| [1] |
164 A. XXXIII. Dopisy Karla ze Žerotína
|
|---|
| [2] |
492. Janu Petrovi Orchimu*) Sappovi vypisuje nemoc, jakou byl stížen ; vedle jiných
|
|---|
| [3] |
oznámených věcí přeje mu Žerotín štěstí, že hodlá se oženiti. — Na Rosicích 12. dubna 1601.
|
|---|
| [4] |
(Konc. vlašský v knib. Blud. 3881. fol. 38 č. 8.) *) Býval komornikem Zerotinovym.
|
|---|
| [5] |
493. Stépánovi Illeshszymu: lituje, že nesejde se s ním na Moravě, jak doufal. Stěžuje
|
|---|
| [6] |
si, že se zahájením soudu zemského se otálí. — Na Krumlově 13. července 1601. (Konc. lat.
|
|---|
| [7] |
v knih. Blud. VI—3881 fol. 38b č. 9. — Ch.)
|
|---|
| [8] |
|
|---|
| [9] |
Du Janu Jakubovi Grynaeovi do Basileje: o své cestě vykonané, při níž po 8 dní zdržel se
|
|---|
| [10] |
v Basileji; o své při, o úkladech od nepřátel mu činěných ; o smrti sultána tureckého. —
|
|---|
| [11] |
V Krumlově 13. července 1601.
|
|---|
| [12] |
(Doctori Johanni Jacobo Grynaeo Basileam.) Ego postquam Basilea discessi,
|
|---|
| [13] |
salutatis Argentinae Carolo et aliis propinquis meis, per Alsatiam et Sueviam satis
|
|---|
| [14] |
commodo itinere Ulmam perveni, atque illic nihil moratus secundo Danubio Viennam
|
|---|
| [15] |
descendi, unde, quod reliquum viae supererat, per equos dispositos peregi, atque ita
|
|---|
| [16] |
favente divina clementia nihil passus incommodi valetudine prospera cum omnibus
|
|---|
| [17] |
meis in patriam reversus sum. De profectione mea in aula quidem altum silentium,
|
|---|
| [18] |
per provinciam autem varii rumores aliis alia spargentibus, sed plerisque in eo
|
|---|
| [19] |
consentientibus, Galliam me petiisse ad repetendam a rege pecuniam; nunc autem,
|
|---|
| [20] |
postquam me reducem sciunt ac intelligunt. tam brevi tempore tam longum iter
|
|---|
| [21] |
perfici non potuisse, colligunt, quam inepte consilii mei rationes expenderint. Sane ita
|
|---|
| [22] |
statuo [sic], quando iam palam factum est, me ultra Dasileam non processisse, sepultos
|
|---|
| [23] |
iri quicunque enati ea de re sermones, et iudicia hominum sua sponte desitura.
|
|---|
| [24] |
Interea vero alia calumnia per absentiam oneratus sum, subornatum nempe fuisse
|
|---|
| [25] |
meo iussu Italum quendam, qui -Rosvurmium — is est qui cyatho in convivio me
|
|---|
| [26] |
percussit — per insidias trucidaret, sed rei indignitas ct hominis, qui in suspicionem
|
|---|
| [27] |
tractus est, innocentia hactenus me criminis huius imputatione liberarunt; quid
|
|---|
| [28] |
imposterum futurum sit, ignoro, ubi tamen falsitas rei detecta fuerit, evanescere
|
|---|
| [29] |
illam necesse est. Aiunt quoque alium quendam, cuius nunc non parva est apud
|
|---|
| [30] |
caesarem autoritas, malis tamen artibus et infami Winisterio quaesita, nescio quid
|
|---|
| [31] |
mili minari; sed ego iam propemodum assuetus sum iniurias ferre. at, si non de-
|
|---|
| [32] |
stiterit, satis me tuebitur integritas moa.
|
|---|
| [33] |
De lite mea, [quae cum It]alo ct fautore ipsius [|Dictri]chsteinio mihi inter-
|
|---|
| [34] |
cedit, bene quodammodo sperare incipio: nam certe ad me relatum est et a certis
|
|---|
| [35] |
honinibus, praecipuum et potentissimum ex adversariis meis apud amicum quendam
|
|---|
| [36] |
suum ingenue fassum esse, nihil habere accusatores meos, quo crimina mihi impo-
|
|---|
| [37] |
sita tueantur; imperatorem quoque — si, quae ad me relata sunt, vera sunt —
|
|---|
| [38] |
alii cuidam ex hostibus meis etiam cum indignatione mandasse, ut causam mean,
|
|---|
| [39] |
quam suis artibus iuvolvisset, artibus quoque suis extricaret, ni faceret, non impune
|
|---|
