimum capitis et fortunarum omnium me
[24]
coniecisset periculum. Verum ubi ad probationem deventum est, et producti testes,
[25]
mirum quam omnia ieiune, quàm pueriliter, quam absurde prolata, nec unus testis
[26]
nec alter quidquam ad rem, ct quamvis inter illos nonnulli manifeste falsi, tamen
[27]
nec isti uno saltem verbo causam ipsius emendarunt. Primus statim dies putida
[28]
istius seclesti figmenta detexit, sequentes autem ctiam tacentem adhuc me absolve-
[29]
runt, ita ut nonnulli ex auditoribus palam affirmarint, accusationem istam meam essc
[30]
defensionem. Audita est deinde mea responsio tanta frequentia, tanto silentio, tanta
[31]
omnium approbatione, ut nihil supra. A capite ad finem omnia membra istius accu-
[32]
sationis vel confecta vel improbe detorta vel ealumniis obvoluta vel denique mani-
[33]
festo falsa probavi; ostendi praeterea, quam ille scelerate caesari, quam cancellariae
[34]
ut vocant, quam iudicibus imposuisset, et denique magno numero testium prolato
[35]
sceleratam illius vitam, quam ab aliquot annis in Moravia egerat, detexi: ut paueis
[36]
comprehendam, ita causam meam Dei beneficio defendi, ita expressi, ita exhibui, ut
[37]
nemo hactenus auditus sit, qui me iure condemnari posse affirmaret. Ipsis adversariis
[38]
hoc tantum solatio est, quod multo labore et magnis sumptibus haec innocentiae
[39]
meae declaratio mihi constiterit. Sententia autem ut supra facta mentione declarata;

[40]
Archiv Český XXVII. 24


Text viewFacsimile