| [1] |
180 A. XXXIII. Dopisy Karla ze Žerotína
|
|---|
| [2] |
advocatos meos ab iis peto, ut communicato tecum consilio, vel in aedibus tuis vcl
|
|---|
| [3] |
in vicinis Kalistii consultationem causae meae instituant et revocent sibi in memo-
|
|---|
| [4] |
riam, quae iam aliquoties inter nos deliberata, consultata, conclusa, determinata sunt,
|
|---|
| [5] |
ne imparati ad defensionem accedamus. Dabis hoc amicitiae nostrae ct huic negotio
|
|---|
| [6] |
unam atque alteram horam concedas. Multum de me mereberis, si hanc molestiam
|
|---|
| [7] |
in gratiam meam subieris. Ego quoque tua causa, ubi opus fuerit, nihil non conabor.
|
|---|
| [8] |
Vale, nobilissime Budovici, e£ me amare perge. Krumloviae 1601 [10. Nov.].
|
|---|
| [9] |
Konc. v knih. Bludov. VI—3881 fol. 450. ¢. 38.
|
|---|
| [10] |
|
|---|
| [11] |
Doktorovi Janovi Jakubovi Grynaeovi v Basileji: dává zprávu o průběhu své pre se Sigmundem
|
|---|
| [12] |
z Dietrichsteina; ač rozsudek ještě není pronesen, Žerotín všeobecně je považován za vítěze.
|
|---|
| [13] |
Čeká od něho odpověď na dopis, jímž odporučil mu příbuzného svého Karla. — V Praze
|
|---|
| [14] |
|
|---|
| [15] |
(Doctori Johanni Jacobo Grynaeo. Quamvis multa sint, quae scribam, paucis
|
|---|
| [16] |
tamen ca, quae praecipua sunt, complectar, ut, quo in loco sint r[es] meae, quam
|
|---|
| [17] |
primum accipias. Scripsi nuper, eum Carolum agnatum Dasileam proficiscentem tibi
|
|---|
| [18] |
commendarem, dilato iudieio ob advocati mei adversam valetudinem aliam mihi ad
|
|---|
| [19] |
Kalendas Dec. diem fuisse dictam, qua me denuo nullo amplius vel praetextu vel
|
|---|
| [20] |
causa vel excusatione adducta iudicibus sisterem. Feci ita, ut iussum erat: comparui.
|
|---|
| [21] |
Auditi fuimus utrinque, actor Sigismundus Dietrichsteinius triduo, ego biduo. Multa
|
|---|
| [22] |
hinc inde producta; de me nihil dicam, quia omnia publice acta multis testibus et
|
|---|
| [23] |
auditoribus non obscuris, fortassis etiam ad te, quae uno consensu, uno ore omnes
|
|---|
| [24] |
fatentur, omnes praedicant, pervenient. Sufficiat dixisse, et me et amicos Deo agere
|
|---|
| [25] |
gratias, quod auxilio suo praesens adfuerit, petere etium, ut tu quoque cum familia
|
|---|
| [26] |
in celebranda divini numinis benignitate nos adiuves. Sed adversarius turpiter se
|
|---|
| [27] |
dedit, nugis tantum prolatis et criminibus obiectis, quae laudem et favorem apud
|
|---|
| [28] |
bon[os] mihi conciliant, hostibus autem ipsis stomachum et nauseam movent. Indigna-
|
|---|
| [29] |
tus quidam ex praecipuis ipsius fautoribus, quod nihil solidi, nihil certi, nihil quod
|
|---|
| [30] |
pondus haberet, adduxisset, in hanc vocem prorupit: non se ignorasse, quod res ci
|
|---|
| [31] |
fuisset cum homine stolido et amente; et alter, parturiisse montes, murem natum,
|
|---|
| [32] |
fassus est. Ipse quoque causae patronus, qui eius nomine peroravit, veritus, ne se
|
|---|
| [33] |
una cum cliente irridendum propinaret, si ad absolvendam actionem comparuisset,
|
|---|
| [34] |
niorbum, ut aiunt, simulavit; ego tamen credidero, nihil fuisse ficti, nam et ipsa
|
|---|
| [35] |
sane animae perturbatio morbus est. Occasionem tamen praebuit protrahendae liti,
|
|---|
| [36] |
quae nunc definiri poterat, quod mihi in tota hac actione evenit molestissimum.
|
|---|
| [37] |
Capita accusationis fuerunt: religio, iter in Galliam susceptum et tutela pu-
|
|---|
| [38] |
pilli Lippensis, de qua non semel ad te et cum apud vos essem et per litteras
|
|---|
